De eerlijkheid van de Bijbel
Hans Frinsel • 93 - 2017 • Uitgave: 7
Het ging er fel aan toe tijdens de verkiezingscampagne. Er werd geruzied over niet waargemaakte verkiezingsbeloftes. Ik leer nieuwe termen: nepnieuws, ‘trollen’ (op blogs) en ‘alternatieve feiten’. Wie spreekt de waarheid?
Is Nederland ooit zo versnipperd geweest. Er is een bonte verzameling nieuwe partijen. Oude partijen verkeren in een identiteitscrisis. Er is het schreeuwende gebrek aan samenhang in onze samenleving. Nederland is moreel en cultureel de weg kwijt en verkeert in verval. (Dat geldt voor heel Europa!)
Het ‘identiteitsdebat’ van enkele jaren geleden was een farce en de integratie van immigranten is mislukt. Dat is logisch. Waar moeten zij in integreren? In welke ‘identiteit’? Dat wordt geaccentueerd door het feit dat burgers met een buitenlandse achtergrond nu hun eigen partijen oprichten. De verkruimelende Nederlandse ‘identiteit’ biedt hen geen houvast. Maar de insteek van deze nieuwe ‘allochtone partijen’ helpt beslist niet om die kloof te overbruggen. Dat lijkt soms eerder op een ‘vijandige overname’ van een failliete morele boedel, die ze verder willen afbreken en vervolgens omvormen tot een – voor ons vreemde – cultuur, met als gevolg nog meer vervreemding.
DENK-(waan)beelden
Zo heeft de nieuwe politieke partij DENK een programmaonderdeel dat het ‘straatbeeld’ in Nederland ingrijpend moet veranderen. Ze wil namelijk alle straatnamen van onze oude zeehelden (en VOC-kopstukken als J.P. Coen, zie foto) vervangen door – voor hen – meer acceptabele namen.
Wat is er mis met de zeehelden? Ze waren te zeer betrokken geweest bij de slavenhandel en andere gewelddadige praktijken. “Je gaat een straat toch ook geen Adolf Hitlerstraat noemen?!” zei een DENK voorman in een radioprogramma. Dit is een aanstootgevende en volkomen scheve vergelijking. Met dit opdringen van ‘politiek correct denken’ en het afschaffen van Nederlands cultureel erfgoed versterkt DENK de tegenstellingen. Maar ze lijken niet te beseffen dat ze deze ongenuanceerde benadering als een boemerang terug kunnen verwachten.
Eerlijkheid
Toch zit er ook een legitiem punt in dit standpunt van DENK. Landen moeten hun geschiedenis objectiever beoordelen. Dat moeten we ook doen met onze zeehelden. In het politieke krachtenspel van die tijd waren ze belangrijk voor het ontstaan en de verdediging van de Nederlanden. Maar als je de maritieme praktijken van die tijd beschouwt, dan was het gedeeltelijk een soort van door de staat gesanctioneerde piraterij. En dat geldt ook voor de slavenhandel.
Nederland speelde daarin overigens geen exclusieve rol. Wat van onze zeemacht gezegd kan worden, gold voor alle vloten op de wereld: de Spanjaarden, de Engelsen, de Fransen, de Barbarijen, de Arabieren. Je moet het zien in de context van die tijd. Een vergelijking met Hitler is daarom dom en misplaatst. Maar je moet wel eerlijk zijn en beseffen dat sommige daden uit die tijd, nu als misdaad beschouwd zouden worden.
We vinden het lastig om objectief naar onze dierbare vaderlandse geschiedenis te kijken. We zijn bevooroordeeld. Te laat werd beleden dat het slavernijverleden in feite een misdaad was. En zo wordt nu pas openlijk nagedacht en gesproken over misdaden die begaan werden tijdens de strijd in het voormalige Nederlands Indië.
Slavernij
Maar DENK is selectief en oneerlijk door dit principe niet universeel, maar alleen op het Nederlandse erfgoed toe te passen. In de driehoekhandel van de Europese staten op Afrika en Amerika werden zes miljoen slaven uit West-Afrika getransporteerd. Wat niet genoemd wordt, is dat er zeven miljoen slaven gemaakt werden door de Arabieren aan de andere kant van Afrika. En toen Europa in de negentiende eeuw de slavernij als misdaad aanmerkte en afschafte, werd deze praktijk door moslims nog tientallen jaren voortgezet.
