De glorie van grijsheid
Els ter Welle • 97 - 2021 • Uitgave: 1
’Grijsheid is een sierlijke kroon’ (Spreuken 16:31)
Toen ik kind was, vond ik mijn oma’s erg oud. Ze droegen geen lange broeken en fleurige kleding, maar saaie donkergekleurde jurken. Hun grijze haar was meestal met een knoetje achter in de nek samengebonden.
Op een keer was ik bij mijn opoe – zo noemden we de moeder van mijn vader - op bezoek. Het was nog vroeg in de morgen. Ze was haar lange zwartgrijze haar aan het borstelen. Ik was helemaal verrast. Wat vond ik haar mooi!
Maar iedere dag ging het weer netjes strak naar achteren. Dat hoorde toen gewoon zo als je ‘oud’ was.
Rimpels en botox
Tegenwoordig hoeft geen oma meer grijs te zijn, een kleurspoeling doet wonderen. En oma’s zien er vaak heel hip uit. Sommigen storen zich aan hun rimpels en gebruiken botox om ze weg te werken. Het lijkt wel of oud worden tot elke prijs moet worden voorkomen. Maar is het erg om ouder te worden? Onze tekst zegt dat grijsheid (andere vertalingen zeggen ouderdom) een sierlijke kroon is. Wow! Dat is andere koek!
Spreuken 20 vers 29 zegt: ’De glorie van de ouderen is de grijsheid.’ En Prediker omschrijft het prachtig poëtisch! Hij zegt niet: het haar wordt grijs, maar: de amandelboom bloeit. Die heeft namelijk prachtige witte bloesem.
Oude mensen zijn mooi. Vaak zit er onder het uiterlijk een wijs en zachtmoedig mens die gevormd is door vele jaren heen. En rimpels horen erbij!
Sporen achtergelaten
Een van mijn kleinkinderen vond dat ik er voor mijn leeftijd nog goed uitzag. Ik zei: “En wat denk je dan van al mijn rimpels?” “Ach oma, het zijn lachrimpeltjes.” Ha ha…
Mijn vader had heel veel rimpels, het maakte hem markant. Rimpels zijn sporen die het leven heeft achtergelaten.
In sommige culturen ontvangen ouderen veel respect en worden ze op handen gedragen. Maar in de zogenaamde beschaafde westerse landen is dat soms ver te zoeken.
De Bijbel is er helder en klaar over: ’Voor het grijze haar zult gij opstaan en aan de oude zult gij eer bewijzen’ (Leviticus 19:32).
Een oude smartlap zegt het prachtig:
“Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen van jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn .”
Els ter Welle
Toen ik kind was, vond ik mijn oma’s erg oud. Ze droegen geen lange broeken en fleurige kleding, maar saaie donkergekleurde jurken. Hun grijze haar was meestal met een knoetje achter in de nek samengebonden.
Op een keer was ik bij mijn opoe – zo noemden we de moeder van mijn vader - op bezoek. Het was nog vroeg in de morgen. Ze was haar lange zwartgrijze haar aan het borstelen. Ik was helemaal verrast. Wat vond ik haar mooi!
Maar iedere dag ging het weer netjes strak naar achteren. Dat hoorde toen gewoon zo als je ‘oud’ was.
Rimpels en botox
Tegenwoordig hoeft geen oma meer grijs te zijn, een kleurspoeling doet wonderen. En oma’s zien er vaak heel hip uit. Sommigen storen zich aan hun rimpels en gebruiken botox om ze weg te werken. Het lijkt wel of oud worden tot elke prijs moet worden voorkomen. Maar is het erg om ouder te worden? Onze tekst zegt dat grijsheid (andere vertalingen zeggen ouderdom) een sierlijke kroon is. Wow! Dat is andere koek!
Spreuken 20 vers 29 zegt: ’De glorie van de ouderen is de grijsheid.’ En Prediker omschrijft het prachtig poëtisch! Hij zegt niet: het haar wordt grijs, maar: de amandelboom bloeit. Die heeft namelijk prachtige witte bloesem.
Oude mensen zijn mooi. Vaak zit er onder het uiterlijk een wijs en zachtmoedig mens die gevormd is door vele jaren heen. En rimpels horen erbij!
Sporen achtergelaten
Een van mijn kleinkinderen vond dat ik er voor mijn leeftijd nog goed uitzag. Ik zei: “En wat denk je dan van al mijn rimpels?” “Ach oma, het zijn lachrimpeltjes.” Ha ha…
Mijn vader had heel veel rimpels, het maakte hem markant. Rimpels zijn sporen die het leven heeft achtergelaten.
In sommige culturen ontvangen ouderen veel respect en worden ze op handen gedragen. Maar in de zogenaamde beschaafde westerse landen is dat soms ver te zoeken.
De Bijbel is er helder en klaar over: ’Voor het grijze haar zult gij opstaan en aan de oude zult gij eer bewijzen’ (Leviticus 19:32).
Een oude smartlap zegt het prachtig:
“Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen van jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn .”
Els ter Welle
