De eindtijdmacht rondom Israël
Kris Tavernier • 90 - 2014 • Uitgave: 22
In de afgelopen zomer werden we geconfronteerd met verschrikkelijke geruchten en onuitwisbare beelden vanuit Irak. Massamoorden, executies, massagraven, seksslavernij, martelingen, ‘human slaughterhouses’ en nog heel wat meer bleek plotsklaps dagelijkse realiteit te zijn.
Christenen en andere religieuze minderheden vielen ten prooi aan de moordzucht van extreme moslimterreur. Zelfs andersdenkende moslims, die zich niet akkoord verklaarden met de gruweldaden en de ideologie van het extreem moslimdenken, moesten eraan geloven. Niet alleen soldaten of mannen, maar ook jongeren, vrouwen, kinderen en zelfs baby's werden niet ontzien. Woorden als gruwelijk, misselijkmakend en verschrikkelijk zijn nog een understatement. Een typering als beestachtig is een belediging voor de dierenwereld, want zo gaan zelfs roofdieren niet met hun prooien om.
De gedachten en het hart gaan schreeuwen om vergelding, wraak, oordeel en gerechtigheid van Godswege (vgl. Deuteronomium 32:35, Romeinen 12:19).
Profetische betekenis?
Toch, te midden van alle wreedheden, dringt er zich een andere vraag aan ons op. Kunnen we, tegen ons gevoel in, afstand nemen van de feitelijke gebeurtenissen en ons daarentegen afvragen of er een profetische betekenis te ontmaskeren valt in het hele gebeuren? Immers, de christelijke wereld schoot wakker toen opeens, als uit het niets, plotseling weer de staat Israël op de wereldkaart werd gezet in 1948, na bijna 2000 jaar diaspora.
Al gauw besefte men dat er nog meer nodig was op de profetische tijdslijn. Er moest een hersteld Romeins Rijk komen, het beest dat was en niet is en zal opkomen (Openbaring 17:8), d.i. het beest uit de zee met de dodelijke wond die genas (Openbaring 13:1-10,12). Dat blijkt gestalte te hebben gekregen in de Europese Unie (al dan niet met de VS – een verlegd Europa – inclusief beschouwd). Zo was alles weer klaar voor de eindtijd, zo leek het. Maar was dat wel zo?
Het herstelde Israël moet namelijk via de antichrist een verbond aan gaan met het herstelde Romeinse Rijk (vgl. Daniël 9:27)1. Het verwarrende is echter dat in het huidige Europa het antisemitisme weer haar opgang kent. Hoe zullen deze dan ooit een verbond aan gaan? Het lijkt erop dat het de dreiging vanuit de moslimwereld is die daarvoor zal zorgen. Een gemeenschappelijke vijand maakt vrienden. Immers, er is nog een machtsbolwerk op de profetische kalender dat we niet mogen vergeten.
ISIS
Hoewel de extreem fundamentalistische moslimorganisatie ISIS (Islamitische Staat in Irak en Syrië) al langer bestaat, hebben velen onder ons er voor het eerst over gehoord sinds de gruweldaden in de afgelopen zomermaanden. Voorheen ging het om ISI (Islamitische staat in Irak, opgericht in 2003), dat na het uitbreken van de burgeroorlog in Syrië (2011) haar werkterrein uitbreidde naar Syrië. ISIS staat ook bekend als ISIL (Islamitische Staat in Irak en de Levant). De Levant is de geografische naam voor een welbepaald deel van Zuidwest-Azië, het grondgebied ten oosten van de Middellandse zee. Het gaat minimaal om het gebied van Israël, een groot deel van Jordanië en de Libanon, de Palestijnse gebieden, Syrië en de Turkse provincie Hatav. Vandaar dat Israël een doorn in het oog is van elk moslimfundamentalisme, het ligt in het gebied dat zij beogen. Maar ondertussen wordt ook kortweg de naam IS (Islamitische Staat, sedert 29 juni 2014) gebruikt, waarmee ook het territoriale karakter wegvalt en daarentegen een zo groot mogelijke (liefst wereldomvattende) islamitische staat wordt nagestreefd.
