De dag na de Opname van de Gemeente

Frits Boekhoff • 94 - 2018 • Uitgave: 5
Ineens is het dan toch gebeurd. Daar zitten ze dan, in de hemel aan de voeten van de Here Jezus Christus. De Gemeente is door de Here Jezus thuisgehaald. Een prachtige plek, een heerlijke, een heilige, de beste plek. Na enige tijd kijken ze wat rond. Het is wel overzichtelijk, heel overzichtelijk eigenlijk. Ze kijken naar beneden. Van bovenaf ziet de wereld er klein en nietig uit. Ze kijken beter en kunnen de mensen nu goed zien. Er lijkt niet veel gebeurd. De wereld lijkt zeker niet in rep en roer.

De gebruikelijke hectiek komt weer op gang. Veel vliegverkeer en auto’s op de weg. Kinderen op weg naar school, ouders naar hun werk. Als je naar links kijkt zie je de omgekeerde beweging. Ouders van hun werk komend, halen hun kinderen van school en gaan naar huis. Her en der starten Bijbelclubjes en bidstonden. Er wordt weinig omhoog gekeken. De aarde draait nog altijd rond, dag wordt nacht, nacht wordt dag.

Hier met zo weinig, daar met zo veel
“Natuurlijk zijn er mensen die jullie missen,” zegt Jezus. “Maar de mensen hebben de leugen meer liefgehad dan de waarheid. Als je niet ziet dat de hemelen Gods eer verkondigen, dan geloof je de leugen meer dan het Woord van God. Daar komt bij dat sommigen van de achterblijvers blij zijn met het verdwijnen van jullie fundamentalisten.”
“Heer, maar hoe kan het dat we hier met weinigen zijn en er beneden nog zovelen zijn? U bent toch genadig en de Liefde Zelf?”
“Dat is helemaal waar,” antwoordt Jezus. “Maar kijk eens naar wat het Woord van God zegt. Laten we eens beginnen met Genesis. Hoeveel mensen werden er gered van de Zondvloed en van de verwoesting van Sodom en Gomorra. Hoeveel mensen werden er bevrijdt uit Egypte en haalden het Beloofde Land? Hebben jullie Mijn Woorden dan niet serieus genomen toen Ik zei dat de weg naar de hemel smal is en dat weinigen deze zullen gaan. Heb Ik niet tegen de gemeente in Efeze gezegd dat ze zich moeten bekeren. En tegen de gemeente in Sardis dat ze dood zijn, tegen Laodicea dat Ik daar helemaal niet in hun midden ben maar buiten sta. Let maar op, komende zondag gaan de kerkdiensten in Sardis en Laodicea gewoon door. Ze weten niet dat Ik er niet meer ben.”

Halve waarheden
“Ja, Ik ben Liefdevol en Genadig. Maar Ik ben ook de Weg, de Waarheid en het Leven. Enige tijd geleden maakte de gemeente de weg naar de hemel te smal door te hameren op oordeel en hel. Dat was de halve waarheid en dus en een leugen. De laatste jaren maakte de gemeente de weg te breed door te hameren op liefde en genade. Dat is ook een halve waarheid en dus ook een leugen. Voeg deze twee samen en je hebt de hele waarheid. De mensheid kan maar niet zijn eigen waarheid, zijn eigen weg uitstippelen. Mijn Vader kan zonde niet door de vingers zien. Ik heb toch gezegd dat er niemand op aarde is die rechtvaardig is, zelfs niet een (Romeinen 3:10).
Iedereen heeft verlossing nodig. Gelukkig wil Mijn Vader dat niemand verloren gaat. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Helaas hebben weinig mensen dit aanbod aangenomen. Daarom zei Ik 2000 jaar geleden: ‘Zal Ik bij Mijn komst nog het geloof vinden op aarde?’”

Ter vertroosting
“Maar,” zegt de Heer tot slot: “ter vertroosting kan Ik proclameren dat het evangelie nog een keer rijkelijk over de aarde zal gaan en dat een grote schare tot bekering zal komen.”
Vol liefde kijkt Jezus Zijn Gemeente aan en de hemelburgers vergeten alles om hen heen en zien Jezus alleen.

Frits Boekhoff