Het is zelfs zo dat Saoedi-Arabië en enkele andere golfstaten de wetten die slavernij rechtvaardigden, pas in de zestiger jaren van de vorige eeuw schrapten. Dat is nog maar vijftig jaar geleden! Hoe is dit te verklaren? Moderne moslimlanden wijzen slavernij beslist af, maar de geschriften en tradities van de islam staan het in feite toe. Dat werd pijnlijk duidelijk toen IS een paar jaar geleden in Irak het kalifaat stichtte en daar de slavernij weer invoerde.
Rooftochten
Veel moslims zullen dat verafschuwen, maar de IS heeft het voorbeeld van hun profeet aan haar kant. Mohammed bracht alle mannen van de Joodse stam Banu Quraiza om het leven, nadat zij zich hadden overgegeven, en maakte slaven van hun vrouwen en kinderen. Dat was genocide en slavernij!
Om de vergelijking met de zeehelden wat verder te trekken, Mohammed voerde 86 veldslagen. Veel van deze wapenfeiten – met name de vroegere – waren geen oorlogen, maar simpelweg roofovervallen op handelskaravanen. Eenmaal overviel hij een niets vermoedende karavaan in de ‘heilige maand’ van de Arabieren, waarop ze doorgaans afzagen van vechten en geweld. Dat was een laffe daad en veroorzaakte zelfs gemor onder zijn eigen volgelingen.
Oneerlijkheid
In feite deden de praktijken van Mohammed niet onder voor de gewelddaden van onze zeehelden. Natuurlijk moet je dat in het krachtenspel van die tijd beschouwen. Mohammeds arm reikte echter ver doordat hij dit soort daden achteraf met een ‘openbaring’ rechtvaardigde. Het verschil met onze zeehelden is dat zij al eeuwen ‘ongevaarlijk’ in hun graf liggen.
Toch vraagt DENK de moslimgemeenschap niet om de naam van hun profeet Mohammed te schrappen of hun geschiedenis ‘op te schonen’, terwijl het voorbeeld van de profeet juist in onze tijd wel degelijk extremistische moslim elementen inspireert. Integendeel. DENK vraagt juist respect voor die profeet, door bijvoorbeeld ruimte voor de Ramadan te eisen in de agenda van de Tweede Kamer. DENK is bevooroordeeld en meet met twee maten. Als zij deze zaken zou nuanceren en erkennen dat we allemaal met hetzelfde sop overgoten zijn, zouden ze geloofwaardiger zijn en de integratie wellicht bevorderen.
Eerlijkheid van de Bijbel
En dat ‘sop’ is natuurlijk het sop van de zonde. Maar de enige bron die daar eerlijk over spreekt is de Bijbel, Gods Woord.
Laten we eens kijken naar de eerlijkheid van de Bijbel. Farao’s en andere heidense machthebbers lieten hun grote overwinningen beitelen in gedenkstenen en pilaren, maar je vindt daar nooit hun nederlagen en fouten in vermeld. De Bijbel verhaalt echter naast de overwinningen ook uitgebreid de zwakheden, zonden en nederlagen van haar ‘helden’ zoals Abraham, Mozes, Simson, Gideon, Saul, David, Jona, enz. Men beseft vaak te weinig dat die eerlijkheid dit boek absoluut uniek maakt. Maar juist die bron van eerlijke zelfreflectie wordt in onze samenleving bij het grof vuil gezet en daarmee heeft zij haar identiteit verloren.
Waarheid in het verborgene
In de Bijbel wordt de mens, ongeacht of hij koning, profeet of knecht is, ter verantwoording geroepen. De Koran kent dat ‘zelfreinigende vermogen’ niet. En ook de huidige Nederlandse politiek eert het eigen gelijk boven de waarheid.
Als de grote koning en profeet David gezondigd heeft, dan wordt hij terecht gewezen door de profeet Nathan. David gaat diep door het stof. Hij kent God: ‘Gij wilt waarheid in het verborgene’ (Psalm 51:8). Niet alleen uiterlijk moet het kloppen, maar juist innerlijk. Dat is wat ontbreekt aan veel politiek in Nederland, waar de ‘waarheid in ongerechtigheid ten onder gehouden wordt’ (Romeinen 1:18). Daarover komt de toorn Gods, zegt dit vers. En dat zien we in Nederland gebeuren, of we dat nu willen toegeven of niet. Laten we weer in ‘waarheid gaan wandelen’, onze zonden belijden en Gods recht erkennen. Dat alleen geeft hoop.
