Bijbelse profetieën over het volk Israël:
ds. Theo Niemeijer • 91 - 2015 • Uitgave: 22
‘U zult onder de volken geen rust vinden’
Er staan veel profetieën over Israël in het Oude Testament. Veel van deze profetieën hebben verschillende, diepere lagen. Het is vaak heel lastig om uit te zoeken wat al vervuld is en wat nog op de vervulling wacht. Zo vraag ik me ook af, waar en hoe de Holocaust in de Bijbel beschreven wordt. Zo’n belangrijke gebeurtenis moet je toch wel in de Bijbel terug kunnen vinden?
In de Bijbel wordt er verder over de laatste zeven jaar geschreven als een grote verdrukking, een verschrikking die vergelijkbaar is met de Holocaust. Het Joodse volk heeft de afgelopen tweeduizend jaar veel geleden, met name door de christenen, die juist de taak hadden om het Joodse volk tot jaloersheid te wekken. Het lijkt me dan ook dat de schuld van de christenen hierdoor vele malen groter is dan de schuld van het Joodse volk, dat zijn Messias verworpen heeft.
Verder wil ik u vragen of, en zo ja waarom de offerdienst tijdens de nieuwe tempelperiode weer hersteld zal worden. (A. V. te @)
Antwoord:
Het lijden van de Messias en het lijden van het Messiaanse volk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wanneer Jesaja 53 spreekt over het Lam dat naar de slachtbank geleid wordt, gaat dit natuurlijk allereerst over de Here Jezus die als het Lam van God de zonden van de wereld droeg, maar in overdrachtelijke zin wordt hier ook over het Messiaanse volk Israël gesproken, dat vele malen en op vele wijzen ‘naar de slachtbank’ geleid is. Wanneer Psalm 22 met de uitroep begint: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten’, dan gaat dit in de eerste plaats over de verlatenheid van de Here Jezus aan het kruis, maar in overdrachtelijke zin gaat het ook om David zelf die zich door God verlaten voelt en daarnaast ook het volk Israël dat door God verlaten werd.
De Here God heeft Israël als heilsvolk geroepen, niet omdat Hij daarmee de andere volken minder belangrijk vond, maar omdat Hij via dit volk alle volkeren wilde redden. Zo zegt de Here Jezus in Johannes 4: ‘Het heil is uit de Joden’ (vers 22), waarmee Hij duidelijk maakt dat Hij dit volk voor de uitwerking van Zijn verlossingsplan geroepen heeft. Israël is niet Gods doel, maar Gods middel om de wereld te redden. God riep Israël om voor ons de Bijbel te schrijven, te bewaren en over te leveren. Vanuit Israël werd de Messias geboren. In Jeruzalem werd de mens met God verzoend, de dood overwonnen en de eerste kerk gesticht. Vanuit Jeruzalem werd het evangelie wereldwijd verkondigd en in Jeruzalem zal de Here Zijn eeuwige heerschappij oprichten. De antichrist heeft het met name gericht op Israël en de christenen, omdat juist zij de machtsexplosie van de duivel op aarde het meest tegenstaan. Het is absoluut niet vreemd dat de strijd zich met name concentreert rond Jeruzalem, omdat dit de stad is waar de Here Jezus zal terugkomen en Zijn koninkrijk zal oprichten.
Door de eeuwen heen
Overigens, het lijden van het Joodse volk is niet van de laatste jaren. In het Oude Testament lezen we over het geween van Rachel om haar kinderen omdat zij niet meer zijn (Jeremia 31:15). Velen van Israël werden rond 722 v.Chr. door de Assyriërs gedood en gevangen weggevoerd. De wreedheid waar Israël toen mee te maken kreeg is onbeschrijfelijk en zeker niet minder dan de wreedheden van de nazi’s. Daarna vielen velen van het volk in het jaar 587 v.Chr. bij de val van Jeruzalem door Nebukadnezar.
Ook onder de Griekse heerschappij werd Israël niet ontzien. De vervolgingen door de Griekse koning Antiochus Epifanes waren verschrikkelijk. Daarbij ontwijdde hij de tempel door een varken op het altaar te offeren, een gebeurtenis die door Daniël ook wel de ‘Gruwel der verwoesting’ genoemd wordt. Het gaat hier om een gebeurtenis die zich zal herhalen in de eindtijd, wanneer de antichrist de tempel zal ontheiligen.
