Coronacrisis: Wake-up-call van God?
Oscar Lohuis • 96 - 2020 • Uitgave: 5
In zeer korte tijd is de toestand in de wereld drastisch veranderd. Een onzichtbaar virus doodt steeds meer mensen. Om verdere verspreiding te voorkomen moeten – in zo goed als de hele wereld – mensen zo veel mogelijk thuis blijven. Internationaal reizen is niet meer mogelijk, scholen en restaurants zijn gesloten en veel snelwegen, straten en winkelcentra zijn zo goed als leeg. De economie gaat keihard achteruit en veel bedrijven gaan failliet. Mensen zijn bang voor de toekomst en vragen zich af waar dit toe zal leiden. De dood is dichterbij gekomen en ieder van ons kan ziek worden door dit virus.
We moeten het allemaal verwerken en leren omgaan met deze nieuwe omstandigheden. Dat we elkaar niet kunnen ontmoeten bij de vele normale gelegenheden waarbij we dat gewend zijn, dat we zo fysiek geïsoleerd moeten leven, stemt ons verdrietig. Ook plaatselijke kerkelijke gemeenten kunnen niet samenkomen om te aanbidden. Ik mis dat enorm. We worden ineens verplicht teruggezet in een leven van afzondering. De Bijbel zegt: ‘Zie hoe goed en hoe lieflijk het is, als broeders en zusters tezamen komen’ (Psalm 133:1). Die goede en lieflijke ervaring moeten we nu missen. Maar des te groter zal de vreugde zijn als we wel weer bij elkaar mogen komen!
Wat leeft in ons hart?
Moeilijkheden in het leven horen er ook bij en kunnen ons zeer goed doen. Ik las van een oprichter van een grote geestelijke stroming die eeuwen geleden begon, die bad dat de beweging die hij op gang had gebracht veel moeilijkheden zou kennen. In de loop der eeuwen heeft die beweging ook veel moeilijkheden gekend. Juist in die perioden valt veel geestelijke en numerieke groei waar te nemen. Moeilijkheden werpen ons terug op God. Zij openbaren waar we ons vertrouwen werkelijk op hebben gesteld. Als aardse fundamenten wankelen komen we erachter of de Heere werkelijk ons fundament is. Voorspoed is vaak gevaarlijker voor kinderen van God dan tegenspoed. Hij laat beproevingen in ons leven toe, zodat ook voor onszelf duidelijk wordt wat er nu ten diepste leeft in ons hart. Daarom ben ik ervan overtuigd dat juist in deze crisistijd heel mooie dingen kunnen ontstaan in de levens van christenen en in de christelijke gemeenschap. Misschien wil God dit alles wel gebruiken om ons opwekking te geven.
Bestormen van de hemel
Vanaf de eerste week dat duidelijk werd dat dit virus zeer gevaarlijk is en de verspreiding daarvan met draconische maatregelen wordt betreden, zijn er oproepen geweest om op hetzelfde tijdstip in gebed te gaan. Ook wij hebben als gezin twee keer daaraan mee- gedaan. Het is mooi dat er op zo’n moment door veel christenen gelijktijdig wordt gebeden. Die verbondenheid met anderen die bidden ervaar je dan ook wel. Toch proefde ik iets oppervlakkigs in de manier waarop deze gebedsmomenten werden aangekondigd. De nadruk lag op het bestormen van de hemel om deze crisis af te wenden. De denktrant is dan ‘als we nu maar met genoeg mensen bidden, dan zal er wel iets veranderen.’ Maar Jezus heeft ons gewaarschuwd voor het gebruiken van een wiskundige formule in het gebed. Hij zei: ‘Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden’ (Mattheüs 6:7). Heidenen denken: veel woorden leidt tot veel verhoring. Op dezelfde wijze kunnen we denken: veel bidders leidt tot veel verhoring. Ook dat is een heidense manier van denken. Het is helemaal niet verkeerd wanneer veel mensen gaan bidden, maar het is wel verkeerd als we veel mensen oproepen te bidden met als motivatie: als er maar genoeg mensen bidden moet er toch verhoring komen?! God is niet een wondermachine waar wij onze gebedsmuntjes ingooien zodat er een wonder uitkomt. Het is oppervlakkig om nu ineens te gaan bidden om daarmee voor elkaar te krijgen dat de moeilijkheden snel voorbij zullen zijn. Zo mogen we niet met de Almachtige omgaan.
