Christen-zijn als slager
Joël Oosterhagen • 93 - 2017 • Uitgave: 17
De Grote Opdracht niet uit de weg gaan
Vier generaties lang heeft de Culemborgse familie Burggraaf een slagerij. De broers Daniël (34) en Nathan (26) groeiden op in deze familie. Maar dat zij geboren zijn in dit gezin, betekent niet dat zij ook slagers moeten zijn. Toch heeft de Heere hen duidelijk gemaakt om dit werk te doen.
Inmiddels bestaat de zaak al 111 jaar en is hij in handen van de twee broers. Door de jaren heen is de slagerij, maar ook de familie een begrip geworden in het Gelderse stadje. Voor de twee broers is het hard aanpoten om zes dagen in de week de vitrines te vullen met onder andere verschillende soorten hammen, grillworst en biefstuk. Terwijl de winkel om acht uur ’s morgens de deuren opent, zijn Daniël en Nathan met hun personeel al een uur aan het werk. Met beiden hun eigen taakverdeling: Daniël is verantwoordelijk voor het winkelgedeelte en Nathan houdt zich voornamelijk bezig met administratie en producten maken in de worstmakerij.
Diepgaand gesprek
“Ik voel mij het meest op mijn gemak achter de toonbank om mensen te helpen,” legt Daniël uit. In de rol als verkoper ziet Daniël gemakkelijk ingang om te getuigen. “Doordat ik makkelijk praat, werk ik meer op de voorgrond dan mijn jongere broer. Ik kan snel en eenvoudig een diepgaand gesprek hebben met mensen.”
Het was al snel duidelijk dat hier zijn roeping lag. Als oudste van vier jongens hielp Daniël al mee in de slagerij toen hij vijf jaar oud was. Dan mocht hij zijn opa helpen met kleine klusjes doen, zoals rookvlees knopen en vlees in stukjes snijden. Al op de bassischool was het duidelijk: hij wilde slager worden. “Hier ligt echt mijn passie. Elke dag is anders en daarnaast ben ik klantgericht. Ik vind het mooi om te zien hoe mensen zijn en om betrokken te zijn bij hun leven.” Direct na de middelbare school startte Daniël met de slagersopleiding.
Getwijfeld
Hoewel het bij Daniël al snel duidelijk was dat hij slager zou worden, heeft Nathan eerst nog getwijfeld en een andere studie gedaan. ‘Er moet toch wel meer zijn dan de slagerij,’ dacht hij. Om deze reden startte Nathan met de opleiding detailhandel. Maar na deze studie ontdekte hij dat hij het slagersvak toch ambieert. Na vier jaar studie voor slager begon ook hij fulltime in het familiebedrijf te werken en werd hij samen met Daniël mede-eigenaar. “Bijzonder dat we toch weer op hetzelfde zijn uitgekomen als onze familie, ondanks dat het verder onze eigen keuze is,” laat Nathan weten.
Nathans passie ligt meer in het maken van producten. Hij heeft ook al een aantal keer meegedaan aan wedstrijden en is al meerdere keren in de prijzen gevallen. Maar de trots is toch echt de gouden slagersring die Nathan dit jaar mocht winnen. Tijdens deze jaarlijkse wedstrijd worden innovatieve vleesproducten gepresenteerd. “Mijn stuk vlees bestaat uit mals stoofvlees in combinatie van kruiden, vlees en een soort gelei jus. Je kan het gebruiken als vleeswaren, borrelhap, maar je kunt het ook gewoon opwarmen voor bij de maaltijd.”
Keuze
Niet alleen in de keuze van beroep, maar ook in de keuze van het geloof zien beiden dat ze daar zelf over na moeten denken. Het geloof speelt een belangrijke rol in de levens van de twee. Dat ze zijn opgegroeid in een christelijk gezin, zien beiden als een voorrecht. “Maar dat ik geboren ben in een christelijk gezin, maakt mij geen christen. Net als dat ik geboren ben in een slagersgezin. Dat maakt mij nog geen slager. Het is echt een bewuste keuze geweest,” maakt Nathan duidelijk.