In 70 n.Chr. werden bij de verwoesting van Jeruzalem door de Romeinen 600.000 Joden gedood. In 1099 werden door de kruisvaarders bijna alle overgebleven Joden in Israël gedood. in 1290 werden de Joden uit Engeland verbannen. In 1298 werd een miljoen Joden in de oorlog tussen Engeland, Duitsland en Oostenrijk gedood. In 1338 werd een miljoen Joden gedood omdat zij verdacht werden van het veroorzaken van de zwarte pest. In 1492 werden de Joden uit Spanje verdreven.
Van 1648-1658 werden in Polen 400.000 Joden omgebracht.
En van 1940-1945 werden in de Tweede Wereldoorlog 6 miljoen Joden omgebracht.
Dit is nog maar een onvolledige opsomming van al het lijden dat het Joodse volk door alle eeuwen ondergaan heeft.
Hierin is Deuteronomium 28:65-67 in vervulling gegaan: ‘Gij zult onder de volken geen rust vinden, noch een rustplaats voor uw voetzool; De Here zal u daar een bevend hart geven, ogen vol heimwee en een kwijnende ziel. Zonder ophouden zal uw leven in gevaar verkeren; des nachts en des daags zult gij opschrikken en van uw leven niet zeker zijn. Des morgens zult gij zeggen: was het maar avond; en des avonds: was het maar morgen – vanwege de vrees die uw hart vervult, en vanwege het schouwspel, dat uw ogen zien.’
Grote verdrukking
De Bijbelse profetieën hebben vaak een voorvervulling en een eindvervulling. Zo zien we het koningschap van David als een voorvervulling van het toekomstig koninkrijk, waarin de Here Jezus op aarde zal regeren. Zo ook de omsingeling van Jeruzalem in 70 n.Chr. door de Romeinse legerscharen en de komende oorlog rond Jeruzalem, waarbij alle volkeren op zullen trekken tegen Jeruzalem.
Bij de periode van de laatste zeven jaar ligt dit iets anders. Deze periode van zeven jaar wordt in Daniël 9:27 aangekondigd. Het gaat hier over de verwoester die zal komen, de tempeldienst zal verbieden, een periode die tot aan de voleinding zal duren. In Matteüs 24:15 haalt de Here Jezus deze profetie aan en noemt deze periode de ‘grote verdrukking’ (vers 21). Deze grote verdrukking wordt beschreven als een tijd die nog nooit is geweest en ook nooit meer herhaald zal worden (vers 21). Deze zeven jaar zal afgesloten worden met de wederkomst van de Here Jezus: ‘Terstond na de verdrukking… zal het teken van de Zoon des Mensen verschijnen… zij zullen de Zoon des Mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid’ (vers 29-30).
Deze grote verdrukking wordt in Jeremia 30:4-9 beschreven als een ‘dag zonder weerga’, net zoals de Here Jezus deze periode in Matteüs 24 beschreven heeft. Deze grote verdrukking wordt hier ‘een tijd van benauwdheid voor Jakob’ genoemd. Een periode die vergeleken mag worden met de strijd tussen Jakob en de Here bij de beek Jabbok, waarbij Jakob op zijn heup geslagen werd, maar wel zijn nieuwe naam kreeg en door de Here gezegend werd (Genesis 31:22-32). Het leidde tot de ‘bekering’ van Jakob, zoals de grote verdrukking ook tot de bekering van het gehele Joodse volk zal leiden.
Wanneer de grote verdrukking begint wordt Jeruzalem zelfs ‘Sodom en Egypte’ genoemd (Openbaring 11:8). Zo zal Israël geestelijk in verval geraakt zijn. Ook op dit moment heerst er veel atheïsme en goddeloosheid in Israël. Vóór de Here God Zijn heilsplan gaat voleindigen en Zijn koninkrijk in Jeruzalem gaat oprichten, zal Israël zich eerst bekeren en opnieuw geboren worden. De grote verdrukking is de periode die de Here daarvoor bestemd heeft.
Deze grote verdrukking mogen we niet verwarren met de Holocaust, omdat direct na de grote verdrukking de wederkomst aangekondigd wordt. Deze heeft namelijk na de Holocaust niet plaatsgevonden!
Offerdienst
Om nog even op uw tweede vraag terug te komen, tijdens het Messiaanse vrederijk zal volgens Ezechiël 43:12-27 en 45:18-46:24 de offerdienst weer ingevoerd worden. Het Messiaanse vrederijk is nog niet de uiteindelijk nieuwe hemel en nieuwe aarde. Pas na de duizend jaar zal de wereld vergaan en zal alles nieuw worden. Ook tijdens het vrederijk zal de zonde nog bestaan en zullen voor de zonden offers gebracht worden. In het Oude Testament werden de offers, vooruitziende naar het uiteindelijke offer in Christus, gebracht. Tijdens het vrederijk worden de offers, terugziende op het volbrachte werk van Christus aan het kruis, gebracht.
