De formatie van een kabinet
Paul Prijt • 93 - 2017 • Uitgave: 6
‘Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun’ (Lucas 24:30, NBV).
Terwijl u dit leest zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer alweer een paar dagen achter de rug. Ik kan natuurlijk op dit moment van schrijven geen zinnige voorspelling doen van de uitslag en welke consequenties dat heeft voor de te vormen regering. U weet dus op het moment van lezen wat meer dan ik nu.
Na de verkiezingen gaan er verschillende mensen aan de slag om een nieuw kabinet te vormen. Na een bezoekje aan de koning(?) komt er een formateur al of niet na een informateur die het ontwerpplan gaat maken voor de komende regeertijd. Alvast veel wijsheid toegewenst.
Het servies en de encyclopedie
Ik moest daarbij denken aan mijn andere beroep dat ook met kabinetten, maar dan in letterlijke zin, te maken heeft. Hoewel we tegenwoordig meer van wandmeubels en kastsystemen spreken, zijn de oude kabinetten nog steeds waardevolle en stijlvolle interieurstukken. Vroeger waren ze vooral bedoeld om het 24-delige servies, tafellinnen en waardevolle stukken op te bergen, vaak in combinatie met de trouwbijbel waar na het eten uit gelezen werd. Kabinet en eettafel vormden zo een mooie eenheid als spil van het gezin. Tegenwoordig hoeven kasten minder op te bergen en vormen meer een fraai kunstwerk aan de muur waarin we naast de audio en tv-apparatuur ook allerlei persoonlijke spullen en foto’s met dierbare herinneringen kunnen tonen.
Zo kreeg onlangs een Italiaanse meubelontwerper van een grote kastenfabrikant de opdracht een wandmeubel te ontwerpen waar weinig tot niks in hoefde opgeborgen te worden. De kast hoefde niet meer meters boeken te herbergen, tientallen cd’s of fotoboeken, want die bewaren we immers tegenwoordig digitaal op de iPad en computer in de Cloud. Dat 24-delig servies hebben de meeste mensen ook niet meer en ook de zoveel-delige encyclopedieën zijn vervangen door een blik op Wikipedia. Kortom: het moderne kabinet / wandmeubel is meer een fraai kunstwerk dat als spiegel van onze ziel fungeert dan een praktische opbergruimte.
Ten dienste van de tafel
De vraag is dus welke ziel het nieuwe kabinet zal weerspiegelen? Zo hoop en bid ik dat ook ons nieuwe kabinet er een mag zijn met het hart en de ziel op de goede plaats. Dat het ook iets van de christelijke waarden mag weerspiegelen: niet alleen een fraai kunstwerk om naar te kijken, maar vooral een kabinet dat ten dienste mag staan van de tafel van de samenleving waar voor iedereen plaats is en waar iedereen tot zijn of haar recht mag komen in vrede, veiligheid en vrijheid, in goede balans tussen welzijn en welvaart, sociale gerechtigheid en rentmeesterschap.
Een kabinet dus niet ontworpen om ‘niks’ te herbergen, maar juist gevuld mag worden met goede ingrediënten om de tafel in de samenleving mee te dekken. Zoals ik laatst ergens de spreuk las die een Amerikaanse kerk op haar billboard schreef: ‘Als je wat rijker bent dan de ander, gebruik dat dan voor een grotere tafel en niet voor hogere muren.’ Maar misschien vooral een kabinet dat ook de tafel dekt die iets weerspiegelt van de tafel waar de Heer met Zijn discipelen het laatste avondmaal vierde als symbool van verzoening, liefde, hoop en geloof.
Misschien moeten we als christenen ook vooral weer leren bidden voor diegenen die ons volk gaan leiden vanuit een nieuw kabinet en parlement opdat ze zich ook mogen laten leiden door de grote Formateur in deze bijzondere tijden. En wie weet is er in dat nieuwe kabinet ook plaats voor dat ene Boek, de Bijbel, om er koers uit te bepalen en goed brood uit te serveren aan de samenleving.
