De Koning komt!
Jan van Barneveld • 76 - 2000/01 • Uitgave: 6
Er is een oude rabbijnse uitspraak die zegt: 'Alles gaat om het komen van de Messias'. Inderdaad zijn alle christelijke feestdagen samen te vatten in dat ene, grote gebeuren: De komst van de Here Jezus Christus. Op Hemelvaartsdag verwachten wij Zijn terugkomst. Met Pinksteren komt Hij in de Persoon van de Trooster, de Heilige Geest. Kerst en Pasen zijn zonder meer duidelijk wat het komen van de Messias betreft. Ook de joodse feestdagen gaan in wezen om het komen van de Messias en Zijn verlossing. Alles in onze samenkomsten en kerkdiensten dient gericht te zijn op het 'komen van de Verlosser'. In onze lofprijs, door de prediking, in onze voorbededienst, voortdurend zien we uit naar Zijn heil. 'Op Uw heil wacht ik, o HERE. riep Jakob al uit op zijn sterfbed. Van Genesis tot en met Openbaring gaat het voortdurend en ten diepste om het komen van de Here Jezus. Daar ziet de geplaagde en geteisterde schepping hijgend naar uit. Op het komen van de HERE temidden van Zijn volk Israël zijn de wetten, de Tora gericht. Immers hoe vaak zegt de HERE: '…Ik zal/kom in hun midden wonen'. Die wetten, de Tora, en ook de vele regels uit het Nieuwe Testament kunnen we heel simpel zien als de huisregels in het paleis van de Heer. Die leggen ons uit hoe we ons in Gods huis en in zijn nabijheid hebben te gedragen. Ook in ons persoonlijke leven gaat het om 'het komen van de Messias'. Dat houdt niet bij de bekering op. De oplossing van onze noden ligt in het komen van de Here Jezus Christus. Elke dag vragen wij in ons ochtendgebed: 'Heer, wilt U meegaan op deze nieuwe dag? Is Hij overigens al in uw leven gekomen? 'Zie Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij'. Open de deur van uw hart en hij zal zeker komen. Als uw Koning en uw Schepper in uw leven komt dan zal dat een diepe vreugde geven.
GESPANNEN VERWACHTINGEN
Is het nu de tijd, dat Hij komt als Koning van Israël en in het verlengde daarvan als Verlosser van de hele schepping? Om Zijn komst gaat het immers. Waarom heeft het al zolang geduurd? De prediking van Johannes de Doper en van de Here Jezus Zelf was duidelijk: 'Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij gekomen'. De Joodse mensen juichten Hem toe, toen Hij op dat ezeltje Jeruzalem binnenreed: 'Gezegend Hij die komt, de Koning…' en: 'Hosanna, de Zoon van David'. De verwachting van de komst van de Messias en Zijn Koninkrijk was heel sterk in die dagen. Boven het kruis stond: 'Dit is de Koning van de Joden'. De discipelen van de Here Jezus hielden zich hieraan vast en zij verwachtten Hem dan ook al heel spoedig terug. Maar wij wachten nu al bijna 2000 jaar en Israël wacht nog veel langer op de Messias. Terwijl de schepping al zo'n 6000 jaar op de Verlosser wacht. Is het dan nu de tijd van Zijn komst al. Koning van Israël en Heer van de schepping? Komt er eindelijk vrede en gerechtigheid op aarde?
VERLANGEN NAAR VREDE VERBLINDT
Het belangrijkste 'teken van de tijd' en signaal van de komst van Jezus Messias is Gods verlossend handelen met Israël. Dit is niets nieuws want deze boodschap brengt Het Zoeklicht al tientallen jaren. De terugkeer van het Joodse volk en het herstel van het verwoeste land Israël zijn fasen, etappes op weg naar de Grote Verlossing. Maar het lijkt alsof er de laatste tijd een weg terug is ingeslagen. Israël schijnt de oude zionistische idealen achter zich gelaten te hebben. Deze idealen leven alleen nog maar bij de Israëli's die zich in Judea en Samaria, op de Golanhoogten en rond Gaza hebben gevestigd. Maar zij voelen zich lelijk in de steek gelaten door de eigen regering en door een groot deel van de rest van Israël. Het weggeven van land aan de Palestijnen is geen kwestie van ideologie of (bijbelse) principes meer, maar meer een rekenkundige zaak, waarbij het alleen gaat over 'wanneer?' en 'hoeveel?'. Premier Barak staat op het punt om Abu Dis, een voorstad van Jeruzalem, aan de Palestijnse Autoriteit over te dragen. Daar is Arafat een enorm parlementsgebouw aan het neerzetten.
