De groeten uit Babylon
ds. Theo Niemeijer • 78 - 2002/03 • Uitgave: 16
De eerste brief van Petrus eindigt met een hartelijke groet van Petrus uit Babylon: "U laat de uitverkorene te Babylon groeten..." (1 Petrus 5:13).
De Rooms Katholieke traditie wil ons doen laten geloven dat Petrus het hier over Rome heeft. Omdat Rome zo in zonden vervallen was noemde hij deze stad Babylon. Zo probeert deze kerk een bewijs te vinden dat eens Petrus de eerste bisschop van Rome geweest is. Ik vraag me dan af waarom Paulus wel gewoon de naam Rome gebruikte en niet in bedekte termen over deze stad sprak.
Het is echter zeer waarschijnlijk, dat Petrus wel naar Babylon afgereisd is om daar te werken onder de grote populatie Joden die nog altijd in Babylon woonde. Zij waren niet met Ezra en Zerubbabel na toestemming van Kores, de Perzische koning, in het jaar 445 voor Christus opgetrokken om de tempel en de stad Jeruzalem te herbouwen. Zij waren achtergebleven en vormden samen een grote Joodse gemeenschap met grote synagogen in Babylon en omgeving.
In deze brief bereidt Petrus de christenen voor op het lijden om Christus' wil. De beelden van Daniël in de leeuwenkuil en zijn drie vrienden in de vurige oven, uit de tijd waarin Israël in Babel verbleef, moeten hem daarbij helder voor ogen gestaan hebben toen hij schreef over de satan die als een brullende leeuw op zoek is naar iemand die hij kan verslinden en "de vuurgloed van beproeving die ons niet moet bevreemden"! (1 Petrus 5:8 en 4:12).
Hij schrijft hier over de kerk in Babylon en bemoedigt, zoals we aan het begin van deze brief kunnen lezen, daarmee alle Joodse christenen die in de diaspora leven, vol te houden.
Babylon in de kerk
Het duurde nog geen drie eeuwen of Babylon bevond zich in de kerk! De kerk was, mede door de bekering van keizer Constantijn de Grote, tot een machtig bolwerk uitgegroeid. De kerk werd niet alleen een godsdienstig bolwerk maar groeide ook steeds meer uit tot een schatrijk imperium met grote politieke macht. Het was de christelijke kerk die machtige keizers op de knieën kreeg en het uiteindelijk voor het zeggen had. De Babylonische afgoderij waarin de vrouw van Nimrod, Semiramis, als hemelkoningin aanbeden werd, vond al spoedig ingang binnen de christelijke kerk. Boven op de ziggurats, de tempeltorens die zeven verdiepingen telden, stond veelvuldig het beeld van Semiramis met in haar armen haar, op wonderlijke wijze ontvangen, zoon Tammuz. Voor deze afgoderij van de hemelkoningin en Tammuz wordt het volk Israël gewaarschuwd in Jeremia 44:17-19, 25 en Ezechiël 8:14.
De kerk meende deze aanbidding van de hemelkoningin bijbels te kunnen legaliseren op grond van Openbaring 12:1-6 waar we kunnen lezen over het grote teken in de hemel, waarin een barende vrouw met twaalf sterren op haar hoofd zichtbaar wordt en door de draak (satan) achtervolgd wordt. Het kind werd door God weggenomen en de vrouw door Hem beschermd. De kerk meende dat het hier om Maria, die de Here Jezus baarde, ging en zo werd voor de kerk Maria, de moeder van de Here Jezus, de hemelkoningin die op dezelfde wijze, met haar zoon in de armen, aanbeden werd. Velen zijn, met mij, van mening dat het in deze geschiedenis van Openbaring 12 niet om Maria maar om het volk Israël gaat, dat in de eindtijd de barensweeën die zij bij de geboorte van Christus niet gekend heeft en waarover de profeten dan ook schrijven, alsnog zal meemaken rond de wederkomst van de Here Jezus. De twaalf sterren die deze vrouw op haar hoofd heeft zijn dan ook symbool voor de twaalf stammen van Israël en doet ons dan ook denken aan de droom van Jozef.
Alles onder dezelfde vlag
Het symbool van de hemelkoningin is het beeld van twaalf sterren op een blauw vlak. Het symbool dat reeds lang in de Rooms Katholieke kerk bekend is door de Mariaverering.
De blauwe vlag met de twaalf sterren is echter niet alleen het symbool van de Mariaverering gebleven, ze werd ook het symbool van de Europese Unie en sinds kort ook het symbool van de euro! Onder dezelfde vlag zien we een samenbundeling van religieuze, politieke en economische machten.
