De gijzeling van bestuursorganen door ‘kritische rassentheorie’
Jan Schotanus • 97 - 2021 • Uitgave: 8
Door de eeuwen heen zijn er verschillende theorieën en ideeën ontwikkeld hoe de samenleving hervormd of vernieuwd kan worden. Deze nieuwe gedachten ontstaan als tegenreactie op de gevestigde orde. Francis Shaeffer beschreef hoe sommige van deze academische, niet-Bijbels geinspireerde ideeën uit de ivoren torentjes van universiteiten ontsnappen, om vervolgens de publieke opinie te gaan vormen. Een ervan deed dat in recordtijd in 2020. De kritische rassentheorie uit de VS heeft ervoor gezorgd dat de politiek het standpunt bepaalt en de kerk dit moet volgen. Hoe heeft dit zover kunnen komen en wat zijn de gevolgen?
Kritische rassentheorie oftewel Critical Race Theory (CRT), is een uit Harvard in de Verenigde Staten (VS) afkomstige stroming die de effecten van ras en cultuur op iemands sociale status in een samenleving bestudeert en doceert in relatie tot recht en macht. Achter de etnische onrust die Amerika teistert – maar die ook in Europa opkomt – gaat deze politieke theorie schuil. Ook de uitdrukking ‘systematisch racisme’ komt uit deze beschuldigingscultuur voort. Deze stroming stelt dat alle aspecten van de maatschappij gedreven worden door ras. Volgens de CRT is de christelijke blanke meerderheid collectief schuldig aan historische misstanden. Om de machtsstructuren, zoals wetgeving, onderwijs en sociale relaties te begrijpen, dient men door de lens van ras te kijken. Hiertoe heeft CRT tot doel maatschappelijke bestuursorganen ondergeschikt te maken aan de staat (politie en leger waren dat al): kerk, onderwijs, gezin, wet, het parlementaire partijensysteem, vakbonden, pers en cultuur (zoals literatuur, kunst en sport). Zij beweert dat alleen dan sociale ongelijkheid kan worden opgeheven. Aan deze kritische rassentheorie in de 21ste eeuw gingen Bijbelkritiek in de 19de en kritische theorie in de 20ste eeuw vooraf.
Bijbelkritiek
In de 19de eeuw werd onze westerse christelijke samenleving aan Bijbelkritische analyse van vooral Duitse filosofen onderworpen (soms theologen genaamd), gebaseerd op de (Franse) verlichting en het rationalisme van de 18de eeuw. De vooronderstelling was dat naar toen bekende wetenschappelijke maatstaven gemeten, de Bijbel geschiedkundig en literair niet nauwkeurig zou zijn (de beoordelaars per definitie dus wel). Het gevolg: God de Schepper werd doodverklaard (Nietzsche) en het recht-van-de-sterkste werd leven ingeblazen door evolutionisten als Darwin. De staatskerk raakte haar machtspositie en invloed langzaam kwijt, een zoekende wereld werd vatbaar voor communisme en fascisme, waaronder honderden miljoenen bezweken. Democratie leek een levensvatbaar alternatief, maar was haar Bijbels anker kwijt. Absolute waarheid had plaatsgemaakt voor relativering: er zijn geen absolute, voor iedereen geldende waarden, omdat die gezien worden als cultureel bepaald, historisch overgeleverd of persoonsgebonden. Bijbelkritiek maakte het Westen moreel roerloos, en had op sociaal gebied en normbesef een volledig averechts effect. In Jesaja 5 lezen we: ‘Wee hun die in eigen oog wijs zijn en naar hun eigen mening verstandig’ (vers 21).