IS heeft ondertussen een islamitisch kalifaat geclaimd met leider Abu Bakr al-Baghdadi als de nieuwe Kalief. Een Kalifaat is een staat die geregeerd wordt door een opvolger van de profeet Mohammed. Het Kalifaat dient het gehele Midden-Oosten, het Iberische schiereiland en de Balkan te bevatten. Volgens IS moeten alle moslims wereldwijd deze nieuwe kalief erkennen en is de eindstrijd aangebroken.
Hamas
Nadat Israël zich eind 2005 volledig terug trok uit Gaza, werden er verkiezingen gehouden. Hamas2 won de verkiezingen van Fatah3, terwijl elke inwoner van Gaza weet waar Hamas voor staat (hun 36 artikelen tellende handvest, geschreven en uitgebracht in 1988, kan vrij gelezen worden op internet4). De doelstelling van Hamas komt neer op de vernietiging van de staat Israël met de uitroeiing van alle Joden in het land en de stichting van een wereldwijde islamitische heilstaat.
De als gematigd geldende Fatah verloor de verkiezingen. Omdat Fatah volgens Hamas nog teveel invloed had, ontketende deze laatste een burgeroorlog. Op 14 juni 2007 nam Hamas met geweld het volledige bestuur over Gaza en werden Fatah-leden geëxecuteerd in de straten of van hoge gebouwen geworpen. Zo kreeg Hamas de heerschappij in Gaza. Sinds 2007 heeft Hamas drie keer oorlog gevoerd met Israël, kilometers terreurtunnels gegraven (waarbij vele kinderen zijn gestorven) en massaal veel raketten afgevuurd op Israël (tot 3300 in één maand tijd) 5. Je wilt je niet voorstellen welke slachting Hamas in Israël zou aanrichten als het over dezelfde middelen als Israël zou beschikken.
In wezen komen de doelstellingen van IS, Hamas en andere extremistische islamitische organisaties steeds op hetzelfde neer.
De herstelde macht rondom Israël
Vanuit het profetisch Woord weten we dat er een dreigende macht zal ontstaan rondom Israël, in het Midden-Oosten. Psalm 2 vermeldt het woelen van de volken. Hoewel het hier wellicht niet uitsluitend om de omliggende volken van Israël gaat, is het er toch bij ingesloten. Die volken worden wel nader genoemd in Psalm 83:1-9, alsook hun bedoeling om Israël te verdelgen. Vaak is er in de Bijbelse profetieën in algemene zin sprake van de verzamelde volken rondom Jeruzalem, waarbij dan steeds voornamelijk aan de naburige volken moet gedacht worden (o.a. Joël 3, Zacharia 14). Zij zullen optrekken tegen Zijn volk, maar de Messias van Israël zal Zijn volk verlossen en voor Zijn volk strijden.
Zijn IS of Hamas het profetisch te verwachten machtsblok? Ik denk het niet, we moeten ruimer denken dan dat en dan een enkele organisatie. Het machtsblok dat profetisch te verwachten valt, is een agressieve coalitie die gevonden wordt in het gebied rondom Israël. Dit lijkt zichtbaar te worden in de extremistische moslimdreiging, die als speerpunten in het vaandel draagt om de staat Israël van de kaart te vegen en de gehele wereld te islamiseren.
Het islamiseren kent slechts twee werkwijzen. IS heeft ons op een schrijnende manier getoond wat deze zijn. De eerste is de ‘bekering’ tot hetzelfde fundamentalistisch-islamitisch ideaal. Het tweede is de uitroeiing van alles en iedereen wat zich hier niet bij aansluit (andersdenkende moslims inclusief). Het machtsblok is de omgeving van het Midden-Oosten rondom Israël, dat zich vroeg of laat zal verenigen tot één gemeenschappelijke macht met bovengenoemde speerpunten als ultiem ideaal en dat met alle macht en middelen dient bereikt te worden. Het is niet voor niets dat in het boek Ezechiël deze rondom Israël liggende volken genoemd worden (Ezechiël 25-33), waarover de Heer Jezus zal oordelen.
