De getergde ‘Russische Beer’ is los

Het einde van de Sovjet-Unie
Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie aan het begin van de negentiger jaren was de grootste politieke omwenteling van de twintigste eeuw. Onder leiding van Michail Gorbatsjov werd de Sovjet-Unie uiteindelijk ontbonden en Boris Jeltsin begeleidde Rusland verder tot een ‘vrijemarkteconomie’, naar het model van West-Europa. Er was vrij (handels)verkeer mogelijk tussen Oost- en West-Europa, waarmee de jarenlange spanning tussen Oost en West verdween. Het einde van de ‘koude oorlog’ werd ingeluid! Er werden zelfs gesprekken gevoerd om Rusland toe te laten tot de NAVO! Wat een veranderingen en ontspanning voor Europa. Kernwapens konden ontmanteld worden, er werd op de defensie-uitgaven bezuinigd, en zo veranderde de politieke situatie in Europa totaal.  

De expansiedrift van de Europese Unie
Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zien we echter hoe de Europese Unie zich uitbreidde met vele Oost-Europese landen. Oost-Duitsland werd aan West-Duistland gevoegd, landen zoals Roemenië, Hongarije, Polen, Tsjechië, Bulgarije, Slowakije, de Baltische staten, Georgië en vele andere landen, zochten-, en velen van hen, vonden aansluiting bij de Europese Unie. Rusland zag dit allemaal met lede ogen aan en zag haar macht steeds verder afbrokkelen. Ruslandkenners wisten- en hielden er rekening mee, dat een reactie van Rusland op enig moment wel moest komen. Het verlangen van de bevolking van Belarus (Wit-Rusland) om zich bij de Europese Unie aan te sluiten werd met harde hand neergeslagen. De toenadering van Oekraïne tot de Europese Unie was de druppel die de emmer voor Vladimir Poetin deed overlopen.  

Naar het voorbeeld van Xi Jinping
Enkele weken vóór het binnenvallen in Oekraïne was Poetin nog op bezoek bij Xi Jinping, Secretaris-Generaal van de Communistische Partij in China. Wat ze met elkaar besproken hebben weten we niet. Wat wel duidelijk is, is dat China met hetzelfde probleem zit met betrekking tot Hongkong en Taiwan. China vindt dat deze twee opstandige staten bij China behoren. De vroegere kroonkolonie van Engeland, Hongkong, is de laatste tijd zo onder druk gezet door China, dat dit land nu zo goed als door China geannexeerd is. Ditzelfde gaat ook met Taiwan gebeuren, net zoals dit eerder ook met Tibet plaatsvond. China bereikt haar doel op een listige wijze, Poetin kiest blijkbaar voor een brutere methode om afvallige staten weer bij Rusland te voegen.  

Digitale oorlog
De oorlog tussen Rusland en Oekraïne is niet alleen fysiek: er is ook een cyberoorlog gaande. Voor het eerste schot werd gelost in Oekraïne, dringen hackers van de Russische militaire inlichtingendienst GROe in het najaar van 2021 de computersystemen van enkele Oekraïense ministeries binnen. Met als doel: inlichtingen verzamelen en spioneren. Maar eind januari van dit jaar worden de aanvallen agressiever. Verschillende overheidswebsites zijn onbereikbaar. Half februari wordt het netwerk van de ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken, enkele banken en Oekraïense troepenmachten gesaboteerd. Via valse sms’jes krijgen burgers berichten over defecte bankautomaten, wat een stormloop op die automaten veroorzaakt. Op 23 februari, een dag voor de Russische invasie, halen de hackers de zware middelen boven: kwaadaardige software die de bestanden op honderden overheidscomputers volledig vernietigt.  

“In de cyberwereld heb je vier wereldmachten: Amerika, Rusland, China en Israël. Zij zitten aan de pokertafel en houden hun troeven achter de hand. In de eerste plaats gaat het om informatie: de geheime diensten zitten overal bij elkaar binnen en begluren elkaar. Wie een systeem platlegt, is meteen ook zijn ‘spion’ in de software kwijt. Dus blijven ze er meestal gewoon zitten, jarenlang, zonder dat iemand hen opmerkt. Ze proberen ook elkaars infrastructuur te infiltreren: energiebedrijven, waterbedrijven, havens en elektriciteitscentrales, bruggen en sluizen. Daar vind je malware van andere staten, maar er gebeurt verder niets mee. Ze kunnen die software gebruiken, maar dat zullen ze pas doen als allerlaatste troef.”
Quote van cyberexpert Geert Baudewijns van Secutec, in het blad Humo.

