De bruiloft van het Lam
Henk Schouten • 79 - 2003/04 • Uitgave: 25
We schreven over het fantastische van de opname van de gemeente. De gemeente mag binnengeleid worden in het huis met de vele woningen, nadat ze voorgeleid was voor de rechterstoel van Christus. De gemeente zal als bruid van het Lam voor heel de wereld openbaar worden. Nauwelijks is te bevatten de heerlijkheid van die positie. De bruiloft van het Lam zal pas dan kunnen plaatsvinden, wanneer de valse kerk geoordeeld is. Dat is de vrouw, die dronken is van het bloed der heiligen. Maar direct aansluitend op het lied na de val van Babylon in Openbaring 19:1-5 lezen we de aankondiging van de bruiloft van het Lam in vers 7 e.v. Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt!
Helaas zijn er bijbeluitleggers die in deze vrouw Israël zien. Die verwarring hoeft er niet te zijn. De gemeente heeft in de verwerping en de strijd van de Heer gedeeld. Zij zal ook delen in de hemelse vreugde die komen gaat. Israël heeft een heel andere toekomst, een aardse. Zij is de vrouw die aan de Here God verbonden was hier op aarde. Zij was tijdelijk verstoten (Jes. 50:1, Hos. 2), maar zal door de Here weer aangenomen worden. Het aardse overblijfsel van het volk, zal op aarde weer met haar bruidegom, de Here God, verenigd worden. De bruiloft van het Lam vindt in de hemel plaats.
Ook zijn er mensen die moeite hebben om in de gemeente de bruid van de Heer te zien. De gemeente wordt immers als Zijn lichaam voorgesteld. Hoe kan de gemeente, die het lichaam van de Heer is, tegelijk zijn vrouw zijn? In Efeze 5:23-32 zien we hoe de apostel in het huwelijk van man en vrouw een geheimenis ziet, dat heen wijst naar de bruiloft van het Lam. De apostel wijst terug naar de schepping. In de schepping zien we iets groots. De Here God heeft Adam geschapen. Adam is alleen. Wanneer de Here God al de dieren langs Adam laat komen, zodat hij die benoemd hoe ze zullen heten, dan trekt Adam een tragische conclusie: ‘voor zichzelf vond hij geen hulp die bij hem paste’. We kennen het vervolg, de Here God bouwde uit de rib van Adam zijn vrouw Eva. Uit zijn eigen lichaam! Zo is ook de gemeente gebouwd uit het lichaam van de Heer. Zoals over Adam een diepe slaap kwam, zo was onze Heer drie dagen in het graf. Wanneer Eva aan Adam wordt voorgesteld is daar een schitterend enthousiaste roep van Adam. Ik denk dat straks, wanneer de Bruiloft van het Lam daar is, de Heer vol vreugde en blijdschap zich verheugen zal over Zijn bruid, gebouwd uit Zijn lichaam.
Deze vrouw heeft zich gereed gemaakt (vers 7). Zij heeft zich gereed gemaakt door het aantrekken van het blinkende en smetteloze reine kleed.
Op dit feest treffen we ook genodigden aan. Dat is meestal bij bruiloften het geval. Vers 9 zegt: ‘Zalig zij, die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal’. Wie zijn die genodigden? Ik denk dat we moeten denken aan de oudtestamentische gelovigen. In ieder geval kan het niet de bruid zijn. Een bruid of bruidegom wordt niet op eigen huwelijk genodigd, zij nodigen anderen uit op hun feest. Het kunnen ook niet de martelaren zijn die uit de grote verdrukking komen, deze staan pas op aan het einde van de grote verdrukking bij de verschijning van de Here Jezus (Openbaring 20:4). De mogelijkheid die openblijft is, te denken aan de gelovigen die al in de hemel zijn, dat zijn zoals gezegd de oudtestamentische gelovigen. Misschien helpt het wanneer we een opmerking van Johannes de doper hierbij aanhalen. In Johannes 3:29 stelt hij zichzelf voor als ‘de vriend van de bruidegom’. Johannes hoort heel nadrukkelijk bij de oudtestamentische gelovigen. Onder hen is hij weliswaar de grootste (Mattheüs 11:11), maar Johannes hoort bij die voorgaande bedeling en noemt zichzelf ‘vriend van de bruidegom’.
Ook hieruit kunnen we zien dat Israël niet de bruid is. De genodigden bij het bruiloftsfeest zijn de in geloof gestorven Israëlieten, te beginnen met de aartsvaders, Abraham, Izaäk en Jacob en vele anderen. Toch bijzonder te bedenken dat koning David en zijn zoon Salomo straks op onze hemelse bruiloft onze gast is.
Vindt u dit te opmerkelijk, geef dan eens uw aandacht aan Hebreeën 11:40, daar staat: “hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, hebben zij (al die oudtestamentische gelovigen in dit lle hoofdstuk genoemd) het beloofde niet verkregen”. Waarom niet? “Daar God iets beters met ons voor had, zodat zij niet zonder ons tot volmaaktheid konden komen”. Ook hier dus een verschil in heerlijkheid tussen de oudtestamentische gelovige en de gemeente, de bruid van Christus.