Deze herstelde macht zal zowel zorgen voor een bedreiging van Israël, als voor een reële angst bij het Westen (het herstelde Romeinse Rijk). Meer en meer wordt de angst voor het oprukkend moslimfundamentalisme gehoord en gevoeld in onze landen. De recente gebeurtenissen hebben bij uitstek laten zien wat de gevolgen van deze dreiging kunnen zijn. Het Westen, dat zo zijn best heeft gedaan om zich te ontdoen van alle godsdienstig-religieuze invloed, zal nooit aanvaarden dat het weer onder enig godsdienstig juk komt. Religieuze overtuigingen hebben immers het gevaar in zich om fundamentalistisch en gevaarlijk te worden. Daarom zal het zich ook keren tegen elke religieus-godsdienstige invloed, van welke aard of strekking dan ook, hetzij moslimfundamentalisme, christendom, Messiasbelijdend Jodendom of wat dan ook. Deze angst leidt ertoe dat Europa zich afkeert van alles wat religieus is en tegelijkertijd een verbond aangaat met het goddeloos deel van Israël, in een gezamenlijke strijd tegen de moslimdreiging en breder gezien tegen elke godsdienstig-religieuze beweging.
De dreiging
Terwijl de Europese Unie zich eerst grotendeels afzijdig hield en beperkte tot veroordelende taal, logistieke steun aan de VS en humanitaire hulpverlening, zijn enkele Europese landen, waaronder Nederland en België, ondertussen overgegaan tot militaire actie. Er mag verwacht worden dat de EU, vroeg of laat, wanneer de dreiging te groot wordt, zich met groot machtsvertoon zal ontplooien. De EU en bondgenoten, de NAVO, creëerden alvast een snelle interventiemacht van duizenden soldaten die binnen enkele dagen overal ter wereld moet kunnen ingrijpen (weliswaar werd deze opgericht met het oog op de situatie in Oekraïne, maar deze is ook breder inzetbaar). De Britse premier Cameron tekent in The Telegraph op 16 augustus 2014 op dat ISIL een directe en dodelijke dreiging vormt voor Groot-Brittannië en ook een gedeelde bedreiging vormt voor de internationale gemeenschap6.
Misschien zal de militaire reactie vanuit Europa op IS of Hamas nog beperkt blijven. Er zal wel een reactie zijn op de dreiging van de macht in de eindtijd. Israël en het Herstelde Romeinse Rijk op het grondgebied Europa zullen bondgenoten zijn tegenover deze toekomstige dreiging. De angst groeit reeds, zowel bij regeringen als bij de bevolking in Europa. Immers, een gevestigd kalifaat, of een andere vijandige macht, in de achtertuin van Europa zou veel te bedreigend zijn en daar zitten Europa en Israël helemaal niet op te wachten.
Bid en zie uit!
Laten wij kracht, zegen en genade afbidden voor de duizenden lijdende christenen in het Midden-Oosten, terwijl wij verlangend uitzien naar de komst van de Heer Jezus Christus, die recht en gerechtigheid zal brengen op deze aarde. ‘En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmee de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf en Hijzelf treedt de persbak van de wijn der gramschap van de toorn Gods, des Almachtigen. En Hij heeft op zijn kleed en op zijn dij geschreven de naam: Koning der koningen en Here der heren’ (Openbaring 19:15-16). Maranatha, kom Heer Jezus, kom!
Kris Tavernier
1 Zie mijn boek ‘Over De Maatschappij Die Komen Zal…’ (Het Zoeklicht, 2011) voor een meer uitgebreide bespreking met betrekking tot deze thematiek. Dit artikel heeft niet de ruimte om hier uitgebreider op in te gaan.
2 Het Arabisch woord Hamas betekent ‘enthousiasme, vuur, fanatisme’.
3 De naam is een omgekeerde afkorting van Harakat at-Tahrir al-Filastini (‘Bevrijdingsbeweging van Palestina’). Niet omgekeerd zou dit namelijk ‘dood’ betekenen in het Arabisch.
4 http://avalon.law.yale.edu/20th_century/hamas.asp
5 Er valt nog heel wat te schrijven over Hamas, de actuele oorlog in Gaza en vooral over de sterk gekleurde media. Dat valt echter buiten het bestek van dit artikel.
