De gevaren van liefde
Els ter Welle • 95 - 2019 • Uitgave: 10
‘Een wijze zoon verblijdt zijn vader, maar een dwaze zoon betekent verdriet voor zijn moeder’ (Spreuken 10:1).
Na de negen inleidende hoofdstukken zijn we nu aangekomen in hoofdstuk 10 van Spreuken. Dit tweede gedeelte (hoofdstuk 10:1 t/m hoofdstuk 22:16) bestaat uit 375 verzen van twee regels die meestal een tegenstelling vormen. Zo ook ons vers.
Op een van onze conferenties over huwelijk en gezin was er een echtpaar dat geen contact meer had met de ouders van de vrouw. Het bleek vooral een karakterbotsing te zijn die tussen hen speelde. Ik vroeg hen: “Hoe zouden jullie het vinden als jullie kinderen later zo op jullie zouden reageren?” Dat zette hen enorm aan het denken. Een jaar later kwamen ze naar de vervolgweek. Bij de kennismakingsbijeenkomst zei dit echtpaar: “Door de conferentie van vorig jaar hebben onze kinderen hun opa en oma weer terug.”
Een doordenker
Ze hadden het weer goed gemaakt met haar ouders. Fantastisch! Onze vader en onze moeder, maar ook wij als ouders, zijn verre van volmaakt. Maar wat is het belangrijk dat we wijs zijn en onze ouders reden tot blijdschap geven. Het is echter een feit dat dit lang niet altijd het geval is.
C.S Lewis schreef: “Zoals alle ouders weten, kunnen kinderen vreugde of enorm hartzeer geven. Liefde is een gevoelige zaak. Als je zeker wilt zijn dat je hart niet breekt, moet je het niemand schenken. Liefhebben vraagt om het nemen van een risico.” Heel karakteristiek zegt hij dan: “De hel is de enige plaats buiten de hemel waar we veilig zijn voor de gevaren van liefde.” Dat is een doordenker…
Een marionet
De banden van ouderliefde zijn kwetsbaar en moeders zijn meestal het gevoeligst. Pijn hoort er helaas bij in deze wereld. Ook God nam een groot risico door ons zodanig te maken dat wij zowel de goede als de verkeerde weg op konden gaan. Hij kon ons echter niet anders maken. Want als een mens geen vrijheid van keuze heeft, kan er geen sprake zijn van echte liefde. Dan is hij geen persoonlijkheid maar slechts een marionet en zou hij niet naar Gods beeld geschapen zijn.
Naarmate kinderen ouder worden, zullen ouders hen steeds meer los moeten laten en hen de vrijheid geven om zelf te kiezen. Verstandige ouders doen dat, op gevaar af… Want kinderen kunnen ook keuzes maken die ons hart breken, zoals wij Gods hart gebroken hebben. Ondanks dat houdt God oneindig veel van ons. En als het goed is, hebben we dezelfde onvoorwaardelijke liefde voor onze kinderen.
Els ter Welle
Na de negen inleidende hoofdstukken zijn we nu aangekomen in hoofdstuk 10 van Spreuken. Dit tweede gedeelte (hoofdstuk 10:1 t/m hoofdstuk 22:16) bestaat uit 375 verzen van twee regels die meestal een tegenstelling vormen. Zo ook ons vers.
Op een van onze conferenties over huwelijk en gezin was er een echtpaar dat geen contact meer had met de ouders van de vrouw. Het bleek vooral een karakterbotsing te zijn die tussen hen speelde. Ik vroeg hen: “Hoe zouden jullie het vinden als jullie kinderen later zo op jullie zouden reageren?” Dat zette hen enorm aan het denken. Een jaar later kwamen ze naar de vervolgweek. Bij de kennismakingsbijeenkomst zei dit echtpaar: “Door de conferentie van vorig jaar hebben onze kinderen hun opa en oma weer terug.”
Een doordenker
Ze hadden het weer goed gemaakt met haar ouders. Fantastisch! Onze vader en onze moeder, maar ook wij als ouders, zijn verre van volmaakt. Maar wat is het belangrijk dat we wijs zijn en onze ouders reden tot blijdschap geven. Het is echter een feit dat dit lang niet altijd het geval is.
C.S Lewis schreef: “Zoals alle ouders weten, kunnen kinderen vreugde of enorm hartzeer geven. Liefde is een gevoelige zaak. Als je zeker wilt zijn dat je hart niet breekt, moet je het niemand schenken. Liefhebben vraagt om het nemen van een risico.” Heel karakteristiek zegt hij dan: “De hel is de enige plaats buiten de hemel waar we veilig zijn voor de gevaren van liefde.” Dat is een doordenker…
Een marionet
De banden van ouderliefde zijn kwetsbaar en moeders zijn meestal het gevoeligst. Pijn hoort er helaas bij in deze wereld. Ook God nam een groot risico door ons zodanig te maken dat wij zowel de goede als de verkeerde weg op konden gaan. Hij kon ons echter niet anders maken. Want als een mens geen vrijheid van keuze heeft, kan er geen sprake zijn van echte liefde. Dan is hij geen persoonlijkheid maar slechts een marionet en zou hij niet naar Gods beeld geschapen zijn.
Naarmate kinderen ouder worden, zullen ouders hen steeds meer los moeten laten en hen de vrijheid geven om zelf te kiezen. Verstandige ouders doen dat, op gevaar af… Want kinderen kunnen ook keuzes maken die ons hart breken, zoals wij Gods hart gebroken hebben. Ondanks dat houdt God oneindig veel van ons. En als het goed is, hebben we dezelfde onvoorwaardelijke liefde voor onze kinderen.
Els ter Welle