Kritische theorie
De wereldoorlogen in de 20ste eeuw brachten niet de gehoopte klassenrevoluties in Europa. Teleurgestelde academici bedachten een nieuwe theorie: cultureel kritisch denken (‘Critical Theory’). Door marxistische intellectuelen van de Frankfurt School ontworpen (en in de VS op Columbia University onderwezen) werden sociale wetenschappen gemanipuleerd, gebaseerd op ideeën van Karl Marx (die kapitalisme en particulier bezit afwees) en Freud (die de seksuele moraal afwees), om bestaande machtsstructuren en culturele aannames van het christelijke Westen te bestrijden, en ‘de mens te bevrijden van de omstandigheden die hem binden’. Zo werd de klassenstrijd uitgebreid met ras, geslacht en leeftijd. De vrije, egalitaire westerse wereld werd omgetoverd in onderdrukkers en onderdrukten. De voormalige echte onderdrukkers, de Democratische slavernij- en apartheidspartij in de VS presenteerde zich met overheidssubsidies als redder van het door hen eeuwenlang systematisch onderdrukte zwarte bevolkingsdeel (waardoor zij sindsdien trouw 95 procent van de zwarte stemmen ontvangt). In de derdewereld was Bevrijdingstheologie nodig. Westerse koloniën waar het Evangelie vrij gebracht kon worden, werden overgenomen door corrupte marxistische ideologieën. In het ouder-erende christelijke Westen vond de seksuele revolutie plaats, waar een unieke ’generatiekloof’ tussen jong en oud ontstond. Kritische theorie leidde tot een kaalslag in het christelijke Westen, met als gevolg een totale sociale ontwrichting: kerken die leegliepen, geweld dat de pan uitsteeg in de grote steden, met wel driekwart van zwarte kinderen in de VS buitenechtelijk geboren. De kritische schuldigen stonden klaar met verdere beschuldigingen.
Kritische Rassentheorie
Ook het kritische denken van de vorige eeuw bracht geen gewenste verandering in machtsstructuren van het Westen. Lincoln’s behoudende partij (Republikeinse Partij) won steeds vaker de verkiezingen in de VS. Daarom ontwikkelden marxistische academici vanaf de tijd van Ronald Reagan in de jaren 1980 op Harvard de aansluitende kritische rassentheorie. Deze had in theorie tot doel ‘bevordering van gelijkheid’, maar polariseert in de praktijk de samenleving verder naar ras en geslacht, getuige de marxistische Black Lives Matter (BLM) onlusten in het hele land, met miljardenschade en veel onschuldige slachtoffers door haar militaire vleugel, Antifa. Waar Martin Luther King nog hoopte in zijn ‘droomrede’, dat zijn kinderen ‘op de inhoud van hun karakter, niet de kleur van hun huid’ beoordeeld zouden worden, draait de CRT-filosofie het juist om, en beoordeelt iedereen op ras (zie kader). De VS bestaan voortaan uit blanke christelijke uitbuiters en niet-blanke slachtoffers. ‘Goed is kwaad, en kwaad is goed’ (Jesaja 5:20). De denkfout (of bewuste misleiding) is dat het kapitalistische systeem oorzaak is van de vermeende ongelijkheid in kwestie (het zwarte deel van Amerika zou het 16de rijkste land ter wereld vormen). De Bijbel kent geen rassenonderscheid (‘de Jood en de Griek zijn gelijk’, Romeinen 10:12). Slavernij is, net als oorlog en kolonialisme, een praktijk die niet is gebonden aan één specifieke cultuur of tijdvak en ook niet aan huidskleur.
Black Lives Matter
Vormen van marxisme zoals communisme dienen als inspiratiebron voor groeperingen als BLM. Een van de drie Amerikaanse oprichters van BLM - Patrisse Cullors - heeft openlijk verklaard dat de organisatie op marxistische leest geschoeid is. Dat belooft weinig goeds want het communisme in bijvoorbeeld Rusland en China laat zien wat dat betekent: polarisatie, ontwrichting, geweld en uiteindelijk het op grote schaal opruimen van mensen die in de weg staan. Black Lives Matter is met die praktijk al aardig op stoom, terwijl veel bedrijven BLM’s dreigementen afkopen met grote bijdragen. De organisatie gaat voor confrontatie en verdeeldheid en kijkt met minachting naar de geweldloze activisten in de traditie van Martin Luther King Jr. De ethiek van verzoening van King en Nelson Mandela ontbreekt volledig bij BLM.
De leiders van Black Lives Matter gaan volgens hun eigen ideologie en scholing uit van een oorlog tussen onderdrukkers (wit) en onderdrukten (zwart). Sterker, zij sturen er als goed getrainde marxisten op aan. Niet op een klassenstrijd, maar op een rassenstrijd.