Al vrij jong kwam hij tot geloof tijdens een jongerenweekend. “Ik heb nooit getwijfeld dat de Heere Jezus ook voor mijn zonden gestorven is. Nu ik ouder word, ga ik steeds meer de Bijbel begrijpen. Dat komt omdat ik nu meer ervaring heb en tekstgedeeltes nu in een ander daglicht zie. Dat vind ik een mooie ontdekking.”
Grote Opdracht
Ook Daniël was in zijn tienerjaren serieus met het geloof bezig. “Ik heb het altijd opgezocht. Ik ging naar openhuisavonden bij Nol Esmeijer en naar jeugdbijeenkomsten.” Rond zijn 20e kwam Daniël daadwerkelijk tot een levend geloof.
Hun christen-zijn hopen de broers te kunnen uitdragen naar klanten. Nathan: “Ik zou graag willen dat klanten een stukje vertrouwen, eerlijkheid en oprechtheid in ons zien.” Daarbij is Nathan ook bewust van de Grote Opdracht uit Matteüs 28. “Dat wil ik niet uit de weg gaan en daar ben ik ook mee bezig. Als er mensen open staan voor het Evangelie, dan moet ik het niet uit de weg gaan en mijn geloof verloochenen. Laatst mocht ik nog getuigen bij een oudere vrouw.”
De slagerij is niet uitgesproken christelijk. Toch wordt volgens de broers de zaak gezien als een christelijk bedrijf vanwege de verzuiling van de vorige eeuw. “Omdat mijn opa in de hervormde kerk zat, kwamen gemeenteleden ook naar onze slagerij,” aldus Nathan. Toch maken de broers christelijke overwegingen en wordt er bijvoorbeeld geen bloedworst verkocht vanwege de tekst in Handelingen 15:19-20.
Tevreden
Als ondernemers voelen Daniël en Nathan zich wel eens een vreemde eend. Zo willen ze onder geen beding zwart werken. Daarnaast willen ze tijd hebben voor hun gezin door niet zes dagen in de week te werken. Ook zijn ze tevreden met wat ze nu verdienen. Nathan: “We hoeven niet meer en meer geld. Dat heeft te maken met mijn houvast in het geloof. Bovendien ben ik dankbaar voor hetgeen ik allemaal ontvangen heb.”
Omdat er een vaste klantenkring is en de sfeer gemoedelijk, zien beiden de winkel als een goede plek om te getuigen. “We kennen de meesten waardoor we hen persoonlijke aandacht kunnen geven,” vertelt Daniël. “Ze waarderen het als je je inleeft in hen. Dan kun je ook sneller iets vertellen over het geloof. Ik probeer altijd een ingang te vinden om iets te delen. Bij overlijden kom je vaak nog een stap dichter bij de mensen. Door te laten zien dat ik aandacht voor hen heb en hen liefde geef, hoop ik dat ik daarmee mijn christen-zijn kan laten zien.”
Verlangen
Afgezien van de moeilijkheden die ze ervaren, is voor Daniël het sleutelwoord ‘gebed’. “Ik leg alles bij de Heere en vertrouw erop dat Hij ons helpt. Ook als de omzet niet altijd goed is. Vaak willen we vanuit onze karakters alles zelf doen, maar zonder Hem lukt dat niet.”
Nathans verlangen is om geen wettisch christen te zijn, maar te leven vanuit Zijn genade. “Het mooie is dat de kern van het geloof elke keer weer terugkomt bij de liefde van de Heere Jezus,” zegt Nathan blijmoedig. “We kunnen vanuit onszelf niks doen, daarom mogen we leven vanuit Zijn genade en zekerheid. Dat vind ik heel bemoedigend.”
De twee jonge mannen hopen in hun werk aandacht te hebben voor mensen, hen waar mogelijk te vertellen over Christus en uiteraard goede producten te verkopen. Daniël: “Dat kan alleen als je God overal in je leven betrekt, dus ook in je werk. We zijn dankbaar wat we ervoor terugkrijgen en dat Hij ons generatie op generatie zegent.”
