De inhoud van mijn kledingkast
Het is weer volop zomer en de temperaturen lopen op! Had je je kledingkast er op tijd klaar voor toen de temperaturen omhoog gingen? De zomerperiode is dé uitgelezen kans voor ons als vrouw om te laten zien wat we in huis hebben. Opeens kan je harde werk zichtbaar worden – en mag iedereen zien hoe goed gevormd je bent.
En had je geen tijd om te sporten en zit er hier en daar nog teveel? Dan laat je gewoon wat minder dáár van zien en verschuif je de aandacht op een onderdeel van je lichaam waar je wél happy mee bent. Voor elke voorkeur is kleding te over. Kijk je ogen uit, let op wat je ‘goed’ staat en geniet van het resultaat! Reclames helpen je met de keuze, modellen laten gewillig zien hoe ‘mooi’ het resultaat kan zijn. Alles is er op gericht en helpt je mee om jezelf er op z’n best op te zetten. Geen verhulling meer, maar vier je lichaam! Je mag er zijn!
Jouw motieven
In deze context kan het best wel lastig zijn om als christenvrouw kleding te kopen. Wat zegt God over kleding? Nee, ik wil de centimeter er niet bij halen en zeker niet een discussie of een rok óp of over de knie moet eindigen… maar mag ik je vragen wat jouw motieven zijn als je kleding koopt? Wil je aandacht omdat je best mooi bent of zoek je de mooiste manier om je te verstoppen omdat je je stiekem schaamt voor je lichaam? Of zijn er misschien andere redenen die je keuzes bepalen? Dénk je er wel eens over na?
De Bijbel erbij pakkend (dat is tenslotte de leidraad van onze overwegingen!) zie ik dat de eerste bedekking voortkwam uit schaamte. Adam en Eva wilden niet gezien worden door de ander en al zeker niet door Gód. Ze flansten met bladeren een tijdelijke lang niet alles bedekkende oplossing in elkaar. Zoals gewoon kwam de Here op bezoek. Geen blijde ontmoeting, maar een verstoppen. En eenmaal voor Hem, waren ze niet helemaal zichtbaar meer, hoopten ze. Verwijdering tussen hen en God en het willen verstoppen voor de Heere en de ander; de zondeval was begonnen zijn sporen te trekken.
Huid van de ander
Dit is ook de context waarin het eerste dieroffer wordt gebracht. God Zelf slacht een dier en maakt van de huid een bedekking voor Adam en Eva. Kruipen in de huid van een ander, als oplossing voor hun schaamte… Tóén al werd zichtbaar dat eens een volmaakt Offerlam geslacht zou worden dat niet schamel en tijdelijk de zonde zou bedekken, maar de zonde totaal zou wegnemen. We mogen lopen in de Huid van de Ander, zonder schaamte en onderlinge afstand wegnemend.
Dit Bijbelgedeelte is de grond waarop de inhoud van mijn kledingkast is gebaseerd. Ik wil ook in mijn kleding zichtbaar maken dat ik schuil achter het bloed van Christus. Dat ik gekropen ben in de Huid van de Ander. In kleuren en motieven wil ik Zijn creativiteit laten zien. Maar nee, ik wil niet door mijn bedekkingen of juist het gebrek daaraan de aandacht naar míj toe trekken. Laat ik het maar gewoon benoemen: ik trek een grens wanneer mijn voorkomen (kleding én houding) een bijdrage levert aan een sfeer waarin ik nou niet bepaald over de Heere kan beginnen, of wanneer mannen mij aankijken maar onze blikken elkaar niet kruisen… En ja, dat betekent dat er een hemdje onder een te diep uitgesneden top gaat. Dat niet alles strak gespannen om mijn lichaam zit en ik niet zo’n fan ben van doorschijnende kleding.
