De grote vijand

Jef de Vriese • 90 - 2014 • Uitgave: 7
Eenheid en liefde in de gemeente is voor Paulus een grote zorg voor de Filippenzen. Hij pleit voor eensgezindheid. Hij roept Euodia en Syntyche op eensgezind te zijn (Filippenzen 4:2). Hij houdt een pleidooi voor liefde in het huwelijk en gezonde relaties tussen ouders en kinderen. Eenheid met God bewerkt eenheid met elkaar.
Onderlinge meningsverschillen zijn vaak het symptoom van meningsverschillen met God. Het gaat er hier niet om dat je niet van mening mag verschillen. Het probleem is dat het meningsverschil gekenmerkt wordt door trekken en duwen, manipulatie, macht en liefdeloosheid.
Eenheid wordt gesaboteerd door morren en bedenkingen, klagen en discussies. Het vernielt de gemeente – het vernielt huwelijken – het vernielt gezinnen – het vernielt christelijke organisaties – het vernielt het getuigenis van de christen – het vernielt de gestalte van de Dienstknecht – het vernielt het beeld van God.
Wie waren de grootste vijanden van de Israëlieten? De Egyptenaren? De Amelekieten? De reuzen in Kanaän? Jericho? De Filistijnen? Hun grootste vijanden waren zij zelf! Hun grootste vijanden waren hun ‘morren en bedenkingen’.
Een geestelijk werk gaat niet ten onder aan een aanval van buitenaf, maar wanneer er binnenin morren en bedenkingen ontstaan en er geen gezamenlijke knieval is voor Hem die troont boven alle tronen (Filippenzen 2:10-14). Morren en bedenkingen zijn zeer ernstig. Ze ondermijnen ons geestelijk leven, omdat we dan gedachten koesteren vanuit een onveranderd leven, vervreemd van God. Morren en bedenkingen staan haaks op ‘wordt vernieuwd door de vernieuwing van uw denken’ en haaks op de gezindheid in Jezus Christus.

Jef De Vriese