Joël Oosterhagen
Vier generaties lang heeft de Culemborgse familie Burggraaf een slagerij. De broers Daniël (34) en Nathan (26) groeiden op in deze familie. Maar dat zij geboren zijn in dit gezin, betekent niet dat zij ook slagers moeten zijn. Toch heeft de Heere hen duidelijk gemaakt om dit werk te doen.
Inmiddels bestaat de zaak al 111 jaar en is hij in handen van de twee broers. Door de jaren heen is de slagerij, maar ook de familie een begrip geworden in het Gelderse stadje. Voor de twee broers is het hard aanpoten om zes dagen in de week de vitrines te vullen met onder andere verschillende soorten hammen, grillworst en biefstuk. Terwijl de winkel om acht uur ’s morgens de deuren opent, zijn Daniël en Nathan met hun personeel al een uur aan het werk. Met beiden hun eigen taakverdeling: Daniël is verantwoordelijk voor het winkelgedeelte en Nathan houdt zich voornamelijk bezig met administratie en producten maken in de worstmakerij.
Diepgaand gesprek
“Ik voel mij het meest op mijn gemak achter de toonbank om mensen te helpen,” legt Daniël uit. In de rol als verkoper ziet Daniël gemakkelijk ingang om te getuigen. “Doordat ik makkelijk praat, werk ik meer op de voorgrond dan mijn jongere broer. Ik kan snel en eenvoudig een diepgaand gesprek hebben met mensen.”
Het was al snel duidelijk dat hier zijn roeping lag. Als oudste van vier jongens hielp Daniël al mee in de slagerij toen hij vijf jaar oud was. Dan mocht hij zijn opa helpen met kleine klusjes doen, zoals rookvlees knopen en vlees in stukjes snijden. Al op de bassischool was het duidelijk: hij wilde slager worden. “Hier ligt echt mijn passie. Elke dag is anders en daarnaast ben ik klantgericht. Ik vind het mooi om te zien hoe mensen zijn en om betrokken te zijn bij hun leven.” Direct na de middelbare school startte Daniël met de slagersopleiding.
Getwijfeld
Hoewel het bij Daniël al snel duidelijk was dat hij slager zou worden, heeft Nathan eerst nog getwijfeld en een andere studie gedaan. ‘Er moet toch wel meer zijn dan de slagerij,’ dacht hij. Om deze reden startte Nathan met de opleiding detailhandel. Maar na deze studie ontdekte hij dat hij het slagersvak toch ambieert. Na vier jaar studie voor slager begon ook hij fulltime in het familiebedrijf te werken en werd hij samen met Daniël mede-eigenaar. “Bijzonder dat we toch weer op hetzelfde zijn uitgekomen als onze familie, ondanks dat het verder onze eigen keuze is,” laat Nathan weten.
Nathans passie ligt meer in het maken van producten. Hij heeft ook al een aantal keer meegedaan aan wedstrijden en is al meerdere keren in de prijzen gevallen. Maar de trots is toch echt de gouden slagersring die Nathan dit jaar mocht winnen. Tijdens deze jaarlijkse wedstrijd worden innovatieve vleesproducten gepresenteerd. “Mijn stuk vlees bestaat uit mals stoofvlees in combinatie van kruiden, vlees en een soort gelei jus. Je kan het gebruiken als vleeswaren, borrelhap, maar je kunt het ook gewoon opwarmen voor bij de maaltijd.”
Keuze
Niet alleen in de keuze van beroep, maar ook in de keuze van het geloof zien beiden dat ze daar zelf over na moeten denken. Het geloof speelt een belangrijke rol in de levens van de twee. Dat ze zijn opgegroeid in een christelijk gezin, zien beiden als een voorrecht. “Maar dat ik geboren ben in een christelijk gezin, maakt mij geen christen. Net als dat ik geboren ben in een slagersgezin. Dat maakt mij nog geen slager. Het is echt een bewuste keuze geweest,” maakt Nathan duidelijk.