De Bijbel laat ons heel duidelijk zien dat het laatste wereldrijk, het rijk van de antichrist, het herstelde Romeinse rijk zal zijn. Prodi, de voorzitter van de Europese Unie, bracht de uitbreiding van de Europese Unie met de Oost-Europese staten in direct verband met het herstel van het Romeinse rijk! Dit herstelde Romeinse rijk, onder leiding van de antichrist, zal alle politieke, religieuze en economische macht naar zich toetrekken.
Op dit moment zit de wereld te wachten op één grote politieke leider, maar ook op iemand die alle religies tot één grote wereldkerk kan samenbinden. Na 11 september vorig jaar is de wereldeconomie in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. De beursval die de economie momenteel meemaakt is desastreus! Zal er binnenkort iemand opstaan die aan deze beursval een einde maakt en de wereldeconomie uit het slop weet te halen? Iemand die dit kan doen zal ook een groot wereldleider moeten zijn, die de vrede weet te herstellen. We weten inmiddels dat wereldvrede en economie hand in hand gaan. Het zal ook iemand moeten zijn, die de mensheid kan inspireren en zal dan ook een godsdienstig leider moeten zijn die een einde zal maken aan alle religieus geweld. U begrijpt het wel… het één kan niet meer zonder het ander, politiek, economie en godsdienst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en dit vraagt om iemand die alles aan kan: de antichrist!
Gaat uit van haar
Abraham verliet Babel en koos voor de God van de Bijbel. Hij verwachtte de stad met de fundamenten: het hemelse Jeruzalem. In Openbaring 18:4 klinken dezelfde woorden voor ons: "Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden en niet ontvangt van haar plagen." Abraham trok uit, weg van het zondige Babel, op weg naar Gods beloofde land. Vele eeuwen later trok Luther uit… hij wilde zich niet meer veréénzelvigen met de afvallige kerk van zijn tijd. De Reformatie, waar we deze dagen weer bijzonder bij bepaald worden heeft veel teweeggebracht… maar ook veel niet!
We leven vlak voor de komst van de Here Jezus. Ook nu horen we de stem die midden in de nacht ons toeroept: "De Bruidegom, zie gaat uit Hem tegemoet!" (Mattheus 25:6).
Bent u ook uitgegaan, op weg naar uw hemelse Bruidegom?
ds. Theo Niemeijer
De Rooms Katholieke traditie wil ons doen laten geloven dat Petrus het hier over Rome heeft. Omdat Rome zo in zonden vervallen was noemde hij deze stad Babylon. Zo probeert deze kerk een bewijs te vinden dat eens Petrus de eerste bisschop van Rome geweest is. Ik vraag me dan af waarom Paulus wel gewoon de naam Rome gebruikte en niet in bedekte termen over deze stad sprak.
Het is echter zeer waarschijnlijk, dat Petrus wel naar Babylon afgereisd is om daar te werken onder de grote populatie Joden die nog altijd in Babylon woonde. Zij waren niet met Ezra en Zerubbabel na toestemming van Kores, de Perzische koning, in het jaar 445 voor Christus opgetrokken om de tempel en de stad Jeruzalem te herbouwen. Zij waren achtergebleven en vormden samen een grote Joodse gemeenschap met grote synagogen in Babylon en omgeving.
In deze brief bereidt Petrus de christenen voor op het lijden om Christus' wil. De beelden van Daniël in de leeuwenkuil en zijn drie vrienden in de vurige oven, uit de tijd waarin Israël in Babel verbleef, moeten hem daarbij helder voor ogen gestaan hebben toen hij schreef over de satan die als een brullende leeuw op zoek is naar iemand die hij kan verslinden en "de vuurgloed van beproeving die ons niet moet bevreemden"! (1 Petrus 5:8 en 4:12).
Hij schrijft hier over de kerk in Babylon en bemoedigt, zoals we aan het begin van deze brief kunnen lezen, daarmee alle Joodse christenen die in de diaspora leven, vol te houden.
