Buit deze tijd uit
’Let er dan op dat u nauwgezet wandelt, niet als dwazen, maar als wijzen, en buit de geschikte tijd uit, omdat de dagen vol kwaad zijn’ ( Efeze 5: 15-16).
De maatschappij staat op zijn kop. Ellebogenwerk werd nooit gewaardeerd, maar werd nu zelfs aangeprezen! Met een boog om iemand heenlopen was altijd pijnlijk, maar is nu een daad van liefde. De vuile was buiten zetten deed je niet, maar kijk nu eens bij verpleeghuizen en zorginstellingen…
En terwijl we onze weg zoeken in dat ‘nieuwe-normaal’, is daar de angst. Natuurlijk de grote zorg om dat vreemde nieuwe virus dat zo dodelijk kan zijn, maar wat je ook zomaar bij je kunt dragen zonder zelf ergens last van te hebben. Daarbij ook de angst of je nog herkend zult worden als je je ouder of echtgenoot weer kunt bezoeken, áls ze dan nog leven. De onzekerheid of je je kinderen wel goed kunt helpen met hun schoolwerk. De zorg om je baan en daarmee de zorg om je inkomsten. En waar gezinnen soms worstelen met de continue nabijheid van elkaar, is de stilte voor alleengaanden de laatste tijd extra oorverdovend.
Complottheorieën
Hoe nu verder? Terwijl medische experts van alles proberen om de ziekte een halt toe te roepen, proberen de regeringen wereldwijd hun bevolking en alle belangen van hun land te beschermen. Onderwijl steken complottheorieën steeds meer de kop op die, samen met tegenstrijdige informatie van de experts, alleen maar bijdragen aan de verwaring. Verwarring die ook op individueel niveau groots aanwezig is. We weten het niet meer. En zo kopen we allemaal wc-papier in een tijd waarin een luchtwegvirus voor gevaar zorgt.
De dagen zijn kwaad. Dat weten wij al langer omdat we de Bijbel (hopelijk) lezen. Maar de buren hadden dit nog niet zo door. Nu wel. Mensen hadden het goeddeels best voor elkaar. Nu niet meer. Zekerheden blijken niet zo zeker en gaven alleen schijnveiligheid; nu ze wegvallen is daar de onveiligheid en angst en ja ook de uitzichtloosheid.
Zorgvuldige voorraad
En in deze tijd mogen wij ‘nauwgezet’ wandelen, als wijzen. Nauwgezet betekent: nauwkeurig, plichtsgetrouw, gewetensvol, grondig, accuraat en zorgvuldig. Dit klinkt heel anders dan wat we om ons heen zien toch? Dus wij kopen niet het hele schap leeg en proppen niet onze kasten vol, maar leggen een zorgvuldige voorraad aan, terwijl we meer dan genoeg overlaten aan anderen. Waar het kan, doen we gelijk de boodschappen voor dat oudere echtpaar verderop in de straat. We houden ons op de hoogte van het nieuws, maar we laten ons niet in met alle speculaties die alleen maar onrust geven. Als ‘wijzen’ worden we niet onrustig omdat we niet alles weten of snappen, maar zien we op naar Christus, die de wijsheid is (Spreuken 8!). We nemen extra tijd om onze ziel te voeden met woorden van leven nu de druk zo hoog oploopt; zo komt onze ziel tot rust bij de Herder en krijgen we voedsel en bagage om uit te delen aan de mensen die Hij op ons pad brengt. En ja, we waarderen de mensen die zo hun best doen om ons hier doorheen te slepen, maar we zien op naar onze Here Jezus Christus die ook nu onze Leidsman is.
Veilig en geborgen
We weten niet hoe dit af gaat lopen, maar zijn gerust in de wetenschap dat de Here God ook nu betrouwbaar soeverein is en dat Hij ons zal leiden naar Zijn goed en betrouwbaar plan. En terwijl we zoeken hoe we het beste onze kinderen kunnen helpen en op afstand onze geliefde ouderen kunnen bijstaan, vertrouwen we hen en onszelf toe aan de Ene bij wie wij veilig en geborgen zijn.
Wat een voorrecht om in deze tijd als christen te leven! Laten we deze tijd zoveel mogelijk uitbuiten! Laten we goeddoen, eerst aan onze huisgenoten maar zeker ook aan degenen die buiten staat.