Wat zou het geweldig zijn, als deze zomer mannen aangetrokken worden door vrouwen die níet alles bloot geven, die niet de schijnwerpers op zichzelf gericht willen hebben, maar die iets hebben… beter gezegd: Iemand hebben waardoor ze mooi zijn, stralen, uitstraling hebben en waar zij meer van willen weten…
Corine Daane
En had je geen tijd om te sporten en zit er hier en daar nog teveel? Dan laat je gewoon wat minder dáár van zien en verschuif je de aandacht op een onderdeel van je lichaam waar je wél happy mee bent. Voor elke voorkeur is kleding te over. Kijk je ogen uit, let op wat je ‘goed’ staat en geniet van het resultaat! Reclames helpen je met de keuze, modellen laten gewillig zien hoe ‘mooi’ het resultaat kan zijn. Alles is er op gericht en helpt je mee om jezelf er op z’n best op te zetten. Geen verhulling meer, maar vier je lichaam! Je mag er zijn!
Jouw motieven
In deze context kan het best wel lastig zijn om als christenvrouw kleding te kopen. Wat zegt God over kleding? Nee, ik wil de centimeter er niet bij halen en zeker niet een discussie of een rok óp of over de knie moet eindigen… maar mag ik je vragen wat jouw motieven zijn als je kleding koopt? Wil je aandacht omdat je best mooi bent of zoek je de mooiste manier om je te verstoppen omdat je je stiekem schaamt voor je lichaam? Of zijn er misschien andere redenen die je keuzes bepalen? Dénk je er wel eens over na?
De Bijbel erbij pakkend (dat is tenslotte de leidraad van onze overwegingen!) zie ik dat de eerste bedekking voortkwam uit schaamte. Adam en Eva wilden niet gezien worden door de ander en al zeker niet door Gód. Ze flansten met bladeren een tijdelijke lang niet alles bedekkende oplossing in elkaar. Zoals gewoon kwam de Here op bezoek. Geen blijde ontmoeting, maar een verstoppen. En eenmaal voor Hem, waren ze niet helemaal zichtbaar meer, hoopten ze. Verwijdering tussen hen en God en het willen verstoppen voor de Heere en de ander; de zondeval was begonnen zijn sporen te trekken.
Huid van de ander
Dit is ook de context waarin het eerste dieroffer wordt gebracht. God Zelf slacht een dier en maakt van de huid een bedekking voor Adam en Eva. Kruipen in de huid van een ander, als oplossing voor hun schaamte… Tóén al werd zichtbaar dat eens een volmaakt Offerlam geslacht zou worden dat niet schamel en tijdelijk de zonde zou bedekken, maar de zonde totaal zou wegnemen. We mogen lopen in de Huid van de Ander, zonder schaamte en onderlinge afstand wegnemend.
Dit Bijbelgedeelte is de grond waarop de inhoud van mijn kledingkast is gebaseerd. Ik wil ook in mijn kleding zichtbaar maken dat ik schuil achter het bloed van Christus. Dat ik gekropen ben in de Huid van de Ander. In kleuren en motieven wil ik Zijn creativiteit laten zien. Maar nee, ik wil niet door mijn bedekkingen of juist het gebrek daaraan de aandacht naar míj toe trekken. Laat ik het maar gewoon benoemen: ik trek een grens wanneer mijn voorkomen (kleding én houding) een bijdrage levert aan een sfeer waarin ik nou niet bepaald over de Heere kan beginnen, of wanneer mannen mij aankijken maar onze blikken elkaar niet kruisen… En ja, dat betekent dat er een hemdje onder een te diep uitgesneden top gaat. Dat niet alles strak gespannen om mijn lichaam zit en ik niet zo’n fan ben van doorschijnende kleding.
Wat zou het geweldig zijn, als deze zomer mannen aangetrokken worden door vrouwen die níet alles bloot geven, die niet de schijnwerpers op zichzelf gericht willen hebben, maar die iets hebben… beter gezegd: Iemand hebben waardoor ze mooi zijn, stralen, uitstraling hebben en waar zij meer van willen weten…
Corine Daane