Babylon in de kerk
Het duurde nog geen drie eeuwen of Babylon bevond zich in de kerk! De kerk was, mede door de bekering van keizer Constantijn de Grote, tot een machtig bolwerk uitgegroeid. De kerk werd niet alleen een godsdienstig bolwerk maar groeide ook steeds meer uit tot een schatrijk imperium met grote politieke macht. Het was de christelijke kerk die machtige keizers op de knieën kreeg en het uiteindelijk voor het zeggen had. De Babylonische afgoderij waarin de vrouw van Nimrod, Semiramis, als hemelkoningin aanbeden werd, vond al spoedig ingang binnen de christelijke kerk. Boven op de ziggurats, de tempeltorens die zeven verdiepingen telden, stond veelvuldig het beeld van Semiramis met in haar armen haar, op wonderlijke wijze ontvangen, zoon Tammuz. Voor deze afgoderij van de hemelkoningin en Tammuz wordt het volk Israël gewaarschuwd in Jeremia 44:17-19, 25 en Ezechiël 8:14.
De kerk meende deze aanbidding van de hemelkoningin bijbels te kunnen legaliseren op grond van Openbaring 12:1-6 waar we kunnen lezen over het grote teken in de hemel, waarin een barende vrouw met twaalf sterren op haar hoofd zichtbaar wordt en door de draak (satan) achtervolgd wordt. Het kind werd door God weggenomen en de vrouw door Hem beschermd. De kerk meende dat het hier om Maria, die de Here Jezus baarde, ging en zo werd voor de kerk Maria, de moeder van de Here Jezus, de hemelkoningin die op dezelfde wijze, met haar zoon in de armen, aanbeden werd. Velen zijn, met mij, van mening dat het in deze geschiedenis van Openbaring 12 niet om Maria maar om het volk Israël gaat, dat in de eindtijd de barensweeën die zij bij de geboorte van Christus niet gekend heeft en waarover de profeten dan ook schrijven, alsnog zal meemaken rond de wederkomst van de Here Jezus. De twaalf sterren die deze vrouw op haar hoofd heeft zijn dan ook symbool voor de twaalf stammen van Israël en doet ons dan ook denken aan de droom van Jozef.
Alles onder dezelfde vlag
Het symbool van de hemelkoningin is het beeld van twaalf sterren op een blauw vlak. Het symbool dat reeds lang in de Rooms Katholieke kerk bekend is door de Mariaverering.
De blauwe vlag met de twaalf sterren is echter niet alleen het symbool van de Mariaverering gebleven, ze werd ook het symbool van de Europese Unie en sinds kort ook het symbool van de euro! Onder dezelfde vlag zien we een samenbundeling van religieuze, politieke en economische machten.
De Bijbel laat ons heel duidelijk zien dat het laatste wereldrijk, het rijk van de antichrist, het herstelde Romeinse rijk zal zijn. Prodi, de voorzitter van de Europese Unie, bracht de uitbreiding van de Europese Unie met de Oost-Europese staten in direct verband met het herstel van het Romeinse rijk! Dit herstelde Romeinse rijk, onder leiding van de antichrist, zal alle politieke, religieuze en economische macht naar zich toetrekken.
Op dit moment zit de wereld te wachten op één grote politieke leider, maar ook op iemand die alle religies tot één grote wereldkerk kan samenbinden. Na 11 september vorig jaar is de wereldeconomie in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. De beursval die de economie momenteel meemaakt is desastreus! Zal er binnenkort iemand opstaan die aan deze beursval een einde maakt en de wereldeconomie uit het slop weet te halen? Iemand die dit kan doen zal ook een groot wereldleider moeten zijn, die de vrede weet te herstellen. We weten inmiddels dat wereldvrede en economie hand in hand gaan. Het zal ook iemand moeten zijn, die de mensheid kan inspireren en zal dan ook een godsdienstig leider moeten zijn die een einde zal maken aan alle religieus geweld. U begrijpt het wel… het één kan niet meer zonder het ander, politiek, economie en godsdienst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en dit vraagt om iemand die alles aan kan: de antichrist!
Gaat uit van haar
Abraham verliet Babel en koos voor de God van de Bijbel. Hij verwachtte de stad met de fundamenten: het hemelse Jeruzalem. In Openbaring 18:4 klinken dezelfde woorden voor ons: "Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt met haar zonden en niet ontvangt van haar plagen." Abraham trok uit, weg van het zondige Babel, op weg naar Gods beloofde land. Vele eeuwen later trok Luther uit… hij wilde zich niet meer veréénzelvigen met de afvallige kerk van zijn tijd. De Reformatie, waar we deze dagen weer bijzonder bij bepaald worden heeft veel teweeggebracht… maar ook veel niet!
We leven vlak voor de komst van de Here Jezus. Ook nu horen we de stem die midden in de nacht ons toeroept: "De Bruidegom, zie gaat uit Hem tegemoet!" (Mattheus 25:6).
Bent u ook uitgegaan, op weg naar uw hemelse Bruidegom?
ds. Theo Niemeijer