Al vrij jong kwam hij tot geloof tijdens een jongerenweekend. “Ik heb nooit getwijfeld dat de Heere Jezus ook voor mijn zonden gestorven is. Nu ik ouder word, ga ik steeds meer de Bijbel begrijpen. Dat komt omdat ik nu meer ervaring heb en tekstgedeeltes nu in een ander daglicht zie. Dat vind ik een mooie ontdekking.”
Grote Opdracht
Ook Daniël was in zijn tienerjaren serieus met het geloof bezig. “Ik heb het altijd opgezocht. Ik ging naar openhuisavonden bij Nol Esmeijer en naar jeugdbijeenkomsten.” Rond zijn 20e kwam Daniël daadwerkelijk tot een levend geloof.
Hun christen-zijn hopen de broers te kunnen uitdragen naar klanten. Nathan: “Ik zou graag willen dat klanten een stukje vertrouwen, eerlijkheid en oprechtheid in ons zien.” Daarbij is Nathan ook bewust van de Grote Opdracht uit Matteüs 28. “Dat wil ik niet uit de weg gaan en daar ben ik ook mee bezig. Als er mensen open staan voor het Evangelie, dan moet ik het niet uit de weg gaan en mijn geloof verloochenen. Laatst mocht ik nog getuigen bij een oudere vrouw.”
De slagerij is niet uitgesproken christelijk. Toch wordt volgens de broers de zaak gezien als een christelijk bedrijf vanwege de verzuiling van de vorige eeuw. “Omdat mijn opa in de hervormde kerk zat, kwamen gemeenteleden ook naar onze slagerij,” aldus Nathan. Toch maken de broers christelijke overwegingen en wordt er bijvoorbeeld geen bloedworst verkocht vanwege de tekst in Handelingen 15:19-20.
Tevreden
Als ondernemers voelen Daniël en Nathan zich wel eens een vreemde eend. Zo willen ze onder geen beding zwart werken. Daarnaast willen ze tijd hebben voor hun gezin door niet zes dagen in de week te werken. Ook zijn ze tevreden met wat ze nu verdienen. Nathan: “We hoeven niet meer en meer geld. Dat heeft te maken met mijn houvast in het geloof. Bovendien ben ik dankbaar voor hetgeen ik allemaal ontvangen heb.”
Omdat er een vaste klantenkring is en de sfeer gemoedelijk, zien beiden de winkel als een goede plek om te getuigen. “We kennen de meesten waardoor we hen persoonlijke aandacht kunnen geven,” vertelt Daniël. “Ze waarderen het als je je inleeft in hen. Dan kun je ook sneller iets vertellen over het geloof. Ik probeer altijd een ingang te vinden om iets te delen. Bij overlijden kom je vaak nog een stap dichter bij de mensen. Door te laten zien dat ik aandacht voor hen heb en hen liefde geef, hoop ik dat ik daarmee mijn christen-zijn kan laten zien.”
Verlangen
Afgezien van de moeilijkheden die ze ervaren, is voor Daniël het sleutelwoord ‘gebed’. “Ik leg alles bij de Heere en vertrouw erop dat Hij ons helpt. Ook als de omzet niet altijd goed is. Vaak willen we vanuit onze karakters alles zelf doen, maar zonder Hem lukt dat niet.”
Nathans verlangen is om geen wettisch christen te zijn, maar te leven vanuit Zijn genade. “Het mooie is dat de kern van het geloof elke keer weer terugkomt bij de liefde van de Heere Jezus,” zegt Nathan blijmoedig. “We kunnen vanuit onszelf niks doen, daarom mogen we leven vanuit Zijn genade en zekerheid. Dat vind ik heel bemoedigend.”
De twee jonge mannen hopen in hun werk aandacht te hebben voor mensen, hen waar mogelijk te vertellen over Christus en uiteraard goede producten te verkopen. Daniël: “Dat kan alleen als je God overal in je leven betrekt, dus ook in je werk. We zijn dankbaar wat we ervoor terugkrijgen en dat Hij ons generatie op generatie zegent.”
Joël Oosterhagen
