De kracht van vreugde
‘Wees niet bedroefd, want de vreugde van de Heere, dat is uw kracht’ (Nehemia 8:11).
Ezra, de priester, bracht de wet voor de gemeente. Hij las daaruit voor, vanaf het morgenlicht tot de middag. Heel het volk luisterde aandachtig naar de voorlezing van de Thora. Ook anderen lazen voor, gaven uitleg en verklaarden de teksten, zodat men het begreep. Na velen uren luisteren naar de wet begonnen mensen te huilen.
Uiteindelijk huilde heel het volk, toen ze de woorden van de wet hoorden. Er kwam een besef van zonde, van overtreding en van ongehoorzaamheid. Waarschijnlijk beseften de mensen van deze generatie op dit moment heel diep dat de eerdere verwoesting van Jeruzalem en de daaropvolgende ballingschap het gevolg waren van het niet gehoorzaam zijn aan Gods wetten. De pijn over de rampspoed die het volk had meegemaakt in 586 voor Christus, toen de Babyloniërs Jeruzalem met de grond gelijk maakten en de inwoners afvoerden, werd opnieuw beleefd.
Ruimte voor verdriet?
Dat de teruggekeerde inwoners van Jeruzalem nu zo aandachtig luisterden naar de wet laat zien dat Gods tuchtiging zijn vruchten had afgeworpen. De droefenis over de door het volk begane zonden is ook heel mooi. Tranen van berouw zijn nooit tranen waar een mens minder van wordt. Paulus spreekt positief over droefenis naar Gods wil. Jakobus zegt: ‘Besef uw ellendige staat en treur en huil… Verneder uw voor de Heere, en Hij zal u verhogen’ (Jakobus 4:9-10). Is er plaats voor treuren in ons persoonlijke leven? Onze geluksverheerlijkende cultuur staat bedroefdheid niet toe. Heeft de verootmoediging, de zelfvernedering, het gezonde zondebesef een plek in onze samenkomsten, onze diensten, onze liturgie?
Het verlossende woord
Maar dan, ja dán komt het woord van de Heere zo duidelijk tot de leiders en daarmee tot het volk. Nehemia, Ezra en de Levieten zijn het er allemaal gelijk over eens. Zo gaat dat soms, dat je met elkaar gewoon in een keer duidelijk weet wat de wil van de Heere is. Juist als de mens bereid is zich te vernederen zal God duidelijk spreken: “Rouw niet meer en huil niet meer! Weest niet bedroefd, want de vreugde van de Heere, dat is uw kracht.” De Heere Zelf nodigt Zijn volk uit om zich in Hem te verblijden!
Zelf hebben we niet veel kracht. We kunnen het niet verwachten van onze eigen goedheid of inspanningen of verdiensten. We hebben allemaal gezondigd en we zijn allemaal ongehoorzaam geworden en we zijn ook nog eens sterfelijk. Maar onze kracht is in de Heere. Specifieker: onze kracht is in het ons verheugen in de Heere. “De vreugde van de Heere, dat is uw kracht.” Mijn zonde was groot, maar nog groter is Zijn genade!
Dit is het verlossende woord voor de neergeslagen zondaar. Hij komt elke keer weer met Zijn genade. Jezus trekt ons er elke keer weer uit. Hij is een vriend van zondaars, van hoeren en tollenaars. Dat betekent dat Hij ook mijn Vriend is. Ondanks mijn tekortkomingen is Hij niet tegen mij. Hij is voor mij, Hij staat achter mij. Hij is er altijd en laat mij niet los. Hij is voor al mijn zonden gestorven aan het kruis. Hij stierf de enige echte dood in mijn plaats, zodat ik die dood nooit meer hoef te sterven. Hij stond op uit de dood en heeft ook voor mij onvergankelijk leven aan het licht gebracht. Het is allemaal volbracht, voldaan, betaald. Daarom is het voor mijn gratis en voor niets. Een eeuwig onuitputtelijk kapitaal van leven en heerlijkheid schenkt Hij mij, vanuit de verbondenheid met Hemzelf. Zou ik mij dan niet in Hem verblijden? Verblijd u in de Heere te allen tijde!
Vreugde en kracht
Zo vaak worden wij naar beneden getrokken door alles wat op ons afkomt. Ook de afgelopen weken hebben ons weer zoveel berichten bereikt van moordpartijen op onschuldige mensen, nu ook meer en meer in West-Europa. Ook kunnen persoonlijke zorgen over je huwelijk of je kinderen of je bedrijf of de financiën je blijdschap wegnemen. Daarnaast worstel je ook nog steeds met jezelf omdat je jezelf ook wel teleurstelt. Wat is dit dan een opsteker, een bemoediging en een belofte die we in onze zak mogen steken: De vreugde in de Heere is onze kracht. Laten wij vooral niet vergeten om ons in Hem werkelijk en overvloedig te verblijden!
Door de pijn tot de hoop
Berouw en treuren om de zonde is goed, maar de verheugenis in de Heere en in Zijn genade is nog beter. Die twee horen bij elkaar. In sommige kringen van de christelijke wereld wordt bijna alleen maar de zonde, de ellende van de mens en het oordeel gepredikt. In andere kringen wordt bijna alleen maar gesproken over de vergeving en de overwinning en wordt alleen maar gejubeld. Maar de Bijbel spreekt over beiden. Door de verootmoediging komen wij tot overwinning. Door de pijn komen wij tot de hoop. Door de droefenis over de zonde komen wij tot een intens diepe verheugenis in de Heere. Want dan besef je pas echt dat de ware vreugde niet gevonden wordt in je eigen prestaties en verdiensten, maar alleen maar in de Heere zelf. Die kracht, van de vreugde in de Heere, die zal nooit gebroken worden.