Theo Niemeijer
Er staan veel profetieën over Israël in het Oude Testament. Veel van deze profetieën hebben verschillende, diepere lagen. Het is vaak heel lastig om uit te zoeken wat al vervuld is en wat nog op de vervulling wacht. Zo vraag ik me ook af, waar en hoe de Holocaust in de Bijbel beschreven wordt. Zo’n belangrijke gebeurtenis moet je toch wel in de Bijbel terug kunnen vinden?
In de Bijbel wordt er verder over de laatste zeven jaar geschreven als een grote verdrukking, een verschrikking die vergelijkbaar is met de Holocaust. Het Joodse volk heeft de afgelopen tweeduizend jaar veel geleden, met name door de christenen, die juist de taak hadden om het Joodse volk tot jaloersheid te wekken. Het lijkt me dan ook dat de schuld van de christenen hierdoor vele malen groter is dan de schuld van het Joodse volk, dat zijn Messias verworpen heeft.
Verder wil ik u vragen of, en zo ja waarom de offerdienst tijdens de nieuwe tempelperiode weer hersteld zal worden. (A. V. te @)
Antwoord:
Het lijden van de Messias en het lijden van het Messiaanse volk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wanneer Jesaja 53 spreekt over het Lam dat naar de slachtbank geleid wordt, gaat dit natuurlijk allereerst over de Here Jezus die als het Lam van God de zonden van de wereld droeg, maar in overdrachtelijke zin wordt hier ook over het Messiaanse volk Israël gesproken, dat vele malen en op vele wijzen ‘naar de slachtbank’ geleid is. Wanneer Psalm 22 met de uitroep begint: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten’, dan gaat dit in de eerste plaats over de verlatenheid van de Here Jezus aan het kruis, maar in overdrachtelijke zin gaat het ook om David zelf die zich door God verlaten voelt en daarnaast ook het volk Israël dat door God verlaten werd.
De Here God heeft Israël als heilsvolk geroepen, niet omdat Hij daarmee de andere volken minder belangrijk vond, maar omdat Hij via dit volk alle volkeren wilde redden. Zo zegt de Here Jezus in Johannes 4: ‘Het heil is uit de Joden’ (vers 22), waarmee Hij duidelijk maakt dat Hij dit volk voor de uitwerking van Zijn verlossingsplan geroepen heeft. Israël is niet Gods doel, maar Gods middel om de wereld te redden. God riep Israël om voor ons de Bijbel te schrijven, te bewaren en over te leveren. Vanuit Israël werd de Messias geboren. In Jeruzalem werd de mens met God verzoend, de dood overwonnen en de eerste kerk gesticht. Vanuit Jeruzalem werd het evangelie wereldwijd verkondigd en in Jeruzalem zal de Here Zijn eeuwige heerschappij oprichten. De antichrist heeft het met name gericht op Israël en de christenen, omdat juist zij de machtsexplosie van de duivel op aarde het meest tegenstaan. Het is absoluut niet vreemd dat de strijd zich met name concentreert rond Jeruzalem, omdat dit de stad is waar de Here Jezus zal terugkomen en Zijn koninkrijk zal oprichten.
Door de eeuwen heen
Overigens, het lijden van het Joodse volk is niet van de laatste jaren. In het Oude Testament lezen we over het geween van Rachel om haar kinderen omdat zij niet meer zijn (Jeremia 31:15). Velen van Israël werden rond 722 v.Chr. door de Assyriërs gedood en gevangen weggevoerd. De wreedheid waar Israël toen mee te maken kreeg is onbeschrijfelijk en zeker niet minder dan de wreedheden van de nazi’s. Daarna vielen velen van het volk in het jaar 587 v.Chr. bij de val van Jeruzalem door Nebukadnezar.
Ook onder de Griekse heerschappij werd Israël niet ontzien. De vervolgingen door de Griekse koning Antiochus Epifanes waren verschrikkelijk. Daarbij ontwijdde hij de tempel door een varken op het altaar te offeren, een gebeurtenis die door Daniël ook wel de ‘Gruwel der verwoesting’ genoemd wordt. Het gaat hier om een gebeurtenis die zich zal herhalen in de eindtijd, wanneer de antichrist de tempel zal ontheiligen.
In 70 n.Chr. werden bij de verwoesting van Jeruzalem door de Romeinen 600.000 Joden gedood. In 1099 werden door de kruisvaarders bijna alle overgebleven Joden in Israël gedood. in 1290 werden de Joden uit Engeland verbannen. In 1298 werd een miljoen Joden in de oorlog tussen Engeland, Duitsland en Oostenrijk gedood. In 1338 werd een miljoen Joden gedood omdat zij verdacht werden van het veroorzaken van de zwarte pest. In 1492 werden de Joden uit Spanje verdreven.