Als dat binnenkort klaar komt staan de Palestijnse regeringsgebouwen eveneer van de Tempelberg als de Knesset en is de verdeling van Jeruzalem een kwestie van (korte) tijd. De vermaning van Ben Goerion schijnt vergeten te zijn: 'Geen Jood… heeft het recht ook maar enig stuk land hoe dan ook op te gever… Ons recht op dit gehele land staat vast, is onvervreemdbaar en eeuwig. Tot de komst van de Grote Verlossing zullen we dit historische recht nooit opgeven'. Maar Israël blijft weggeven omdat men zo naar vrede verlangt. Een groot deel van de Israëli's denkt dat als er maar genoeg aan de Palestijnen wordt toegegeven, er wel vrede komt. Het spreekwoord 'de wens is de vader van de gedachte is hier duidelijk van toepassing. De werkelijkheid is helaas anders. Bijna dagelijks worden de woorden van Golda Meïr bevestigd: 'Ik heb geen moment getwijfeld aan het feit dat het werkelijke doel van de Arabische landen de totale vernietiging van de staat Israël is. Zelfs als we ons terugtrekken tot binnen de grenzen van 1967 zullen ze nog proberen ons te vernietigen'. Recente uitspraken van Arafat, van Hezbollah leiders en Arabische autoriteiten bevestigen dit voortdurend. Daarbij komt nog dat de Israëlische Arabieren zich steeds meer radicaliseren, dus zich achter de eisen van Arafat stellen. Men vreest dat zij straks ook delen van Israël, waar zij in de meerderheid zijn, voor een Palestijnse staat gaan opeisen. Het vredesproces is eigenlijk de zesde oorlog van de Arabieren tegen Israël. Immers door het zgn. vredesproces krijgen ze wat ze willen: land, verzwakking van Israël, Jeruzalem met uiteindelijk doel de vernietiging van de Joodse staat. Het lijkt wel alsof veel Israëlische leiders nog steeds denken dat 'als wij maar toegeven en aardig zijn, de wereld ons ook zal accepteren en aardig zal vinden'. Israël was 'aardig' tegen Egypte en gaf de hele Sinaï terug. De VS beloonde Egypte rijk, en nu stelt dit land zich fel en bedreigend tegen Israël op. Premier Barak blijft roepen dat Israël offers voor de vrede moet brengen totdat er niets meer over blijft om te offeren en Israël dermate verzwakt is dat de Arabische landen de indruk hebben dat de tijd rijp is voor een volgende ronde. Het lijkt erop alsof de weg naar de Verlossing wordt omgekeerd en het Komen van de Messias weer wordt uitgesteld.
PROFETISCHE VERWACHTINGEN
De gespannen verwachtingen van de Komst dan maar weer op de lange baan schuiven? Het ziet er, naar de mens gesproken, niet naar uit dat de Tempel spoedig herbouwd gaat worden. Dat betekent nog meer lijden voor Israël en voor de hele wereld. De hele schepping wacht! De dieren hopen op de tijd dat 'de wolf bij het schaap verkeert en de panter zich neerlegt bij het bokje'. Kinderen van deze wereld hopen op een tijd dat 'geen volk tegen een ander volk het zwaard opheft en zij de oorlog niet meer zullen leren'. Zelfs 'het veld… zal blij zijn en alle bomen in het bos zullen jubelen voor de HERE, want Hij komt'. Deze tijd staat nu toch op het punt om aan te breken, want Jesaja zegt: 'Want in vreugde zult gij uittrekken en in vrede geleid worden; de bergen en de heuvels zullen voor u uitbreken in gejuich en alle bomen van het veld zullen in de handen klappen. Voor een doornstruik zal een cypres, voor een distel zal een mirt opschieten (55:12,13). Israël is toch 'uitgetrokken' en trekt nog steeds uit het Noorderland! Bergen en heuvels, juist in Judea en Samaria breken uit in gejuich, zoals een bezoeker schreef: 'Het is een wonder als je er even bij stilstaat dat deze heuvels (waar de Joodse mensen zich in Judea en Samaria gevestigd hebben) die nog pas 30 jaar geleden kaal waren… nu groen, bloeiend en vol leven zijn'. Wordt het komen van de Messias en Zijn rijk nu weer uitgesteld? Is het dan nu de tijd nog niet dat 'het koninkrijk voor Israël hersteld wordt'? Spreken de profetische signalen dan geen duidelijke taal?
