Correspondentie met kantoor - jrg. 77-11
Henk Schouten • 77 - 2001/02 • Uitgave: 11
P.K. te A. - U vindt ons blad een sfeer van angst, onrust en onheilsvoorspelling hebben. Daarmee prikkelt u mij en de redactie nog duidelijker aan te geven wat ons doel is. We willen namelijk evangelie verkondigen, dat is de blijde boodschap uitdragen. Helaas is het zo, dat de keerzijde van de blijde boodschap onheil is voor hen die daar niet vol geloof op ingaan. Wanneer we de evangeliën beginnen te lezen ontmoeten we Johannes de doper en Jezus Christus. Zij brengen de blijde boodschap, maar roepen de mensen op zich van hun boze wandel te bekeren met het oog op het koninkrijk van God dat nabij gekomen is. Ondanks uw ongetwijfeld oprecht bedoeld schrijven, willen ook wij op die weg voortgaan. We doen daarbij niet aan onheilsvoorspelling, maar geven het profetische woord door.
E.J. te N. - "Met ongeduld zie ik iedere veertien dagen uit naar de komst van uw blad. Het is een grote steun voor mij geworden in een tijd en een samenleving, waarin ik mij vaak letterlijk aan de heidenen voel overgeleverd" Zo maar een zin uit een schrijven van een zuster aan ons kantoor, een bemoedigende brief voor ons. Deze zuster legt een verband tussen de persoonlijke verantwoordelijkheid van mensen, waaruit initiatieven geboren zijn in de richting van wetenschap en techniek en de autonomie, waarin de mens terecht gekomen is. Die verbanden zijn zeker aan te wijzen. Daarmee is het niet fout persoonlijke verantwoordelijkheid te hebben. Punt is, wat doe ik met die persoonlijke verantwoordelijkheid. Op dat punt is helaas veel mis. In plaats van onderwerping aan de Here God en Zijn woord, kiest de mens ervoor zichzelf de wet te stellen, autonoom te zijn. We zijn geen robots maar mensen met persoonlijkheid, mensen die tot goede keuzen in staat zijn en kunnen liefhebben. Zo wil God dat we voor Hem kiezen en Hem liefhebben.
M.L.S. te A. - Uw schrijven vond ik zo aardig dat ik het hieronder integraal overneem:
In het jaar 1926 zaten er eens 2 heren tegenover elkaar in de trein. De ene was de heer C. Staalman uit Huizen en de andere was de heer D.J. Contini Selier uit Hilversum. Eén van beiden was in "Het Zoeklicht" aan het lezen. De andere vroeg hem: "Bent u ook op zoek naar de waarheid?"
Er ontspon zich een gesprek over het geloof. Het klikte zo goed tussen beide heren, dat de heer Staalman zijn reisgenoot uitnodigde om eens met zijn gezin naar Huizen te komen. Op een dag in die zomer toog de heer Contini Selier met enkele van zijn 6 dochters naar Huizen. Eén van die dochters was de 17 jarige Jeanne. De heer Staalman had 2 dochters, Zus en Kiek en een zoon Gerrit van 20 jaar. Het was al gauw gezellig in de grote tuin met grasveld en boomgaard. De jongelui gingen niet zoals tegenwoordig, naar de disco of stappen of iets dergelijks, maar men ging ballen! Overgooien! Gerrit was al heel snel gecharmeerd van Jeanne. Hij gooide de bal steeds naar haar. Het was liefde op het eerste gezicht!
U begrijpt het al. Gerrit en Jeanne zijn mijn ouders geworden. Beiden zijn nu al overleden, maar Zus en Kiek, mijn beide tantes leven nog en zijn nu bijna 92 en bijna 93 jaar.
Zo ziet u, mijn ouders hebben elkaar door "Het Zoeklicht" leren kennen.