Geen oorlog, maar vredesoperatie
Poetin spreekt niet over een oorlog, volgens hem gaat het hier om een ‘humanitaire operatie om Russische burgers te redden uit de handen van Oekraïense bendes en neonazi’s, geleid door de NAVO’. Zo worden de Russen bijgepraat via de tv-uitzendingen van nieuwszender Russia 24. Ander nieuws is verboden. De mediacensuur is in handen van de Russische staat. Wie ander nieuws vertelt moet boeten! Zelfs Kirill, hoofd van de Russisch orthodoxe kerk, gelooft deze leugens en hoopt dat de operatie van Poetin leidt tot het gemeenschappelijk Pasen vieren met de Oekraïners. Vele Russen beschrijven het geweld van Poetin als ‘broedermoord’, zoals Kaïn Abel dood sloeg, en gingen de straat op om tegen de oorlog te demonstreren. Ze zijn opgepakt en hebben hoge boetes gekregen. Het is dan ook niet een oorlog van de Russen, maar een oorlog van Poetin! De Russen die in Oekraïne wonen en om wie het dan zou moeten gaan, vluchten echter weg voor het geweld van Poetin en zeggen dat ze helemaal niet om deze bevrijding gevraagd hebben. De meesten van hen hadden het goed in Oekraïne en voelen zich onder de regering van president Volodymir Zelensky veilig.
Poetin, een echte dictator, ziet zijn burgers als onderdeel van de oorlog. Zelensky voelt zichzelf echter als een ‘dienaar van het volk’ en eindigt zijn televisietoespraken waarin hij het Oekraïense volk dagelijks bemoedigend toespreekt met de woorden: “Vrienden, Oekraïners, alle mensen van goede wil: blijf veilig, en zorg goed voor elkaar, heb allemaal een goede nacht.”  

Internationale verontwaardiging
De zogenaamde ‘vredesmissie’ voor de Russen die in de Donbas-regio (oostelijk Oekraïne) wonen, heeft grote internationale verontwaardiging opgeroepen. Voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, beloofde Oekraïne toelating tot de Europese Unie. Het ‘Repower plan’ van de Europese Commissie, onlangs in Versailles besproken door eurocommissarissen Frans Timmermans (Greendeal) en Kadri Simson (Energie), moet er toe leiden dat West-Europa in 2030 geen gas en olie meer nodig heeft uit Rusland. Het project ‘Nordstream 2’, waardoor het Russisch gas rechtstreeks naar West-Europa zal stromen, wordt gestopt. De economische sancties moeten nog meer worden aangescherpt, en zo kan ik nog wel meer tegenmaatregelen opsommen, maar zal het indruk maken op Poetin? China kan wel wat extra gas gebruiken en kan het terugtrekken van creditcardmaatschappijen ‘Mastercard’ en ‘Visa’ wel gebruiken om contacten tussen Russische en Chinese banken aan te gaan.  

Machtsverhoudingen
Na de strijd om Georgië, de annexatie van De Krim, de al jaren woedende strijd in de Donbas-regio, hadden we kunnen weten dat er een escalatie zou komen. Rusland heeft de laatste tijd veel geïnvesteerd in defensie, Europa daarentegen steeds minder! Peter van Uhm, Oud-commandant der Nederlandse Strijdkrachten, zei in een interview dat de slagkracht van Europa zo afgezwakt is, dat we niet eens een deuk in een pakje boter kunnen slaan! De Verenigde Staten hebben ons hier ook telkens op gewezen, maar Europa was hardhorend. Militair kan Europa weinig uitrichten tegenover het machtige Rusland. Daarbij bedenkende dat Europa steeds verder van de VS af is komen te staan en de VS ook als wereldmacht steeds verder afneemt.  

Henry Kissinger, voormalig minister van buitenlandse zaken zei het al op een bijeenkomst op 21 april 1980: “Wij (de VS) glijden af naar een wereld die niet te regeren valt omdat onze betrekkelijke militaire macht steeds verder achteruitgaat, onze economische levensader steeds kwetsbaarder wordt voor chantage, in elk deel van de wereld de vijandige radicale krachten toenemen, en het aantal landen dat bereid is om hun toekomst te laten afhangen van onze vriendschap, steeds kleiner wordt.” China besloot onlangs op haar jaarlijkse volkscongres om de defensie-uitgaven te verdubbelen! Wat heeft ons dat te zeggen?  