Welk een uitzicht, bruidsgemeente! Eeuwig Hem ten eigendom. Maranatha blijv' ons wachtwoord, amen', ja Heer Jezus, kom!
ds. Henk Schouten
Helaas zijn er bijbeluitleggers die in deze vrouw Israël zien. Die verwarring hoeft er niet te zijn. De gemeente heeft in de verwerping en de strijd van de Heer gedeeld. Zij zal ook delen in de hemelse vreugde die komen gaat. Israël heeft een heel andere toekomst, een aardse. Zij is de vrouw die aan de Here God verbonden was hier op aarde. Zij was tijdelijk verstoten (Jes. 50:1, Hos. 2), maar zal door de Here weer aangenomen worden. Het aardse overblijfsel van het volk, zal op aarde weer met haar bruidegom, de Here God, verenigd worden. De bruiloft van het Lam vindt in de hemel plaats.
Ook zijn er mensen die moeite hebben om in de gemeente de bruid van de Heer te zien. De gemeente wordt immers als Zijn lichaam voorgesteld. Hoe kan de gemeente, die het lichaam van de Heer is, tegelijk zijn vrouw zijn? In Efeze 5:23-32 zien we hoe de apostel in het huwelijk van man en vrouw een geheimenis ziet, dat heen wijst naar de bruiloft van het Lam. De apostel wijst terug naar de schepping. In de schepping zien we iets groots. De Here God heeft Adam geschapen. Adam is alleen. Wanneer de Here God al de dieren langs Adam laat komen, zodat hij die benoemd hoe ze zullen heten, dan trekt Adam een tragische conclusie: ‘voor zichzelf vond hij geen hulp die bij hem paste’. We kennen het vervolg, de Here God bouwde uit de rib van Adam zijn vrouw Eva. Uit zijn eigen lichaam! Zo is ook de gemeente gebouwd uit het lichaam van de Heer. Zoals over Adam een diepe slaap kwam, zo was onze Heer drie dagen in het graf. Wanneer Eva aan Adam wordt voorgesteld is daar een schitterend enthousiaste roep van Adam. Ik denk dat straks, wanneer de Bruiloft van het Lam daar is, de Heer vol vreugde en blijdschap zich verheugen zal over Zijn bruid, gebouwd uit Zijn lichaam.
Deze vrouw heeft zich gereed gemaakt (vers 7). Zij heeft zich gereed gemaakt door het aantrekken van het blinkende en smetteloze reine kleed.
Op dit feest treffen we ook genodigden aan. Dat is meestal bij bruiloften het geval. Vers 9 zegt: ‘Zalig zij, die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal’. Wie zijn die genodigden? Ik denk dat we moeten denken aan de oudtestamentische gelovigen. In ieder geval kan het niet de bruid zijn. Een bruid of bruidegom wordt niet op eigen huwelijk genodigd, zij nodigen anderen uit op hun feest. Het kunnen ook niet de martelaren zijn die uit de grote verdrukking komen, deze staan pas op aan het einde van de grote verdrukking bij de verschijning van de Here Jezus (Openbaring 20:4). De mogelijkheid die openblijft is, te denken aan de gelovigen die al in de hemel zijn, dat zijn zoals gezegd de oudtestamentische gelovigen. Misschien helpt het wanneer we een opmerking van Johannes de doper hierbij aanhalen. In Johannes 3:29 stelt hij zichzelf voor als ‘de vriend van de bruidegom’. Johannes hoort heel nadrukkelijk bij de oudtestamentische gelovigen. Onder hen is hij weliswaar de grootste (Mattheüs 11:11), maar Johannes hoort bij die voorgaande bedeling en noemt zichzelf ‘vriend van de bruidegom’.
Ook hieruit kunnen we zien dat Israël niet de bruid is. De genodigden bij het bruiloftsfeest zijn de in geloof gestorven Israëlieten, te beginnen met de aartsvaders, Abraham, Izaäk en Jacob en vele anderen. Toch bijzonder te bedenken dat koning David en zijn zoon Salomo straks op onze hemelse bruiloft onze gast is.
Vindt u dit te opmerkelijk, geef dan eens uw aandacht aan Hebreeën 11:40, daar staat: “hoewel door het geloof een getuigenis aan hen gegeven is, hebben zij (al die oudtestamentische gelovigen in dit lle hoofdstuk genoemd) het beloofde niet verkregen”. Waarom niet? “Daar God iets beters met ons voor had, zodat zij niet zonder ons tot volmaaktheid konden komen”. Ook hier dus een verschil in heerlijkheid tussen de oudtestamentische gelovige en de gemeente, de bruid van Christus.
Welk een uitzicht, bruidsgemeente! Eeuwig Hem ten eigendom. Maranatha blijv' ons wachtwoord, amen', ja Heer Jezus, kom!
ds. Henk Schouten