De kerk moet volgen
Ondanks het feit dat deze ontwikkelingen al een eeuw bezig zijn, heeft de kerk dit niet zien aankomen. Het voeren van ‘politiek’ is sinds 1954 niet langer wettelijk toegestaan vanaf de kansels van Amerika. Maar ‘politiek’ bestaat juist ook uit sociale en morele kwesties. Steeds meer kerken komen echter buitenspel te staan, zoals eerst bij abortus, toen het homo’huwelijk’, en nu de genderverwarring. De politiek bepaalt hierover het standpunt en de kerk moet volgen, zolang de cultuur meer invloed op de kerk heeft dan omgekeerd.
Conform de CRT-filosofie wordt door de afvallige activistische theoloog en marxist, Jim Wallis, ook de rol van de kerk compleet omgedraaid: ‘niet CRT vertegenwoordigt de tijdgeest van de antichrist der laatste dagen, maar de evangelische christen zelf: zijn vermeende racisme, seksisme, en homofobie zijn een directe antichristelijke aanval op het beeld van God waarnaar iedereen is geschapen’. Jim Wallis diende voormalig president Obama als geestelijk adviseur. Deze Wallis is een zeer bekende theoloog in de VS en valt de kerk in de VS van binnenuit aan. Hij is tevens een graag geziene gast en spreker op het jaarlijkse congres van het World Economic Forum (WEF).
De doodzwijgcultuur
De grote bevrijder Lincoln, voormalig president van de VS tijdens de burgeroorlog van 1861-1865, en stichter van de Republikeinse partij, is voortaan racist, en zijn partij staatsgevaarlijk en dient te worden gedeprogrammeerd; politieagenten, met duizenden gewond geraakt tijdens de ruim 600 BLM oproeren in 2020, worden door linkse politici minachtend ‘stormtroepen’ genoemd. Vaderlandslievende christenen zijn vanaf nu staatsgevaarlijke blanke terroristen, een groter probleem dan de radicale islam; illegale immigranten uit Centraal-Amerika zijn de ware Amerikanen, dus grenzen moeten open. De doodzwijgcultuur wordt in alle hevigheid toegepast op de nietsvermoedende nieuwe schuldigen.
Totalitair links wil geen eenheid, maar onderwerping. Zo hebben marxisten in de VS alle voorname bestuursorganen, naar opzet, inmiddels gegijzeld: de goddeloze Democratische Partij, de pers als staatspers, de uitwissingscultuur van Big Tech (zoals Google, Facebook, YouTube, Apple, Twitter), misbruik van de Covid-19-crisis door Big Medicine, het activistische rechtssysteem, de FBI, de CIA, het federale ambtelijke apparaat, verlichte academici, het onderwijssysteem, zelfs het taalgebruik, en het ‘woke’ (wakker geworden) bedrijfsleven staan stuk voor stuk in dienst van de invloedrijke nieuwe machtselites en welvarende globalisten. Recent sprak de aarts-Democraat Jerrold Nadler de tot voor kort ondenkbare woorden in het Amerikaanse congres, staande onder de gebeitelde woorden in het congresgebouw ‘In God we Trust’ (in God vertrouwen wij): “God’s will is no concern of this congress” (De wil van God doet er voor het congres niet toe). ‘De machthebbers spannen samen tegen de Heere en Zijn Gezalfde’ (Psalm 2:2).
Legale tegenstand
Er is gelukkig nog legale tegenstand mogelijk. In de helft van de staten wordt wetgeving voorbereid die CRT verbiedt in het onderwijs. Er zijn honderden wetsvoorstellen ter verbetering van de haperende verkiezingsintegriteit. En in Arizona is recent als eerste een grootschalig onderzoek naar de verkiezingsuitslag uitgevoerd. Of het genoeg is? Samenvattend met de woorden van globalist David Rockefeller uit 1974: ‘We staan op het punt om de wereld te transformeren, we hebben alleen nog een globale crisis nodig voordat de naties de nieuwe wereldorde accepteren’. Covid-19 lijkt die crisis, het marxistische CRT de methode van onderwerping, en het doel de wereldoverheersing van de komende wetteloze, de antichrist. Tot dan weten we gelukkig ook dat ‘de poorten van het dodenrijk de gemeente van Christus niet zullen overweldigen’ (Mattheüs 16:18), en dat Gods Woord ‘een lamp voor onze voeten en een licht op ons pad’ mag zijn (Psalm 119:105).