GOD KOMT TOT ZIJN DOEL
Van één ding zijn we zeker: De Here Jezus komt terug! Het Rijk van vrede en gerechtigheid zal komen. Moedig zeggen we dikwijls: De HEER komt tot Zijn doel. Maar de grote vraag is 'hoe komt de HEER tot Zijn doel?' God verloste Zijn volk uit Egypte met het doel om ze naar het Beloofde Land te brengen. Het duurde 40 jaren vol problemen voordat Israël Kanaan binnentrok. Hadden ze maar naar Jozua en Kaleb geluisterd! Dan zouden ze al die narigheid niet hebben mee hoeven maken. God komt tot Zijn doel! Maar hoe de HERE tot zijn doel komt hangt voor een deel van Israël en ook van ons af. Daarom zijn onze inzet en onze voorbede voor Israël van zo groot geestelijk belang. De strijd om en in Israël is eigenlijk een strijd om de komst van het Koninkrijk. Zeker, de Koning komt!
Dat staat vast. Maar oordeelstijden kunnen worden verkort en Zijn komen kan worden verhaast. Deze speelruimte heeft de HERE voor Israël en voor ons in het profetische Woord gelegd. Laten wij dan onze plicht verstaan. Niet alleen tegenover Israël maar in feite tegenover de hele wereld. Laten we bidden om en werken voor het 'komen van de Messias'.
drs. Jan van Barneveld
GESPANNEN VERWACHTINGEN
Is het nu de tijd, dat Hij komt als Koning van Israël en in het verlengde daarvan als Verlosser van de hele schepping? Om Zijn komst gaat het immers. Waarom heeft het al zolang geduurd? De prediking van Johannes de Doper en van de Here Jezus Zelf was duidelijk: 'Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij gekomen'. De Joodse mensen juichten Hem toe, toen Hij op dat ezeltje Jeruzalem binnenreed: 'Gezegend Hij die komt, de Koning…' en: 'Hosanna, de Zoon van David'. De verwachting van de komst van de Messias en Zijn Koninkrijk was heel sterk in die dagen. Boven het kruis stond: 'Dit is de Koning van de Joden'. De discipelen van de Here Jezus hielden zich hieraan vast en zij verwachtten Hem dan ook al heel spoedig terug. Maar wij wachten nu al bijna 2000 jaar en Israël wacht nog veel langer op de Messias. Terwijl de schepping al zo'n 6000 jaar op de Verlosser wacht. Is het dan nu de tijd van Zijn komst al. Koning van Israël en Heer van de schepping? Komt er eindelijk vrede en gerechtigheid op aarde?
VERLANGEN NAAR VREDE VERBLINDT
Het belangrijkste 'teken van de tijd' en signaal van de komst van Jezus Messias is Gods verlossend handelen met Israël. Dit is niets nieuws want deze boodschap brengt Het Zoeklicht al tientallen jaren. De terugkeer van het Joodse volk en het herstel van het verwoeste land Israël zijn fasen, etappes op weg naar de Grote Verlossing. Maar het lijkt alsof er de laatste tijd een weg terug is ingeslagen. Israël schijnt de oude zionistische idealen achter zich gelaten te hebben. Deze idealen leven alleen nog maar bij de Israëli's die zich in Judea en Samaria, op de Golanhoogten en rond Gaza hebben gevestigd. Maar zij voelen zich lelijk in de steek gelaten door de eigen regering en door een groot deel van de rest van Israël. Het weggeven van land aan de Palestijnen is geen kwestie van ideologie of (bijbelse) principes meer, maar meer een rekenkundige zaak, waarbij het alleen gaat over 'wanneer?' en 'hoeveel?'. Premier Barak staat op het punt om Abu Dis, een voorstad van Jeruzalem, aan de Palestijnse Autoriteit over te dragen. Daar is Arafat een enorm parlementsgebouw aan het neerzetten.