Paul J. Prijt
Terwijl u dit leest zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer alweer een paar dagen achter de rug. Ik kan natuurlijk op dit moment van schrijven geen zinnige voorspelling doen van de uitslag en welke consequenties dat heeft voor de te vormen regering. U weet dus op het moment van lezen wat meer dan ik nu.
Na de verkiezingen gaan er verschillende mensen aan de slag om een nieuw kabinet te vormen. Na een bezoekje aan de koning(?) komt er een formateur al of niet na een informateur die het ontwerpplan gaat maken voor de komende regeertijd. Alvast veel wijsheid toegewenst.
Het servies en de encyclopedie
Ik moest daarbij denken aan mijn andere beroep dat ook met kabinetten, maar dan in letterlijke zin, te maken heeft. Hoewel we tegenwoordig meer van wandmeubels en kastsystemen spreken, zijn de oude kabinetten nog steeds waardevolle en stijlvolle interieurstukken. Vroeger waren ze vooral bedoeld om het 24-delige servies, tafellinnen en waardevolle stukken op te bergen, vaak in combinatie met de trouwbijbel waar na het eten uit gelezen werd. Kabinet en eettafel vormden zo een mooie eenheid als spil van het gezin. Tegenwoordig hoeven kasten minder op te bergen en vormen meer een fraai kunstwerk aan de muur waarin we naast de audio en tv-apparatuur ook allerlei persoonlijke spullen en foto’s met dierbare herinneringen kunnen tonen.
Zo kreeg onlangs een Italiaanse meubelontwerper van een grote kastenfabrikant de opdracht een wandmeubel te ontwerpen waar weinig tot niks in hoefde opgeborgen te worden. De kast hoefde niet meer meters boeken te herbergen, tientallen cd’s of fotoboeken, want die bewaren we immers tegenwoordig digitaal op de iPad en computer in de Cloud. Dat 24-delig servies hebben de meeste mensen ook niet meer en ook de zoveel-delige encyclopedieën zijn vervangen door een blik op Wikipedia. Kortom: het moderne kabinet / wandmeubel is meer een fraai kunstwerk dat als spiegel van onze ziel fungeert dan een praktische opbergruimte.
Ten dienste van de tafel
De vraag is dus welke ziel het nieuwe kabinet zal weerspiegelen? Zo hoop en bid ik dat ook ons nieuwe kabinet er een mag zijn met het hart en de ziel op de goede plaats. Dat het ook iets van de christelijke waarden mag weerspiegelen: niet alleen een fraai kunstwerk om naar te kijken, maar vooral een kabinet dat ten dienste mag staan van de tafel van de samenleving waar voor iedereen plaats is en waar iedereen tot zijn of haar recht mag komen in vrede, veiligheid en vrijheid, in goede balans tussen welzijn en welvaart, sociale gerechtigheid en rentmeesterschap.
Een kabinet dus niet ontworpen om ‘niks’ te herbergen, maar juist gevuld mag worden met goede ingrediënten om de tafel in de samenleving mee te dekken. Zoals ik laatst ergens de spreuk las die een Amerikaanse kerk op haar billboard schreef: ‘Als je wat rijker bent dan de ander, gebruik dat dan voor een grotere tafel en niet voor hogere muren.’ Maar misschien vooral een kabinet dat ook de tafel dekt die iets weerspiegelt van de tafel waar de Heer met Zijn discipelen het laatste avondmaal vierde als symbool van verzoening, liefde, hoop en geloof.
Misschien moeten we als christenen ook vooral weer leren bidden voor diegenen die ons volk gaan leiden vanuit een nieuw kabinet en parlement opdat ze zich ook mogen laten leiden door de grote Formateur in deze bijzondere tijden. En wie weet is er in dat nieuwe kabinet ook plaats voor dat ene Boek, de Bijbel, om er koers uit te bepalen en goed brood uit te serveren aan de samenleving.
Paul J. Prijt