Jan Schotanus
Kritische rassentheorie oftewel Critical Race Theory (CRT), is een uit Harvard in de Verenigde Staten (VS) afkomstige stroming die de effecten van ras en cultuur op iemands sociale status in een samenleving bestudeert en doceert in relatie tot recht en macht. Achter de etnische onrust die Amerika teistert – maar die ook in Europa opkomt – gaat deze politieke theorie schuil. Ook de uitdrukking ‘systematisch racisme’ komt uit deze beschuldigingscultuur voort. Deze stroming stelt dat alle aspecten van de maatschappij gedreven worden door ras. Volgens de CRT is de christelijke blanke meerderheid collectief schuldig aan historische misstanden. Om de machtsstructuren, zoals wetgeving, onderwijs en sociale relaties te begrijpen, dient men door de lens van ras te kijken. Hiertoe heeft CRT tot doel maatschappelijke bestuursorganen ondergeschikt te maken aan de staat (politie en leger waren dat al): kerk, onderwijs, gezin, wet, het parlementaire partijensysteem, vakbonden, pers en cultuur (zoals literatuur, kunst en sport). Zij beweert dat alleen dan sociale ongelijkheid kan worden opgeheven. Aan deze kritische rassentheorie in de 21ste eeuw gingen Bijbelkritiek in de 19de en kritische theorie in de 20ste eeuw vooraf.
Bijbelkritiek
In de 19de eeuw werd onze westerse christelijke samenleving aan Bijbelkritische analyse van vooral Duitse filosofen onderworpen (soms theologen genaamd), gebaseerd op de (Franse) verlichting en het rationalisme van de 18de eeuw. De vooronderstelling was dat naar toen bekende wetenschappelijke maatstaven gemeten, de Bijbel geschiedkundig en literair niet nauwkeurig zou zijn (de beoordelaars per definitie dus wel). Het gevolg: God de Schepper werd doodverklaard (Nietzsche) en het recht-van-de-sterkste werd leven ingeblazen door evolutionisten als Darwin. De staatskerk raakte haar machtspositie en invloed langzaam kwijt, een zoekende wereld werd vatbaar voor communisme en fascisme, waaronder honderden miljoenen bezweken. Democratie leek een levensvatbaar alternatief, maar was haar Bijbels anker kwijt. Absolute waarheid had plaatsgemaakt voor relativering: er zijn geen absolute, voor iedereen geldende waarden, omdat die gezien worden als cultureel bepaald, historisch overgeleverd of persoonsgebonden. Bijbelkritiek maakte het Westen moreel roerloos, en had op sociaal gebied en normbesef een volledig averechts effect. In Jesaja 5 lezen we: ‘Wee hun die in eigen oog wijs zijn en naar hun eigen mening verstandig’ (vers 21).
Kritische theorie
De wereldoorlogen in de 20ste eeuw brachten niet de gehoopte klassenrevoluties in Europa. Teleurgestelde academici bedachten een nieuwe theorie: cultureel kritisch denken (‘Critical Theory’). Door marxistische intellectuelen van de Frankfurt School ontworpen (en in de VS op Columbia University onderwezen) werden sociale wetenschappen gemanipuleerd, gebaseerd op ideeën van Karl Marx (die kapitalisme en particulier bezit afwees) en Freud (die de seksuele moraal afwees), om bestaande machtsstructuren en culturele aannames van het christelijke Westen te bestrijden, en ‘de mens te bevrijden van de omstandigheden die hem binden’. Zo werd de klassenstrijd uitgebreid met ras, geslacht en leeftijd. De vrije, egalitaire westerse wereld werd omgetoverd in onderdrukkers en onderdrukten. De voormalige echte onderdrukkers, de Democratische slavernij- en apartheidspartij in de VS presenteerde zich met overheidssubsidies als redder van het door hen eeuwenlang systematisch onderdrukte zwarte bevolkingsdeel (waardoor zij sindsdien trouw 95 procent van de zwarte stemmen ontvangt). In de derdewereld was Bevrijdingstheologie nodig. Westerse koloniën waar het Evangelie vrij gebracht kon worden, werden overgenomen door corrupte marxistische ideologieën. In het ouder-erende christelijke Westen vond de seksuele revolutie plaats, waar een unieke ’generatiekloof’ tussen jong en oud ontstond. Kritische theorie leidde tot een kaalslag in het christelijke Westen, met als gevolg een totale sociale ontwrichting: kerken die leegliepen, geweld dat de pan uitsteeg in de grote steden, met wel driekwart van zwarte kinderen in de VS buitenechtelijk geboren. De kritische schuldigen stonden klaar met verdere beschuldigingen.