Vijanden uit het verre noorden
In Ezechiël 38 en 39 wordt gesproken over een machtig volk uit het verre noorden en in Openbaring 16:12 over de koningen van de opgang van de zon. In beide gedeelten gaat het over volkeren die in de eindtijd een belangrijke rol zullen spelen. Het zou kunnen zijn dat hier gedoeld wordt op de rol die Rusland en China in de eindtijd zullen spelen. Vóór de strijd rond Armageddon zich zal voltrekken hebben we echter eerst te maken met een periode van ‘valse rust en vrede’, veroorzaakt door de regering van de antichrist. De antichrist zal een conflictbemiddelaar zijn, met grote intelligentie en gezag. Conflictbemiddelaars zoals de Israëlische premier Naftali Bennett, de Turske president Erdogan en de Franse president Emmanuel Macron werpen zich nu al op. Straks zal het de antichrist wel lukken om de vrede op aarde te brengen. We leven in de eindtijd, waarin alles afstevent op Armageddon. Wat is het dan belangrijk om in Christus geborgen te zijn en te weten dat vóór de antichrist zijn rol op aarde op zal eisen we door de Heere Jezus opgenomen worden om voor altijd bij Hem te zijn. Ja, de voorbereiding van de grote verdrukking zullen we als gelovigen zeker meemaken, maar wanneer de grote verdrukking eenmaal aanbreekt, zijn we als gemeente thuis bij de Heere.  

In deze spannende dagen lees ik graag uit Psalm 2: ’Waarom woelen de volken en zinnen de natiën op ijdelheid? De koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen samen… Die in de hemel zetelt, lacht; de Heere spot met hen… Ik heb immers mijn Koning gesteld over Sion mijn heilige berg’ (vers 1-2a, 4, 6).  

Wat geweldig te weten, dat de Heere boven al het aardse geweld staat en dat Hij uiteindelijk Zijn plan uitvoert!

Theo Niemeijer

Niet alleen met Rusland, Europa (ook Oekraïne) en de VS wil Israël een goede relatie hebben. Ook met China onderhoudt Israël goede contacten. De relaties met al deze landen hebben vooral economische en militaire redenen.  

Bemiddelen
Rusland is voor Israël militair van belang, want Hezbollah (lees Iran) is aan de noordgrens van Israël actief. Geregeld voert Israël korte militaire operaties in dat land uit en Rusland is dan niet beroerd om even de andere kant op te kijken. Zonder de toestemming van Vladimir Poetin zou Israël dit niet kunnen doen.

Ook onderhoudt Israël goede relaties met Rusland en met Oekraïne vanwege de grote Joodse gemeenschappen die in beide landen wonen. Dus wat doet Israël nu tijdens deze oorlog? Het steunt Oekraïne met humanitaire hulp en de Israëlische premier Naftali Bennett heeft zelfs aangeboden te bemiddelen.  

Heel moeilijk
Op een gespannen relatie met China is het wachten voor Israël, want wat moet Israël doen als China Taiwan binnenvalt? Verschillende westerse landen zijn bang dat Xi Jinping van de gelegenheid gebruik zal maken om Taiwan te overweldigen nu Oekraïne de aandacht van de wereld opeist. China heeft geregeld aangegeven dat Taiwan bij China hoort en weer bij het moederland zal terugkeren, goedschiks of kwaadschiks. Als China Taiwan binnenvalt dan dreigt er oorlog tussen de VS en China. Wie moet Israël dan kiezen? Alle partijen te vriend houden gaat niet lukken. Als de wereldmachten met elkaar in botsing komen, krijgt Israël het heel moeilijk.  

Gebed voor Israël
Nog steeds zien we dat Israël in eigen kracht probeert het hoofd boven water te houden. Zij zoeken steun bij buitenlandse machten, net als in de tijd van hun voorvaderen. Dat blijft niet goed gaan en dat zal ook niet goedgaan, zo leert de Schrift. Laten we bidden dat Israël weer gaat beseffen dat ze Gods volk zijn, Zijn oogappel. Laten we bidden dat Israël hun hoofd gaat opheffen en erkennen dat ze in eigen kracht niet staande kunnen blijven. Laten we daarbij niet vergeten om voor zowel Oekraïne als Rusland te bidden.  

Frits Boekhoff