Hans Frinsel
Is Nederland ooit zo versnipperd geweest. Er is een bonte verzameling nieuwe partijen. Oude partijen verkeren in een identiteitscrisis. Er is het schreeuwende gebrek aan samenhang in onze samenleving. Nederland is moreel en cultureel de weg kwijt en verkeert in verval. (Dat geldt voor heel Europa!)
Het ‘identiteitsdebat’ van enkele jaren geleden was een farce en de integratie van immigranten is mislukt. Dat is logisch. Waar moeten zij in integreren? In welke ‘identiteit’? Dat wordt geaccentueerd door het feit dat burgers met een buitenlandse achtergrond nu hun eigen partijen oprichten. De verkruimelende Nederlandse ‘identiteit’ biedt hen geen houvast. Maar de insteek van deze nieuwe ‘allochtone partijen’ helpt beslist niet om die kloof te overbruggen. Dat lijkt soms eerder op een ‘vijandige overname’ van een failliete morele boedel, die ze verder willen afbreken en vervolgens omvormen tot een – voor ons vreemde – cultuur, met als gevolg nog meer vervreemding.
DENK-(waan)beelden
Zo heeft de nieuwe politieke partij DENK een programmaonderdeel dat het ‘straatbeeld’ in Nederland ingrijpend moet veranderen. Ze wil namelijk alle straatnamen van onze oude zeehelden (en VOC-kopstukken als J.P. Coen, zie foto) vervangen door – voor hen – meer acceptabele namen.
Wat is er mis met de zeehelden? Ze waren te zeer betrokken geweest bij de slavenhandel en andere gewelddadige praktijken. “Je gaat een straat toch ook geen Adolf Hitlerstraat noemen?!” zei een DENK voorman in een radioprogramma. Dit is een aanstootgevende en volkomen scheve vergelijking. Met dit opdringen van ‘politiek correct denken’ en het afschaffen van Nederlands cultureel erfgoed versterkt DENK de tegenstellingen. Maar ze lijken niet te beseffen dat ze deze ongenuanceerde benadering als een boemerang terug kunnen verwachten.
Eerlijkheid
Toch zit er ook een legitiem punt in dit standpunt van DENK. Landen moeten hun geschiedenis objectiever beoordelen. Dat moeten we ook doen met onze zeehelden. In het politieke krachtenspel van die tijd waren ze belangrijk voor het ontstaan en de verdediging van de Nederlanden. Maar als je de maritieme praktijken van die tijd beschouwt, dan was het gedeeltelijk een soort van door de staat gesanctioneerde piraterij. En dat geldt ook voor de slavenhandel.
Nederland speelde daarin overigens geen exclusieve rol. Wat van onze zeemacht gezegd kan worden, gold voor alle vloten op de wereld: de Spanjaarden, de Engelsen, de Fransen, de Barbarijen, de Arabieren. Je moet het zien in de context van die tijd. Een vergelijking met Hitler is daarom dom en misplaatst. Maar je moet wel eerlijk zijn en beseffen dat sommige daden uit die tijd, nu als misdaad beschouwd zouden worden.
We vinden het lastig om objectief naar onze dierbare vaderlandse geschiedenis te kijken. We zijn bevooroordeeld. Te laat werd beleden dat het slavernijverleden in feite een misdaad was. En zo wordt nu pas openlijk nagedacht en gesproken over misdaden die begaan werden tijdens de strijd in het voormalige Nederlands Indië.
Slavernij
Maar DENK is selectief en oneerlijk door dit principe niet universeel, maar alleen op het Nederlandse erfgoed toe te passen. In de driehoekhandel van de Europese staten op Afrika en Amerika werden zes miljoen slaven uit West-Afrika getransporteerd. Wat niet genoemd wordt, is dat er zeven miljoen slaven gemaakt werden door de Arabieren aan de andere kant van Afrika. En toen Europa in de negentiende eeuw de slavernij als misdaad aanmerkte en afschafte, werd deze praktijk door moslims nog tientallen jaren voortgezet.