Corine Daane
De maatschappij staat op zijn kop. Ellebogenwerk werd nooit gewaardeerd, maar werd nu zelfs aangeprezen! Met een boog om iemand heenlopen was altijd pijnlijk, maar is nu een daad van liefde. De vuile was buiten zetten deed je niet, maar kijk nu eens bij verpleeghuizen en zorginstellingen…
En terwijl we onze weg zoeken in dat ‘nieuwe-normaal’, is daar de angst. Natuurlijk de grote zorg om dat vreemde nieuwe virus dat zo dodelijk kan zijn, maar wat je ook zomaar bij je kunt dragen zonder zelf ergens last van te hebben. Daarbij ook de angst of je nog herkend zult worden als je je ouder of echtgenoot weer kunt bezoeken, áls ze dan nog leven. De onzekerheid of je je kinderen wel goed kunt helpen met hun schoolwerk. De zorg om je baan en daarmee de zorg om je inkomsten. En waar gezinnen soms worstelen met de continue nabijheid van elkaar, is de stilte voor alleengaanden de laatste tijd extra oorverdovend.
Complottheorieën
Hoe nu verder? Terwijl medische experts van alles proberen om de ziekte een halt toe te roepen, proberen de regeringen wereldwijd hun bevolking en alle belangen van hun land te beschermen. Onderwijl steken complottheorieën steeds meer de kop op die, samen met tegenstrijdige informatie van de experts, alleen maar bijdragen aan de verwaring. Verwarring die ook op individueel niveau groots aanwezig is. We weten het niet meer. En zo kopen we allemaal wc-papier in een tijd waarin een luchtwegvirus voor gevaar zorgt.
De dagen zijn kwaad. Dat weten wij al langer omdat we de Bijbel (hopelijk) lezen. Maar de buren hadden dit nog niet zo door. Nu wel. Mensen hadden het goeddeels best voor elkaar. Nu niet meer. Zekerheden blijken niet zo zeker en gaven alleen schijnveiligheid; nu ze wegvallen is daar de onveiligheid en angst en ja ook de uitzichtloosheid.
Zorgvuldige voorraad
En in deze tijd mogen wij ‘nauwgezet’ wandelen, als wijzen. Nauwgezet betekent: nauwkeurig, plichtsgetrouw, gewetensvol, grondig, accuraat en zorgvuldig. Dit klinkt heel anders dan wat we om ons heen zien toch? Dus wij kopen niet het hele schap leeg en proppen niet onze kasten vol, maar leggen een zorgvuldige voorraad aan, terwijl we meer dan genoeg overlaten aan anderen. Waar het kan, doen we gelijk de boodschappen voor dat oudere echtpaar verderop in de straat. We houden ons op de hoogte van het nieuws, maar we laten ons niet in met alle speculaties die alleen maar onrust geven. Als ‘wijzen’ worden we niet onrustig omdat we niet alles weten of snappen, maar zien we op naar Christus, die de wijsheid is (Spreuken 8!). We nemen extra tijd om onze ziel te voeden met woorden van leven nu de druk zo hoog oploopt; zo komt onze ziel tot rust bij de Herder en krijgen we voedsel en bagage om uit te delen aan de mensen die Hij op ons pad brengt. En ja, we waarderen de mensen die zo hun best doen om ons hier doorheen te slepen, maar we zien op naar onze Here Jezus Christus die ook nu onze Leidsman is.
Veilig en geborgen
We weten niet hoe dit af gaat lopen, maar zijn gerust in de wetenschap dat de Here God ook nu betrouwbaar soeverein is en dat Hij ons zal leiden naar Zijn goed en betrouwbaar plan. En terwijl we zoeken hoe we het beste onze kinderen kunnen helpen en op afstand onze geliefde ouderen kunnen bijstaan, vertrouwen we hen en onszelf toe aan de Ene bij wie wij veilig en geborgen zijn.
Wat een voorrecht om in deze tijd als christen te leven! Laten we deze tijd zoveel mogelijk uitbuiten! Laten we goeddoen, eerst aan onze huisgenoten maar zeker ook aan degenen die buiten staat.
Corine Daane