Als dat binnenkort klaar komt staan de Palestijnse regeringsgebouwen eveneer van de Tempelberg als de Knesset en is de verdeling van Jeruzalem een kwestie van (korte) tijd. De vermaning van Ben Goerion schijnt vergeten te zijn: 'Geen Jood… heeft het recht ook maar enig stuk land hoe dan ook op te gever… Ons recht op dit gehele land staat vast, is onvervreemdbaar en eeuwig. Tot de komst van de Grote Verlossing zullen we dit historische recht nooit opgeven'. Maar Israël blijft weggeven omdat men zo naar vrede verlangt. Een groot deel van de Israëli's denkt dat als er maar genoeg aan de Palestijnen wordt toegegeven, er wel vrede komt. Het spreekwoord 'de wens is de vader van de gedachte is hier duidelijk van toepassing. De werkelijkheid is helaas anders. Bijna dagelijks worden de woorden van Golda Meïr bevestigd: 'Ik heb geen moment getwijfeld aan het feit dat het werkelijke doel van de Arabische landen de totale vernietiging van de staat Israël is. Zelfs als we ons terugtrekken tot binnen de grenzen van 1967 zullen ze nog proberen ons te vernietigen'. Recente uitspraken van Arafat, van Hezbollah leiders en Arabische autoriteiten bevestigen dit voortdurend. Daarbij komt nog dat de Israëlische Arabieren zich steeds meer radicaliseren, dus zich achter de eisen van Arafat stellen. Men vreest dat zij straks ook delen van Israël, waar zij in de meerderheid zijn, voor een Palestijnse staat gaan opeisen. Het vredesproces is eigenlijk de zesde oorlog van de Arabieren tegen Israël. Immers door het zgn. vredesproces krijgen ze wat ze willen: land, verzwakking van Israël, Jeruzalem met uiteindelijk doel de vernietiging van de Joodse staat. Het lijkt wel alsof veel Israëlische leiders nog steeds denken dat 'als wij maar toegeven en aardig zijn, de wereld ons ook zal accepteren en aardig zal vinden'. Israël was 'aardig' tegen Egypte en gaf de hele Sinaï terug. De VS beloonde Egypte rijk, en nu stelt dit land zich fel en bedreigend tegen Israël op. Premier Barak blijft roepen dat Israël offers voor de vrede moet brengen totdat er niets meer over blijft om te offeren en Israël dermate verzwakt is dat de Arabische landen de indruk hebben dat de tijd rijp is voor een volgende ronde. Het lijkt erop alsof de weg naar de Verlossing wordt omgekeerd en het Komen van de Messias weer wordt uitgesteld.
PROFETISCHE VERWACHTINGEN
De gespannen verwachtingen van de Komst dan maar weer op de lange baan schuiven? Het ziet er, naar de mens gesproken, niet naar uit dat de Tempel spoedig herbouwd gaat worden. Dat betekent nog meer lijden voor Israël en voor de hele wereld. De hele schepping wacht! De dieren hopen op de tijd dat 'de wolf bij het schaap verkeert en de panter zich neerlegt bij het bokje'. Kinderen van deze wereld hopen op een tijd dat 'geen volk tegen een ander volk het zwaard opheft en zij de oorlog niet meer zullen leren'. Zelfs 'het veld… zal blij zijn en alle bomen in het bos zullen jubelen voor de HERE, want Hij komt'. Deze tijd staat nu toch op het punt om aan te breken, want Jesaja zegt: 'Want in vreugde zult gij uittrekken en in vrede geleid worden; de bergen en de heuvels zullen voor u uitbreken in gejuich en alle bomen van het veld zullen in de handen klappen. Voor een doornstruik zal een cypres, voor een distel zal een mirt opschieten (55:12,13). Israël is toch 'uitgetrokken' en trekt nog steeds uit het Noorderland! Bergen en heuvels, juist in Judea en Samaria breken uit in gejuich, zoals een bezoeker schreef: 'Het is een wonder als je er even bij stilstaat dat deze heuvels (waar de Joodse mensen zich in Judea en Samaria gevestigd hebben) die nog pas 30 jaar geleden kaal waren… nu groen, bloeiend en vol leven zijn'. Wordt het komen van de Messias en Zijn rijk nu weer uitgesteld? Is het dan nu de tijd nog niet dat 'het koninkrijk voor Israël hersteld wordt'? Spreken de profetische signalen dan geen duidelijke taal?
GOD KOMT TOT ZIJN DOEL
Van één ding zijn we zeker: De Here Jezus komt terug! Het Rijk van vrede en gerechtigheid zal komen. Moedig zeggen we dikwijls: De HEER komt tot Zijn doel. Maar de grote vraag is 'hoe komt de HEER tot Zijn doel?' God verloste Zijn volk uit Egypte met het doel om ze naar het Beloofde Land te brengen. Het duurde 40 jaren vol problemen voordat Israël Kanaan binnentrok. Hadden ze maar naar Jozua en Kaleb geluisterd! Dan zouden ze al die narigheid niet hebben mee hoeven maken. God komt tot Zijn doel! Maar hoe de HERE tot zijn doel komt hangt voor een deel van Israël en ook van ons af. Daarom zijn onze inzet en onze voorbede voor Israël van zo groot geestelijk belang. De strijd om en in Israël is eigenlijk een strijd om de komst van het Koninkrijk. Zeker, de Koning komt!
Dat staat vast. Maar oordeelstijden kunnen worden verkort en Zijn komen kan worden verhaast. Deze speelruimte heeft de HERE voor Israël en voor ons in het profetische Woord gelegd. Laten wij dan onze plicht verstaan. Niet alleen tegenover Israël maar in feite tegenover de hele wereld. Laten we bidden om en werken voor het 'komen van de Messias'.
drs. Jan van Barneveld