Het is zelfs zo dat Saoedi-Arabië en enkele andere golfstaten de wetten die slavernij rechtvaardigden, pas in de zestiger jaren van de vorige eeuw schrapten. Dat is nog maar vijftig jaar geleden! Hoe is dit te verklaren? Moderne moslimlanden wijzen slavernij beslist af, maar de geschriften en tradities van de islam staan het in feite toe. Dat werd pijnlijk duidelijk toen IS een paar jaar geleden in Irak het kalifaat stichtte en daar de slavernij weer invoerde.
Rooftochten
Veel moslims zullen dat verafschuwen, maar de IS heeft het voorbeeld van hun profeet aan haar kant. Mohammed bracht alle mannen van de Joodse stam Banu Quraiza om het leven, nadat zij zich hadden overgegeven, en maakte slaven van hun vrouwen en kinderen. Dat was genocide en slavernij!
Om de vergelijking met de zeehelden wat verder te trekken, Mohammed voerde 86 veldslagen. Veel van deze wapenfeiten – met name de vroegere – waren geen oorlogen, maar simpelweg roofovervallen op handelskaravanen. Eenmaal overviel hij een niets vermoedende karavaan in de ‘heilige maand’ van de Arabieren, waarop ze doorgaans afzagen van vechten en geweld. Dat was een laffe daad en veroorzaakte zelfs gemor onder zijn eigen volgelingen.
Oneerlijkheid
In feite deden de praktijken van Mohammed niet onder voor de gewelddaden van onze zeehelden. Natuurlijk moet je dat in het krachtenspel van die tijd beschouwen. Mohammeds arm reikte echter ver doordat hij dit soort daden achteraf met een ‘openbaring’ rechtvaardigde. Het verschil met onze zeehelden is dat zij al eeuwen ‘ongevaarlijk’ in hun graf liggen.
Toch vraagt DENK de moslimgemeenschap niet om de naam van hun profeet Mohammed te schrappen of hun geschiedenis ‘op te schonen’, terwijl het voorbeeld van de profeet juist in onze tijd wel degelijk extremistische moslim elementen inspireert. Integendeel. DENK vraagt juist respect voor die profeet, door bijvoorbeeld ruimte voor de Ramadan te eisen in de agenda van de Tweede Kamer. DENK is bevooroordeeld en meet met twee maten. Als zij deze zaken zou nuanceren en erkennen dat we allemaal met hetzelfde sop overgoten zijn, zouden ze geloofwaardiger zijn en de integratie wellicht bevorderen.
Eerlijkheid van de Bijbel
En dat ‘sop’ is natuurlijk het sop van de zonde. Maar de enige bron die daar eerlijk over spreekt is de Bijbel, Gods Woord.
Laten we eens kijken naar de eerlijkheid van de Bijbel. Farao’s en andere heidense machthebbers lieten hun grote overwinningen beitelen in gedenkstenen en pilaren, maar je vindt daar nooit hun nederlagen en fouten in vermeld. De Bijbel verhaalt echter naast de overwinningen ook uitgebreid de zwakheden, zonden en nederlagen van haar ‘helden’ zoals Abraham, Mozes, Simson, Gideon, Saul, David, Jona, enz. Men beseft vaak te weinig dat die eerlijkheid dit boek absoluut uniek maakt. Maar juist die bron van eerlijke zelfreflectie wordt in onze samenleving bij het grof vuil gezet en daarmee heeft zij haar identiteit verloren.
Waarheid in het verborgene
In de Bijbel wordt de mens, ongeacht of hij koning, profeet of knecht is, ter verantwoording geroepen. De Koran kent dat ‘zelfreinigende vermogen’ niet. En ook de huidige Nederlandse politiek eert het eigen gelijk boven de waarheid.
Als de grote koning en profeet David gezondigd heeft, dan wordt hij terecht gewezen door de profeet Nathan. David gaat diep door het stof. Hij kent God: ‘Gij wilt waarheid in het verborgene’ (Psalm 51:8). Niet alleen uiterlijk moet het kloppen, maar juist innerlijk. Dat is wat ontbreekt aan veel politiek in Nederland, waar de ‘waarheid in ongerechtigheid ten onder gehouden wordt’ (Romeinen 1:18). Daarover komt de toorn Gods, zegt dit vers. En dat zien we in Nederland gebeuren, of we dat nu willen toegeven of niet. Laten we weer in ‘waarheid gaan wandelen’, onze zonden belijden en Gods recht erkennen. Dat alleen geeft hoop.
Hans Frinsel
