Christenen: kopieën van de wereld met een ander stickertje erop?

Paul Prijt • 96 - 2020 • Uitgave: 3
Als oud-columnist op Radio 2 volg ik deze zender nog regelmatig, zoals in de ‘Top2000 tijd’. Vooral de verhalen rondom de muziek van onder andere muziekkenner Leo Blokhuis vind ik vaak boeiend. Eén verhaal bleef me bij.

Blokhuis vertelde van een zeer succesvol plaatje dat tientallen jaren geleden gemaakt werd door een Nederlandse groep met een Zuid-Amerikaanse zanger. Er gingen verhalen dat er wel eens sprake zou kunnen zijn van plagiaat van een Zuid-Amerikaans nummer. Nader onderzoek bracht aan het licht dat het nummer niet geïnspireerd was, maar een-op-een gekopieerd en alleen maar van een nieuw labeltje was voorzien! Ik moest denken aan wat er soms ook van Psalm 104 gezegd wordt, dat het een kopie zou zijn van een Egyptisch lied ter ere van de populaire zonnegod Re.

De zon aanbeden
Een kopie is het zeker niet, maar je zou wel kunnen zeggen dat de Bijbel betekenis heeft midden in de cultuur van toen en daar juist een geheel eigen, beslissend ander ‘geluid’ laat horen. Als je kijkt naar Psalm 104 is dat een prachtig scheppingslied waar de schepping zich bij zonsopgang in schitterende kleuren en geuren lijkt te ontrollen. Maar het is tegelijk echt beslissend anders dan het vermeende Egyptische zonnelied. Daar werd de zon als god aanbeden. De farao wilde blijkbaar graag voor zijn onderdanen dat de zon altijd maar zou schijnen! Psalm 104 stelt niet de zon, maar de Schepper van de zon en het leven centraal en brengt juist een loflied op de Here God. In de schepping was er eerst het licht en daarna pas de zon als lampion die het geschapen licht mag dragen. In die volgorde, prachtig!

Veelkleurige regenboog
Op veel punten lijkt Psalm 104 niet alleen aan te sluiten bij de cultuur van duizenden jaren geleden, maar ook bij de onze. Ook in onze tijd is er terechte aandacht voor de schepping en de zorg daarvoor. Tegelijk mogen we genieten van al dat moois dat ons is toevertrouwd en moeten we het verstandig beheren. Psalm 104 schildert de schepping als een kwetsbare tent door de Here opgericht, maar die ook vaststaat met pijlers en ankers. Het is Zijn wereld die Hij zal voleinden naar Zijn plan en op Zijn tijd en leven we nog in genade tijd totdat Hij komt! De psalm beschrijft enerzijds de grenzeloosheid en mateloosheid waar wij in onze tijd helaas veel voorbeelden van zien. Maar de Heer stelt ook Zijn grenzen. Een mooi voorbeeld is de veelkleurige ronde regenboog die Hij als grens stelde na de zondvloed. Een teken van hoop!

Dat verzadigt ons echt
Psalm 104 spreekt van vastigheid en regelmaat en is het fundament onder ons leven. Het is ook het fundament van de Here God Die Zich beweegt op de vleugels van de wind. Ook die beweeglijkheid op de vleugels van de wind van de Geest kan ons behoeden voor starheid in geloof en (kerkelijk) leven. Psalm 104 begint en eindigt met een loflied op de Here God, Die de bron van leven wil zijn. Hij nodigt ons uit om in deze wereld het werk te doen dat op ons pad komt voor het brood dat ons lichaam versterkt en waar we verantwoordelijk voor zijn. Maar tegelijk strekt Hij ook Zijn handen naar ons uit en geeft ons van Zijn brood van genade dat ons echt verzadigt! Juist dat maakt ons beslissend anders en leert ons niet in alles mee te gaan met de wind van de tijdgeest. Het laat ons beïnvloeden door Gods Geest en Zijn Woord om meer en meer op de Here Jezus te gaan lijken. Dat is meer dan een ander stickertje!

Paul Prijt