6 http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iraq/11038121/David-Cameron-Isil-poses-a-direct-and-deadly-threat-to-Britain.html
Christenen en andere religieuze minderheden vielen ten prooi aan de moordzucht van extreme moslimterreur. Zelfs andersdenkende moslims, die zich niet akkoord verklaarden met de gruweldaden en de ideologie van het extreem moslimdenken, moesten eraan geloven. Niet alleen soldaten of mannen, maar ook jongeren, vrouwen, kinderen en zelfs baby's werden niet ontzien. Woorden als gruwelijk, misselijkmakend en verschrikkelijk zijn nog een understatement. Een typering als beestachtig is een belediging voor de dierenwereld, want zo gaan zelfs roofdieren niet met hun prooien om.
De gedachten en het hart gaan schreeuwen om vergelding, wraak, oordeel en gerechtigheid van Godswege (vgl. Deuteronomium 32:35, Romeinen 12:19).
Profetische betekenis?
Toch, te midden van alle wreedheden, dringt er zich een andere vraag aan ons op. Kunnen we, tegen ons gevoel in, afstand nemen van de feitelijke gebeurtenissen en ons daarentegen afvragen of er een profetische betekenis te ontmaskeren valt in het hele gebeuren? Immers, de christelijke wereld schoot wakker toen opeens, als uit het niets, plotseling weer de staat Israël op de wereldkaart werd gezet in 1948, na bijna 2000 jaar diaspora.
Al gauw besefte men dat er nog meer nodig was op de profetische tijdslijn. Er moest een hersteld Romeins Rijk komen, het beest dat was en niet is en zal opkomen (Openbaring 17:8), d.i. het beest uit de zee met de dodelijke wond die genas (Openbaring 13:1-10,12). Dat blijkt gestalte te hebben gekregen in de Europese Unie (al dan niet met de VS – een verlegd Europa – inclusief beschouwd). Zo was alles weer klaar voor de eindtijd, zo leek het. Maar was dat wel zo?
Het herstelde Israël moet namelijk via de antichrist een verbond aan gaan met het herstelde Romeinse Rijk (vgl. Daniël 9:27)1. Het verwarrende is echter dat in het huidige Europa het antisemitisme weer haar opgang kent. Hoe zullen deze dan ooit een verbond aan gaan? Het lijkt erop dat het de dreiging vanuit de moslimwereld is die daarvoor zal zorgen. Een gemeenschappelijke vijand maakt vrienden. Immers, er is nog een machtsbolwerk op de profetische kalender dat we niet mogen vergeten.
ISIS
Hoewel de extreem fundamentalistische moslimorganisatie ISIS (Islamitische Staat in Irak en Syrië) al langer bestaat, hebben velen onder ons er voor het eerst over gehoord sinds de gruweldaden in de afgelopen zomermaanden. Voorheen ging het om ISI (Islamitische staat in Irak, opgericht in 2003), dat na het uitbreken van de burgeroorlog in Syrië (2011) haar werkterrein uitbreidde naar Syrië. ISIS staat ook bekend als ISIL (Islamitische Staat in Irak en de Levant). De Levant is de geografische naam voor een welbepaald deel van Zuidwest-Azië, het grondgebied ten oosten van de Middellandse zee. Het gaat minimaal om het gebied van Israël, een groot deel van Jordanië en de Libanon, de Palestijnse gebieden, Syrië en de Turkse provincie Hatav. Vandaar dat Israël een doorn in het oog is van elk moslimfundamentalisme, het ligt in het gebied dat zij beogen. Maar ondertussen wordt ook kortweg de naam IS (Islamitische Staat, sedert 29 juni 2014) gebruikt, waarmee ook het territoriale karakter wegvalt en daarentegen een zo groot mogelijke (liefst wereldomvattende) islamitische staat wordt nagestreefd.