M.H. R-V. te M. - U doet ons een heel aardig idee aan de hand. Nu de tekenen van de eindtijd zo duidelijk worden, althans voor degene die door Gods genade gegeven is dit te zien, lijkt het u een goed idee, dat de verantwoordelijken op "Het Zoeklicht" een advertentie opstellen voor streekkranten. Die advertentie zouden de abonnees van "Het Zoeklicht" dan op hun eigen kosten kunnen laten plaatsen.
We nemen het idee mee naar onze besprekingen van de zogenaamde public relations. Misschien zijn er onder onze lezers meer met goede ideeën die meehelpen onze boodschap uit te dragen, schrijft u het ons rustig.
G.D-B. te Z. - U stelt dat wij van "Het Zoeklicht", pogingen ondernemen om de klemmende eis dat de Bijbel als geheel Gods Woord is, te ontwrichten door films en boeken aan te bevelen, waar zaken getekend worden over de eindtijd die zo zouden kunnen gebeuren. U snijdt daar best een moeilijk probleem aan, ik denk uw zorg met u mee te kunnen voelen. Er zijn christelijke romans, maar ook romans over christelijke thema's. Thema's uit de Bijbel genomen zijn gefilmd. Doelstelling is (meestal) mensen bij het evangelie te brengen. Ook de Here Jezus gebruikte voorbeelden. Het is iedere keer weer een zoeken en tasten om de juiste formulering te vinden om het evangelie helder door te geven, of dat nu op geschreven, op gesproken of verfilmde wijze gebeurt.
H.v.d. W. te A. - "Het Zoeklicht is voor mij het mooiste blad van al mijn lectuur. Zuiver evangelie en hoop het te lezen tot mijn oproep in heerlijkheid. De weg is bijna volbracht, mijn jaartal is 19-05-1913. Toch zie ik ook uit naar de opname!
Hartelijk dank voor uw bemoediging, het inspireert ons het werk door te zetten, totdat Hij komt.”
C. v. S.-B. te H. - U bedankt ons voor de mooie opbouwende artikelen. Ook schrijft u zo'n 10 jaar geleden bedankt te hebben van een kerk omdat de schriftkritiek sterk was. Nu na zoveel jaar hebt u weer contact gekregen met leden van die gemeente en u mag hen "Het Zoeklicht" brengen; dat doet u trouw iedere 14 dagen. U bidt voor deze mensen.
Wij bidden dat onze Here het blad door mensen zoals u, op nog veel meer plaatsen brengen zal, opdat vele de blijde hoop horen en geloven.
ds. Henk Schouten
E.J. te N. - "Met ongeduld zie ik iedere veertien dagen uit naar de komst van uw blad. Het is een grote steun voor mij geworden in een tijd en een samenleving, waarin ik mij vaak letterlijk aan de heidenen voel overgeleverd" Zo maar een zin uit een schrijven van een zuster aan ons kantoor, een bemoedigende brief voor ons. Deze zuster legt een verband tussen de persoonlijke verantwoordelijkheid van mensen, waaruit initiatieven geboren zijn in de richting van wetenschap en techniek en de autonomie, waarin de mens terecht gekomen is. Die verbanden zijn zeker aan te wijzen. Daarmee is het niet fout persoonlijke verantwoordelijkheid te hebben. Punt is, wat doe ik met die persoonlijke verantwoordelijkheid. Op dat punt is helaas veel mis. In plaats van onderwerping aan de Here God en Zijn woord, kiest de mens ervoor zichzelf de wet te stellen, autonoom te zijn. We zijn geen robots maar mensen met persoonlijkheid, mensen die tot goede keuzen in staat zijn en kunnen liefhebben. Zo wil God dat we voor Hem kiezen en Hem liefhebben.
M.L.S. te A. - Uw schrijven vond ik zo aardig dat ik het hieronder integraal overneem:
In het jaar 1926 zaten er eens 2 heren tegenover elkaar in de trein. De ene was de heer C. Staalman uit Huizen en de andere was de heer D.J. Contini Selier uit Hilversum. Eén van beiden was in "Het Zoeklicht" aan het lezen. De andere vroeg hem: "Bent u ook op zoek naar de waarheid?"