Kritische Rassentheorie
Ook het kritische denken van de vorige eeuw bracht geen gewenste verandering in machtsstructuren van het Westen. Lincoln’s behoudende partij (Republikeinse Partij) won steeds vaker de verkiezingen in de VS. Daarom ontwikkelden marxistische academici vanaf de tijd van Ronald Reagan in de jaren 1980 op Harvard de aansluitende kritische rassentheorie. Deze had in theorie tot doel ‘bevordering van gelijkheid’, maar polariseert in de praktijk de samenleving verder naar ras en geslacht, getuige de marxistische Black Lives Matter (BLM) onlusten in het hele land, met miljardenschade en veel onschuldige slachtoffers door haar militaire vleugel, Antifa. Waar Martin Luther King nog hoopte in zijn ‘droomrede’, dat zijn kinderen ‘op de inhoud van hun karakter, niet de kleur van hun huid’ beoordeeld zouden worden, draait de CRT-filosofie het juist om, en beoordeelt iedereen op ras (zie kader). De VS bestaan voortaan uit blanke christelijke uitbuiters en niet-blanke slachtoffers. ‘Goed is kwaad, en kwaad is goed’ (Jesaja 5:20). De denkfout (of bewuste misleiding) is dat het kapitalistische systeem oorzaak is van de vermeende ongelijkheid in kwestie (het zwarte deel van Amerika zou het 16de rijkste land ter wereld vormen). De Bijbel kent geen rassenonderscheid (‘de Jood en de Griek zijn gelijk’, Romeinen 10:12). Slavernij is, net als oorlog en kolonialisme, een praktijk die niet is gebonden aan één specifieke cultuur of tijdvak en ook niet aan huidskleur.
Black Lives Matter
Vormen van marxisme zoals communisme dienen als inspiratiebron voor groeperingen als BLM. Een van de drie Amerikaanse oprichters van BLM - Patrisse Cullors - heeft openlijk verklaard dat de organisatie op marxistische leest geschoeid is. Dat belooft weinig goeds want het communisme in bijvoorbeeld Rusland en China laat zien wat dat betekent: polarisatie, ontwrichting, geweld en uiteindelijk het op grote schaal opruimen van mensen die in de weg staan. Black Lives Matter is met die praktijk al aardig op stoom, terwijl veel bedrijven BLM’s dreigementen afkopen met grote bijdragen. De organisatie gaat voor confrontatie en verdeeldheid en kijkt met minachting naar de geweldloze activisten in de traditie van Martin Luther King Jr. De ethiek van verzoening van King en Nelson Mandela ontbreekt volledig bij BLM.
De leiders van Black Lives Matter gaan volgens hun eigen ideologie en scholing uit van een oorlog tussen onderdrukkers (wit) en onderdrukten (zwart). Sterker, zij sturen er als goed getrainde marxisten op aan. Niet op een klassenstrijd, maar op een rassenstrijd.