IS heeft ondertussen een islamitisch kalifaat geclaimd met leider Abu Bakr al-Baghdadi als de nieuwe Kalief. Een Kalifaat is een staat die geregeerd wordt door een opvolger van de profeet Mohammed. Het Kalifaat dient het gehele Midden-Oosten, het Iberische schiereiland en de Balkan te bevatten. Volgens IS moeten alle moslims wereldwijd deze nieuwe kalief erkennen en is de eindstrijd aangebroken.
Hamas
Nadat Israël zich eind 2005 volledig terug trok uit Gaza, werden er verkiezingen gehouden. Hamas2 won de verkiezingen van Fatah3, terwijl elke inwoner van Gaza weet waar Hamas voor staat (hun 36 artikelen tellende handvest, geschreven en uitgebracht in 1988, kan vrij gelezen worden op internet4). De doelstelling van Hamas komt neer op de vernietiging van de staat Israël met de uitroeiing van alle Joden in het land en de stichting van een wereldwijde islamitische heilstaat.
De als gematigd geldende Fatah verloor de verkiezingen. Omdat Fatah volgens Hamas nog teveel invloed had, ontketende deze laatste een burgeroorlog. Op 14 juni 2007 nam Hamas met geweld het volledige bestuur over Gaza en werden Fatah-leden geëxecuteerd in de straten of van hoge gebouwen geworpen. Zo kreeg Hamas de heerschappij in Gaza. Sinds 2007 heeft Hamas drie keer oorlog gevoerd met Israël, kilometers terreurtunnels gegraven (waarbij vele kinderen zijn gestorven) en massaal veel raketten afgevuurd op Israël (tot 3300 in één maand tijd) 5. Je wilt je niet voorstellen welke slachting Hamas in Israël zou aanrichten als het over dezelfde middelen als Israël zou beschikken.
In wezen komen de doelstellingen van IS, Hamas en andere extremistische islamitische organisaties steeds op hetzelfde neer.
De herstelde macht rondom Israël
Vanuit het profetisch Woord weten we dat er een dreigende macht zal ontstaan rondom Israël, in het Midden-Oosten. Psalm 2 vermeldt het woelen van de volken. Hoewel het hier wellicht niet uitsluitend om de omliggende volken van Israël gaat, is het er toch bij ingesloten. Die volken worden wel nader genoemd in Psalm 83:1-9, alsook hun bedoeling om Israël te verdelgen. Vaak is er in de Bijbelse profetieën in algemene zin sprake van de verzamelde volken rondom Jeruzalem, waarbij dan steeds voornamelijk aan de naburige volken moet gedacht worden (o.a. Joël 3, Zacharia 14). Zij zullen optrekken tegen Zijn volk, maar de Messias van Israël zal Zijn volk verlossen en voor Zijn volk strijden.
Zijn IS of Hamas het profetisch te verwachten machtsblok? Ik denk het niet, we moeten ruimer denken dan dat en dan een enkele organisatie. Het machtsblok dat profetisch te verwachten valt, is een agressieve coalitie die gevonden wordt in het gebied rondom Israël. Dit lijkt zichtbaar te worden in de extremistische moslimdreiging, die als speerpunten in het vaandel draagt om de staat Israël van de kaart te vegen en de gehele wereld te islamiseren.
Het islamiseren kent slechts twee werkwijzen. IS heeft ons op een schrijnende manier getoond wat deze zijn. De eerste is de ‘bekering’ tot hetzelfde fundamentalistisch-islamitisch ideaal. Het tweede is de uitroeiing van alles en iedereen wat zich hier niet bij aansluit (andersdenkende moslims inclusief). Het machtsblok is de omgeving van het Midden-Oosten rondom Israël, dat zich vroeg of laat zal verenigen tot één gemeenschappelijke macht met bovengenoemde speerpunten als ultiem ideaal en dat met alle macht en middelen dient bereikt te worden. Het is niet voor niets dat in het boek Ezechiël deze rondom Israël liggende volken genoemd worden (Ezechiël 25-33), waarover de Heer Jezus zal oordelen.