Probleemloos leven
Jezus geeft ons in hetzelfde Bijbelgedeelte het antwoord. Hij zei: ‘Word dan aan hen niet gelijk, want uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt’ (Mattheüs 6:8). We hoeven onze hemelse Vader helemaal niet te vertellen wat we nodig hebben. De Heere Jezus leert ons hier dat de oplossing van onze problemen helemaal niet het hoofddoel moet zijn van onze gebeden. Misschien laat God deze problemen juist wel toe om ons te onderwijzen en ons te vormen. Toen zei Jezus: ‘Bidt u dan zo: Onze Vader, Die in de hemelen zijt, Uw naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde’ (vers 9-10). Daar gaat het in de eerste plaats om, dat de naam van God geëerbiedigd zal worden, Zijn heerschappij zal komen en Zijn wil gedaan zal worden. Niet ons probleemloze leven maar de aanbidding van God staat centraal. Niet in de eerste plaats onze belangen, maar Zijn wil en heerschappij over ons leven. Jezus leert ons niet ik-gericht te bidden maar God-gericht.
Deze crisis kan tot een opwekking leiden als we ons hierdoor zullen verootmoedigen en terug zullen keren naar God. We moeten niet naar Hem toestappen om Hem te zeggen dat het snel voorbij moet zijn, maar om Hem te vragen wat Hij ons hierdoor wil leren. ‘Waar zijn we afgedwaald, o Heer? Overtuig ons van wat niet goed is geweest.’ Als we die dingen dan helder krijgen kunnen we vergeving vragen voor onze zonden. Dat is het meest bevrijdende en verkwikkende dat een mens kan meemaken, als hij of zij in gebrokenheid en nederigheid neerknielt voor God, zonden en schuld belijdt en de reinigende kracht van Gods genade meemaakt. Als zoiets gebeurt ben je daarna dankbaar voor de moeilijkheden die je op je knieën hebben gebracht.
Terugkeer naar God
De Nederlandse rabbijn Shmuel Aharon Brodman schreef naar aanleiding van deze crisis op 18 maart 2020 de volgende woorden: “Veel mensen voelen zich hulpeloos. Pas nu beginnen zij zich te realiseren dat de wereld geregeerd wordt door de Schepper. Hij laat ons nu zien dat Hij Degene is Die werkelijk regeert over onze levens. Dit is een gelegenheid voor ons om ons vertrouwen in de Schepper te versterken, Die ons duidelijk de boodschap meegeeft dat alles wat in ons leven gebeurt in Zijn handen ligt. Iedereen moet goed nadenken over hoe hij zijn eigen gedrag moet verbeteren. Als we dat doen, dan hebben we de wake-up-call van God begrepen. Dan zal God hopelijk het virus van ons wegnemen.”
Deze duiding en oproep staan in contrast met een heidense benadering die ik hierboven beschreef. Ze sluiten volgens mij helemaal aan bij zowel het Oude Testament als ook het Nieuwe Testament. Opwekking is in de eerste plaats terugkeer naar God en Zijn wil.
Oscar Lohuis
We moeten het allemaal verwerken en leren omgaan met deze nieuwe omstandigheden. Dat we elkaar niet kunnen ontmoeten bij de vele normale gelegenheden waarbij we dat gewend zijn, dat we zo fysiek geïsoleerd moeten leven, stemt ons verdrietig. Ook plaatselijke kerkelijke gemeenten kunnen niet samenkomen om te aanbidden. Ik mis dat enorm. We worden ineens verplicht teruggezet in een leven van afzondering. De Bijbel zegt: ‘Zie hoe goed en hoe lieflijk het is, als broeders en zusters tezamen komen’ (Psalm 133:1). Die goede en lieflijke ervaring moeten we nu missen. Maar des te groter zal de vreugde zijn als we wel weer bij elkaar mogen komen!
Wat leeft in ons hart?
Moeilijkheden in het leven horen er ook bij en kunnen ons zeer goed doen. Ik las van een oprichter van een grote geestelijke stroming die eeuwen geleden begon, die bad dat de beweging die hij op gang had gebracht veel moeilijkheden zou kennen. In de loop der eeuwen heeft die beweging ook veel moeilijkheden gekend. Juist in die perioden valt veel geestelijke en numerieke groei waar te nemen. Moeilijkheden werpen ons terug op God. Zij openbaren waar we ons vertrouwen werkelijk op hebben gesteld. Als aardse fundamenten wankelen komen we erachter of de Heere werkelijk ons fundament is. Voorspoed is vaak gevaarlijker voor kinderen van God dan tegenspoed. Hij laat beproevingen in ons leven toe, zodat ook voor onszelf duidelijk wordt wat er nu ten diepste leeft in ons hart. Daarom ben ik ervan overtuigd dat juist in deze crisistijd heel mooie dingen kunnen ontstaan in de levens van christenen en in de christelijke gemeenschap. Misschien wil God dit alles wel gebruiken om ons opwekking te geven.