Van 1648-1658 werden in Polen 400.000 Joden omgebracht.
En van 1940-1945 werden in de Tweede Wereldoorlog 6 miljoen Joden omgebracht.
Dit is nog maar een onvolledige opsomming van al het lijden dat het Joodse volk door alle eeuwen ondergaan heeft.
Hierin is Deuteronomium 28:65-67 in vervulling gegaan: ‘Gij zult onder de volken geen rust vinden, noch een rustplaats voor uw voetzool; De Here zal u daar een bevend hart geven, ogen vol heimwee en een kwijnende ziel. Zonder ophouden zal uw leven in gevaar verkeren; des nachts en des daags zult gij opschrikken en van uw leven niet zeker zijn. Des morgens zult gij zeggen: was het maar avond; en des avonds: was het maar morgen – vanwege de vrees die uw hart vervult, en vanwege het schouwspel, dat uw ogen zien.’
Grote verdrukking
De Bijbelse profetieën hebben vaak een voorvervulling en een eindvervulling. Zo zien we het koningschap van David als een voorvervulling van het toekomstig koninkrijk, waarin de Here Jezus op aarde zal regeren. Zo ook de omsingeling van Jeruzalem in 70 n.Chr. door de Romeinse legerscharen en de komende oorlog rond Jeruzalem, waarbij alle volkeren op zullen trekken tegen Jeruzalem.
Bij de periode van de laatste zeven jaar ligt dit iets anders. Deze periode van zeven jaar wordt in Daniël 9:27 aangekondigd. Het gaat hier over de verwoester die zal komen, de tempeldienst zal verbieden, een periode die tot aan de voleinding zal duren. In Matteüs 24:15 haalt de Here Jezus deze profetie aan en noemt deze periode de ‘grote verdrukking’ (vers 21). Deze grote verdrukking wordt beschreven als een tijd die nog nooit is geweest en ook nooit meer herhaald zal worden (vers 21). Deze zeven jaar zal afgesloten worden met de wederkomst van de Here Jezus: ‘Terstond na de verdrukking… zal het teken van de Zoon des Mensen verschijnen… zij zullen de Zoon des Mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid’ (vers 29-30).
Deze grote verdrukking wordt in Jeremia 30:4-9 beschreven als een ‘dag zonder weerga’, net zoals de Here Jezus deze periode in Matteüs 24 beschreven heeft. Deze grote verdrukking wordt hier ‘een tijd van benauwdheid voor Jakob’ genoemd. Een periode die vergeleken mag worden met de strijd tussen Jakob en de Here bij de beek Jabbok, waarbij Jakob op zijn heup geslagen werd, maar wel zijn nieuwe naam kreeg en door de Here gezegend werd (Genesis 31:22-32). Het leidde tot de ‘bekering’ van Jakob, zoals de grote verdrukking ook tot de bekering van het gehele Joodse volk zal leiden.
Wanneer de grote verdrukking begint wordt Jeruzalem zelfs ‘Sodom en Egypte’ genoemd (Openbaring 11:8). Zo zal Israël geestelijk in verval geraakt zijn. Ook op dit moment heerst er veel atheïsme en goddeloosheid in Israël. Vóór de Here God Zijn heilsplan gaat voleindigen en Zijn koninkrijk in Jeruzalem gaat oprichten, zal Israël zich eerst bekeren en opnieuw geboren worden. De grote verdrukking is de periode die de Here daarvoor bestemd heeft.
Deze grote verdrukking mogen we niet verwarren met de Holocaust, omdat direct na de grote verdrukking de wederkomst aangekondigd wordt. Deze heeft namelijk na de Holocaust niet plaatsgevonden!
Offerdienst
Om nog even op uw tweede vraag terug te komen, tijdens het Messiaanse vrederijk zal volgens Ezechiël 43:12-27 en 45:18-46:24 de offerdienst weer ingevoerd worden. Het Messiaanse vrederijk is nog niet de uiteindelijk nieuwe hemel en nieuwe aarde. Pas na de duizend jaar zal de wereld vergaan en zal alles nieuw worden. Ook tijdens het vrederijk zal de zonde nog bestaan en zullen voor de zonden offers gebracht worden. In het Oude Testament werden de offers, vooruitziende naar het uiteindelijke offer in Christus, gebracht. Tijdens het vrederijk worden de offers, terugziende op het volbrachte werk van Christus aan het kruis, gebracht.
Theo Niemeijer