Deze herstelde macht zal zowel zorgen voor een bedreiging van Israël, als voor een reële angst bij het Westen (het herstelde Romeinse Rijk). Meer en meer wordt de angst voor het oprukkend moslimfundamentalisme gehoord en gevoeld in onze landen. De recente gebeurtenissen hebben bij uitstek laten zien wat de gevolgen van deze dreiging kunnen zijn. Het Westen, dat zo zijn best heeft gedaan om zich te ontdoen van alle godsdienstig-religieuze invloed, zal nooit aanvaarden dat het weer onder enig godsdienstig juk komt. Religieuze overtuigingen hebben immers het gevaar in zich om fundamentalistisch en gevaarlijk te worden. Daarom zal het zich ook keren tegen elke religieus-godsdienstige invloed, van welke aard of strekking dan ook, hetzij moslimfundamentalisme, christendom, Messiasbelijdend Jodendom of wat dan ook. Deze angst leidt ertoe dat Europa zich afkeert van alles wat religieus is en tegelijkertijd een verbond aangaat met het goddeloos deel van Israël, in een gezamenlijke strijd tegen de moslimdreiging en breder gezien tegen elke godsdienstig-religieuze beweging.
De dreiging
Terwijl de Europese Unie zich eerst grotendeels afzijdig hield en beperkte tot veroordelende taal, logistieke steun aan de VS en humanitaire hulpverlening, zijn enkele Europese landen, waaronder Nederland en België, ondertussen overgegaan tot militaire actie. Er mag verwacht worden dat de EU, vroeg of laat, wanneer de dreiging te groot wordt, zich met groot machtsvertoon zal ontplooien. De EU en bondgenoten, de NAVO, creëerden alvast een snelle interventiemacht van duizenden soldaten die binnen enkele dagen overal ter wereld moet kunnen ingrijpen (weliswaar werd deze opgericht met het oog op de situatie in Oekraïne, maar deze is ook breder inzetbaar). De Britse premier Cameron tekent in The Telegraph op 16 augustus 2014 op dat ISIL een directe en dodelijke dreiging vormt voor Groot-Brittannië en ook een gedeelde bedreiging vormt voor de internationale gemeenschap6.
Misschien zal de militaire reactie vanuit Europa op IS of Hamas nog beperkt blijven. Er zal wel een reactie zijn op de dreiging van de macht in de eindtijd. Israël en het Herstelde Romeinse Rijk op het grondgebied Europa zullen bondgenoten zijn tegenover deze toekomstige dreiging. De angst groeit reeds, zowel bij regeringen als bij de bevolking in Europa. Immers, een gevestigd kalifaat, of een andere vijandige macht, in de achtertuin van Europa zou veel te bedreigend zijn en daar zitten Europa en Israël helemaal niet op te wachten.
Bid en zie uit!
Laten wij kracht, zegen en genade afbidden voor de duizenden lijdende christenen in het Midden-Oosten, terwijl wij verlangend uitzien naar de komst van de Heer Jezus Christus, die recht en gerechtigheid zal brengen op deze aarde. ‘En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmee de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf en Hijzelf treedt de persbak van de wijn der gramschap van de toorn Gods, des Almachtigen. En Hij heeft op zijn kleed en op zijn dij geschreven de naam: Koning der koningen en Here der heren’ (Openbaring 19:15-16). Maranatha, kom Heer Jezus, kom!
Kris Tavernier
1 Zie mijn boek ‘Over De Maatschappij Die Komen Zal…’ (Het Zoeklicht, 2011) voor een meer uitgebreide bespreking met betrekking tot deze thematiek. Dit artikel heeft niet de ruimte om hier uitgebreider op in te gaan.
2 Het Arabisch woord Hamas betekent ‘enthousiasme, vuur, fanatisme’.
3 De naam is een omgekeerde afkorting van Harakat at-Tahrir al-Filastini (‘Bevrijdingsbeweging van Palestina’). Niet omgekeerd zou dit namelijk ‘dood’ betekenen in het Arabisch.
4 http://avalon.law.yale.edu/20th_century/hamas.asp
5 Er valt nog heel wat te schrijven over Hamas, de actuele oorlog in Gaza en vooral over de sterk gekleurde media. Dat valt echter buiten het bestek van dit artikel.
6 http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iraq/11038121/David-Cameron-Isil-poses-a-direct-and-deadly-threat-to-Britain.html