Er ontspon zich een gesprek over het geloof. Het klikte zo goed tussen beide heren, dat de heer Staalman zijn reisgenoot uitnodigde om eens met zijn gezin naar Huizen te komen. Op een dag in die zomer toog de heer Contini Selier met enkele van zijn 6 dochters naar Huizen. Eén van die dochters was de 17 jarige Jeanne. De heer Staalman had 2 dochters, Zus en Kiek en een zoon Gerrit van 20 jaar. Het was al gauw gezellig in de grote tuin met grasveld en boomgaard. De jongelui gingen niet zoals tegenwoordig, naar de disco of stappen of iets dergelijks, maar men ging ballen! Overgooien! Gerrit was al heel snel gecharmeerd van Jeanne. Hij gooide de bal steeds naar haar. Het was liefde op het eerste gezicht!
U begrijpt het al. Gerrit en Jeanne zijn mijn ouders geworden. Beiden zijn nu al overleden, maar Zus en Kiek, mijn beide tantes leven nog en zijn nu bijna 92 en bijna 93 jaar.
Zo ziet u, mijn ouders hebben elkaar door "Het Zoeklicht" leren kennen.
M.H. R-V. te M. - U doet ons een heel aardig idee aan de hand. Nu de tekenen van de eindtijd zo duidelijk worden, althans voor degene die door Gods genade gegeven is dit te zien, lijkt het u een goed idee, dat de verantwoordelijken op "Het Zoeklicht" een advertentie opstellen voor streekkranten. Die advertentie zouden de abonnees van "Het Zoeklicht" dan op hun eigen kosten kunnen laten plaatsen.
We nemen het idee mee naar onze besprekingen van de zogenaamde public relations. Misschien zijn er onder onze lezers meer met goede ideeën die meehelpen onze boodschap uit te dragen, schrijft u het ons rustig.
G.D-B. te Z. - U stelt dat wij van "Het Zoeklicht", pogingen ondernemen om de klemmende eis dat de Bijbel als geheel Gods Woord is, te ontwrichten door films en boeken aan te bevelen, waar zaken getekend worden over de eindtijd die zo zouden kunnen gebeuren. U snijdt daar best een moeilijk probleem aan, ik denk uw zorg met u mee te kunnen voelen. Er zijn christelijke romans, maar ook romans over christelijke thema's. Thema's uit de Bijbel genomen zijn gefilmd. Doelstelling is (meestal) mensen bij het evangelie te brengen. Ook de Here Jezus gebruikte voorbeelden. Het is iedere keer weer een zoeken en tasten om de juiste formulering te vinden om het evangelie helder door te geven, of dat nu op geschreven, op gesproken of verfilmde wijze gebeurt.
H.v.d. W. te A. - "Het Zoeklicht is voor mij het mooiste blad van al mijn lectuur. Zuiver evangelie en hoop het te lezen tot mijn oproep in heerlijkheid. De weg is bijna volbracht, mijn jaartal is 19-05-1913. Toch zie ik ook uit naar de opname!
Hartelijk dank voor uw bemoediging, het inspireert ons het werk door te zetten, totdat Hij komt.”
C. v. S.-B. te H. - U bedankt ons voor de mooie opbouwende artikelen. Ook schrijft u zo'n 10 jaar geleden bedankt te hebben van een kerk omdat de schriftkritiek sterk was. Nu na zoveel jaar hebt u weer contact gekregen met leden van die gemeente en u mag hen "Het Zoeklicht" brengen; dat doet u trouw iedere 14 dagen. U bidt voor deze mensen.
Wij bidden dat onze Here het blad door mensen zoals u, op nog veel meer plaatsen brengen zal, opdat vele de blijde hoop horen en geloven.
ds. Henk Schouten