De kerk moet volgen
Ondanks het feit dat deze ontwikkelingen al een eeuw bezig zijn, heeft de kerk dit niet zien aankomen. Het voeren van ‘politiek’ is sinds 1954 niet langer wettelijk toegestaan vanaf de kansels van Amerika. Maar ‘politiek’ bestaat juist ook uit sociale en morele kwesties. Steeds meer kerken komen echter buitenspel te staan, zoals eerst bij abortus, toen het homo’huwelijk’, en nu de genderverwarring. De politiek bepaalt hierover het standpunt en de kerk moet volgen, zolang de cultuur meer invloed op de kerk heeft dan omgekeerd.
Conform de CRT-filosofie wordt door de afvallige activistische theoloog en marxist, Jim Wallis, ook de rol van de kerk compleet omgedraaid: ‘niet CRT vertegenwoordigt de tijdgeest van de antichrist der laatste dagen, maar de evangelische christen zelf: zijn vermeende racisme, seksisme, en homofobie zijn een directe antichristelijke aanval op het beeld van God waarnaar iedereen is geschapen’. Jim Wallis diende voormalig president Obama als geestelijk adviseur. Deze Wallis is een zeer bekende theoloog in de VS en valt de kerk in de VS van binnenuit aan. Hij is tevens een graag geziene gast en spreker op het jaarlijkse congres van het World Economic Forum (WEF).
De doodzwijgcultuur
De grote bevrijder Lincoln, voormalig president van de VS tijdens de burgeroorlog van 1861-1865, en stichter van de Republikeinse partij, is voortaan racist, en zijn partij staatsgevaarlijk en dient te worden gedeprogrammeerd; politieagenten, met duizenden gewond geraakt tijdens de ruim 600 BLM oproeren in 2020, worden door linkse politici minachtend ‘stormtroepen’ genoemd. Vaderlandslievende christenen zijn vanaf nu staatsgevaarlijke blanke terroristen, een groter probleem dan de radicale islam; illegale immigranten uit Centraal-Amerika zijn de ware Amerikanen, dus grenzen moeten open. De doodzwijgcultuur wordt in alle hevigheid toegepast op de nietsvermoedende nieuwe schuldigen.
Totalitair links wil geen eenheid, maar onderwerping. Zo hebben marxisten in de VS alle voorname bestuursorganen, naar opzet, inmiddels gegijzeld: de goddeloze Democratische Partij, de pers als staatspers, de uitwissingscultuur van Big Tech (zoals Google, Facebook, YouTube, Apple, Twitter), misbruik van de Covid-19-crisis door Big Medicine, het activistische rechtssysteem, de FBI, de CIA, het federale ambtelijke apparaat, verlichte academici, het onderwijssysteem, zelfs het taalgebruik, en het ‘woke’ (wakker geworden) bedrijfsleven staan stuk voor stuk in dienst van de invloedrijke nieuwe machtselites en welvarende globalisten. Recent sprak de aarts-Democraat Jerrold Nadler de tot voor kort ondenkbare woorden in het Amerikaanse congres, staande onder de gebeitelde woorden in het congresgebouw ‘In God we Trust’ (in God vertrouwen wij): “God’s will is no concern of this congress” (De wil van God doet er voor het congres niet toe). ‘De machthebbers spannen samen tegen de Heere en Zijn Gezalfde’ (Psalm 2:2).
Legale tegenstand
Er is gelukkig nog legale tegenstand mogelijk. In de helft van de staten wordt wetgeving voorbereid die CRT verbiedt in het onderwijs. Er zijn honderden wetsvoorstellen ter verbetering van de haperende verkiezingsintegriteit. En in Arizona is recent als eerste een grootschalig onderzoek naar de verkiezingsuitslag uitgevoerd. Of het genoeg is? Samenvattend met de woorden van globalist David Rockefeller uit 1974: ‘We staan op het punt om de wereld te transformeren, we hebben alleen nog een globale crisis nodig voordat de naties de nieuwe wereldorde accepteren’. Covid-19 lijkt die crisis, het marxistische CRT de methode van onderwerping, en het doel de wereldoverheersing van de komende wetteloze, de antichrist. Tot dan weten we gelukkig ook dat ‘de poorten van het dodenrijk de gemeente van Christus niet zullen overweldigen’ (Mattheüs 16:18), en dat Gods Woord ‘een lamp voor onze voeten en een licht op ons pad’ mag zijn (Psalm 119:105).
Jan Schotanus
