De macht van de media
ds. H.J. Hegger • 78 - 2002/03 • Uitgave: 5
In onze tijd wordt het steeds moeilijker om je een onafhankelijk oordeel te vormen. Langzamerhand is er een macht ontstaan die het wereldgebeuren dreigt te sturen in een richting die los staat van alle normen en waarden. Die macht is de macht van de media. Een voorbeeld:
Laat ik echter eerst voorop stellen dat ik mij echt niet onvoorwaardelijk achter Israël opstel. De regering van dat land bestaat uit mensen die fouten maken zoals ook onze regering fouten heeft gemaakt in de zaak Srebrenica.
Maar nu lijkt het erop of 'de' media - ik weet dat ik generaliseer want er zijn gelukkig nog uitzonderingen - het algemeen aanvaarde beginsel van oorlogsrecht gewoon verdonkeremanen, namelijk dat men om een oorlog te winnen nooit als middel daartoe mag aanwenden: zoveel mogelijk burgerlijke slachtoffers maken. En dat middel hanteren de Palestijnse terroristen nu al zo lang. Maar wat doen de media, vooral de televisie? Ze stellen de Palestijnen nu voor alsof ze allemaal onschuldige burgers zijn, die van de prins geen kwaad weten. En dat, terwijl iedereen weet dat de Palestijnen in (overgrote?) meerderheid achter de zelfmoordacties staan. Deze laffe moordenaars blazen zichzelf op te midden van vrolijke Israëlische jongens en meisjes en van vrome Joden die de synagoge bezoeken, maar ze worden tot helden en martelaars uitgeroepen. "Hiep, hiep, hoera voor deze moordenaars van niets vermoedende onschuldige burgers!"
Er zijn weinig individuele denkers. En van die weinigen zijn er nog minder die de consequenties uit hun denken durven te trekken tot in het concrete doen. Ze zien ertegen op om tegen de stroom in te roeien. Het laffe compromis is veel gemakkelijker. We gaan liever alle narigheid uit de weg en willen geen trammelant aan ons hoofd. Zelden vindt men helden en echte profeten zijn nog zeldzamer.
Deze macht van de media is zo gevaarlijk, omdat ze zo ongrijpbaar is. Je weet niet wie of wat er precies achter zit. Daarom ben ik geneigd om te denken dat de machten der duisternis zich in die media genesteld hebben. In elk geval moeten we nu meer dan ooit deze vermaning ter harte nemen: "Neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veeleer, want het is zelfs schandelijk om te noemen wat heimelijk door hen wordt verricht" (Ef. 5:11,12).
ds. H.J. Hegger
Laat ik echter eerst voorop stellen dat ik mij echt niet onvoorwaardelijk achter Israël opstel. De regering van dat land bestaat uit mensen die fouten maken zoals ook onze regering fouten heeft gemaakt in de zaak Srebrenica.
Maar nu lijkt het erop of 'de' media - ik weet dat ik generaliseer want er zijn gelukkig nog uitzonderingen - het algemeen aanvaarde beginsel van oorlogsrecht gewoon verdonkeremanen, namelijk dat men om een oorlog te winnen nooit als middel daartoe mag aanwenden: zoveel mogelijk burgerlijke slachtoffers maken. En dat middel hanteren de Palestijnse terroristen nu al zo lang. Maar wat doen de media, vooral de televisie? Ze stellen de Palestijnen nu voor alsof ze allemaal onschuldige burgers zijn, die van de prins geen kwaad weten. En dat, terwijl iedereen weet dat de Palestijnen in (overgrote?) meerderheid achter de zelfmoordacties staan. Deze laffe moordenaars blazen zichzelf op te midden van vrolijke Israëlische jongens en meisjes en van vrome Joden die de synagoge bezoeken, maar ze worden tot helden en martelaars uitgeroepen. "Hiep, hiep, hoera voor deze moordenaars van niets vermoedende onschuldige burgers!"
Er zijn weinig individuele denkers. En van die weinigen zijn er nog minder die de consequenties uit hun denken durven te trekken tot in het concrete doen. Ze zien ertegen op om tegen de stroom in te roeien. Het laffe compromis is veel gemakkelijker. We gaan liever alle narigheid uit de weg en willen geen trammelant aan ons hoofd. Zelden vindt men helden en echte profeten zijn nog zeldzamer.
Deze macht van de media is zo gevaarlijk, omdat ze zo ongrijpbaar is. Je weet niet wie of wat er precies achter zit. Daarom ben ik geneigd om te denken dat de machten der duisternis zich in die media genesteld hebben. In elk geval moeten we nu meer dan ooit deze vermaning ter harte nemen: "Neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veeleer, want het is zelfs schandelijk om te noemen wat heimelijk door hen wordt verricht" (Ef. 5:11,12).
ds. H.J. Hegger