Oscar Lohuis
Ezra, de priester, bracht de wet voor de gemeente. Hij las daaruit voor, vanaf het morgenlicht tot de middag. Heel het volk luisterde aandachtig naar de voorlezing van de Thora. Ook anderen lazen voor, gaven uitleg en verklaarden de teksten, zodat men het begreep. Na velen uren luisteren naar de wet begonnen mensen te huilen.
Uiteindelijk huilde heel het volk, toen ze de woorden van de wet hoorden. Er kwam een besef van zonde, van overtreding en van ongehoorzaamheid. Waarschijnlijk beseften de mensen van deze generatie op dit moment heel diep dat de eerdere verwoesting van Jeruzalem en de daaropvolgende ballingschap het gevolg waren van het niet gehoorzaam zijn aan Gods wetten. De pijn over de rampspoed die het volk had meegemaakt in 586 voor Christus, toen de Babyloniërs Jeruzalem met de grond gelijk maakten en de inwoners afvoerden, werd opnieuw beleefd.
Ruimte voor verdriet?
Dat de teruggekeerde inwoners van Jeruzalem nu zo aandachtig luisterden naar de wet laat zien dat Gods tuchtiging zijn vruchten had afgeworpen. De droefenis over de door het volk begane zonden is ook heel mooi. Tranen van berouw zijn nooit tranen waar een mens minder van wordt. Paulus spreekt positief over droefenis naar Gods wil. Jakobus zegt: ‘Besef uw ellendige staat en treur en huil… Verneder uw voor de Heere, en Hij zal u verhogen’ (Jakobus 4:9-10). Is er plaats voor treuren in ons persoonlijke leven? Onze geluksverheerlijkende cultuur staat bedroefdheid niet toe. Heeft de verootmoediging, de zelfvernedering, het gezonde zondebesef een plek in onze samenkomsten, onze diensten, onze liturgie?
Het verlossende woord
Maar dan, ja dán komt het woord van de Heere zo duidelijk tot de leiders en daarmee tot het volk. Nehemia, Ezra en de Levieten zijn het er allemaal gelijk over eens. Zo gaat dat soms, dat je met elkaar gewoon in een keer duidelijk weet wat de wil van de Heere is. Juist als de mens bereid is zich te vernederen zal God duidelijk spreken: “Rouw niet meer en huil niet meer! Weest niet bedroefd, want de vreugde van de Heere, dat is uw kracht.” De Heere Zelf nodigt Zijn volk uit om zich in Hem te verblijden!
Zelf hebben we niet veel kracht. We kunnen het niet verwachten van onze eigen goedheid of inspanningen of verdiensten. We hebben allemaal gezondigd en we zijn allemaal ongehoorzaam geworden en we zijn ook nog eens sterfelijk. Maar onze kracht is in de Heere. Specifieker: onze kracht is in het ons verheugen in de Heere. “De vreugde van de Heere, dat is uw kracht.” Mijn zonde was groot, maar nog groter is Zijn genade!
Dit is het verlossende woord voor de neergeslagen zondaar. Hij komt elke keer weer met Zijn genade. Jezus trekt ons er elke keer weer uit. Hij is een vriend van zondaars, van hoeren en tollenaars. Dat betekent dat Hij ook mijn Vriend is. Ondanks mijn tekortkomingen is Hij niet tegen mij. Hij is voor mij, Hij staat achter mij. Hij is er altijd en laat mij niet los. Hij is voor al mijn zonden gestorven aan het kruis. Hij stierf de enige echte dood in mijn plaats, zodat ik die dood nooit meer hoef te sterven. Hij stond op uit de dood en heeft ook voor mij onvergankelijk leven aan het licht gebracht. Het is allemaal volbracht, voldaan, betaald. Daarom is het voor mijn gratis en voor niets. Een eeuwig onuitputtelijk kapitaal van leven en heerlijkheid schenkt Hij mij, vanuit de verbondenheid met Hemzelf. Zou ik mij dan niet in Hem verblijden? Verblijd u in de Heere te allen tijde!
Vreugde en kracht
Zo vaak worden wij naar beneden getrokken door alles wat op ons afkomt. Ook de afgelopen weken hebben ons weer zoveel berichten bereikt van moordpartijen op onschuldige mensen, nu ook meer en meer in West-Europa. Ook kunnen persoonlijke zorgen over je huwelijk of je kinderen of je bedrijf of de financiën je blijdschap wegnemen. Daarnaast worstel je ook nog steeds met jezelf omdat je jezelf ook wel teleurstelt. Wat is dit dan een opsteker, een bemoediging en een belofte die we in onze zak mogen steken: De vreugde in de Heere is onze kracht. Laten wij vooral niet vergeten om ons in Hem werkelijk en overvloedig te verblijden!
Door de pijn tot de hoop
Berouw en treuren om de zonde is goed, maar de verheugenis in de Heere en in Zijn genade is nog beter. Die twee horen bij elkaar. In sommige kringen van de christelijke wereld wordt bijna alleen maar de zonde, de ellende van de mens en het oordeel gepredikt. In andere kringen wordt bijna alleen maar gesproken over de vergeving en de overwinning en wordt alleen maar gejubeld. Maar de Bijbel spreekt over beiden. Door de verootmoediging komen wij tot overwinning. Door de pijn komen wij tot de hoop. Door de droefenis over de zonde komen wij tot een intens diepe verheugenis in de Heere. Want dan besef je pas echt dat de ware vreugde niet gevonden wordt in je eigen prestaties en verdiensten, maar alleen maar in de Heere zelf. Die kracht, van de vreugde in de Heere, die zal nooit gebroken worden.
Oscar Lohuis