Bestormen van de hemel
Vanaf de eerste week dat duidelijk werd dat dit virus zeer gevaarlijk is en de verspreiding daarvan met draconische maatregelen wordt betreden, zijn er oproepen geweest om op hetzelfde tijdstip in gebed te gaan. Ook wij hebben als gezin twee keer daaraan mee- gedaan. Het is mooi dat er op zo’n moment door veel christenen gelijktijdig wordt gebeden. Die verbondenheid met anderen die bidden ervaar je dan ook wel. Toch proefde ik iets oppervlakkigs in de manier waarop deze gebedsmomenten werden aangekondigd. De nadruk lag op het bestormen van de hemel om deze crisis af te wenden. De denktrant is dan ‘als we nu maar met genoeg mensen bidden, dan zal er wel iets veranderen.’ Maar Jezus heeft ons gewaarschuwd voor het gebruiken van een wiskundige formule in het gebed. Hij zei: ‘Als u bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden zoals de heidenen, want zij denken dat zij door de veelheid van hun woorden verhoord zullen worden’ (Mattheüs 6:7). Heidenen denken: veel woorden leidt tot veel verhoring. Op dezelfde wijze kunnen we denken: veel bidders leidt tot veel verhoring. Ook dat is een heidense manier van denken. Het is helemaal niet verkeerd wanneer veel mensen gaan bidden, maar het is wel verkeerd als we veel mensen oproepen te bidden met als motivatie: als er maar genoeg mensen bidden moet er toch verhoring komen?! God is niet een wondermachine waar wij onze gebedsmuntjes ingooien zodat er een wonder uitkomt. Het is oppervlakkig om nu ineens te gaan bidden om daarmee voor elkaar te krijgen dat de moeilijkheden snel voorbij zullen zijn. Zo mogen we niet met de Almachtige omgaan.
Probleemloos leven
Jezus geeft ons in hetzelfde Bijbelgedeelte het antwoord. Hij zei: ‘Word dan aan hen niet gelijk, want uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt’ (Mattheüs 6:8). We hoeven onze hemelse Vader helemaal niet te vertellen wat we nodig hebben. De Heere Jezus leert ons hier dat de oplossing van onze problemen helemaal niet het hoofddoel moet zijn van onze gebeden. Misschien laat God deze problemen juist wel toe om ons te onderwijzen en ons te vormen. Toen zei Jezus: ‘Bidt u dan zo: Onze Vader, Die in de hemelen zijt, Uw naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde’ (vers 9-10). Daar gaat het in de eerste plaats om, dat de naam van God geëerbiedigd zal worden, Zijn heerschappij zal komen en Zijn wil gedaan zal worden. Niet ons probleemloze leven maar de aanbidding van God staat centraal. Niet in de eerste plaats onze belangen, maar Zijn wil en heerschappij over ons leven. Jezus leert ons niet ik-gericht te bidden maar God-gericht.
Deze crisis kan tot een opwekking leiden als we ons hierdoor zullen verootmoedigen en terug zullen keren naar God. We moeten niet naar Hem toestappen om Hem te zeggen dat het snel voorbij moet zijn, maar om Hem te vragen wat Hij ons hierdoor wil leren. ‘Waar zijn we afgedwaald, o Heer? Overtuig ons van wat niet goed is geweest.’ Als we die dingen dan helder krijgen kunnen we vergeving vragen voor onze zonden. Dat is het meest bevrijdende en verkwikkende dat een mens kan meemaken, als hij of zij in gebrokenheid en nederigheid neerknielt voor God, zonden en schuld belijdt en de reinigende kracht van Gods genade meemaakt. Als zoiets gebeurt ben je daarna dankbaar voor de moeilijkheden die je op je knieën hebben gebracht.
Terugkeer naar God
De Nederlandse rabbijn Shmuel Aharon Brodman schreef naar aanleiding van deze crisis op 18 maart 2020 de volgende woorden: “Veel mensen voelen zich hulpeloos. Pas nu beginnen zij zich te realiseren dat de wereld geregeerd wordt door de Schepper. Hij laat ons nu zien dat Hij Degene is Die werkelijk regeert over onze levens. Dit is een gelegenheid voor ons om ons vertrouwen in de Schepper te versterken, Die ons duidelijk de boodschap meegeeft dat alles wat in ons leven gebeurt in Zijn handen ligt. Iedereen moet goed nadenken over hoe hij zijn eigen gedrag moet verbeteren. Als we dat doen, dan hebben we de wake-up-call van God begrepen. Dan zal God hopelijk het virus van ons wegnemen.”
Deze duiding en oproep staan in contrast met een heidense benadering die ik hierboven beschreef. Ze sluiten volgens mij helemaal aan bij zowel het Oude Testament als ook het Nieuwe Testament. Opwekking is in de eerste plaats terugkeer naar God en Zijn wil.
Oscar Lohuis
