Bijbel in al te gewone taal
Henk van Blijderveen • 90 - 2014 • Uitgave: 24
En wéér ziet een nieuwe Bijbelvertaling het licht. Dit keer is het de Bijbel in Gewone Taal. Alsof de taal van de Herziene Statenvertaling zo ongewoon is. Alsof Het Boek en de BasicBijbel nog niet basaal genoeg zijn. Alsof boeren en buitenlui nog niet genoeg hebben aan hun dialectbijbels.
Waarom moet het wiel steeds weer opnieuw worden uitgevonden? En aangepast, zodat het beter aansluit bij de turbo-talige Twittergeneratie; niet saai, niet moeilijk, hapklaar geestelijk voer. Voer waarbij de smaaksensaties die vrijkomen door het beter kauwwerk achterwege blijven. De vertalers van de Bijbel in Gewone Taal hebben zich beperkt tot 4000 woorden, waardoor schraalhans keukenmeester is geworden. De zaligsprekingen heten in het vervolg de volkomen-gelukkig-verklaringen. En het ontbrekende kernwoord ‘genade’ is vervangen door het alledaagse woord ‘goedheid’.
Kijk dus niet raar op wanneer binnenkort Gods onpeilbare diepte, hoogte en breedte peilbaar zijn geworden en dat Gods vrede niet meer alle verstand te boven gaat…
Vol zeggingskracht van boven
Ik ben zelf niet opgegroeid met het ‘christelijke jargon’, maar ben heel blij dat ik de diepere betekenis van woorden als genade, bekering, vrede, zaligheid en zonde heb mogen leren kennen.
De Bijbel is te kostbaar om hem aan te passen aan ons begrip. Want voor werkelijk begrip is niet een versimpeling van het taalgebruik bepalend, maar de werking van de Heilige Geest. Gods Geest die overtuigt van zonde en waarheid. God die zichzelf openbaart in Zijn Woord. De Bijbel is geen boek dat gelezen moet worden als een roman. Het is een boek waarvan ieder woord en ieder leesteken vol zeggingskracht van boven is. Het is een boek dat uitnodigt om bestudeerd te worden, zodat de diepere lagen zichtbaar worden. Een boek vol woordnuances, punten en komma’s, die allemaal hun bedoeling hebben.
Dagobert Duck
De eerste 65.000 exemplaren van de Bijbel in Gewone Taal waren in een mum van tijd uitverkocht. Mijn vrees is dat dit niet zozeer door geestelijke honger komt, maar vooral omdat het een gadget is dat een plekje krijgt naast die vele andere vertalingen. Ik zie een parallel met onze materiële welvaart. Terwijl de rijke westerling als Dagobert Duck decadent zwemt in zijn pakhuis vol vertalingen, verhongeren elders op de wereld hele taalgroepen, omdat ze nog geen Bijbel in hun eigen taal hebben…
Henk van Blijderveen
Waarom moet het wiel steeds weer opnieuw worden uitgevonden? En aangepast, zodat het beter aansluit bij de turbo-talige Twittergeneratie; niet saai, niet moeilijk, hapklaar geestelijk voer. Voer waarbij de smaaksensaties die vrijkomen door het beter kauwwerk achterwege blijven. De vertalers van de Bijbel in Gewone Taal hebben zich beperkt tot 4000 woorden, waardoor schraalhans keukenmeester is geworden. De zaligsprekingen heten in het vervolg de volkomen-gelukkig-verklaringen. En het ontbrekende kernwoord ‘genade’ is vervangen door het alledaagse woord ‘goedheid’.
Kijk dus niet raar op wanneer binnenkort Gods onpeilbare diepte, hoogte en breedte peilbaar zijn geworden en dat Gods vrede niet meer alle verstand te boven gaat…
Vol zeggingskracht van boven
Ik ben zelf niet opgegroeid met het ‘christelijke jargon’, maar ben heel blij dat ik de diepere betekenis van woorden als genade, bekering, vrede, zaligheid en zonde heb mogen leren kennen.
De Bijbel is te kostbaar om hem aan te passen aan ons begrip. Want voor werkelijk begrip is niet een versimpeling van het taalgebruik bepalend, maar de werking van de Heilige Geest. Gods Geest die overtuigt van zonde en waarheid. God die zichzelf openbaart in Zijn Woord. De Bijbel is geen boek dat gelezen moet worden als een roman. Het is een boek waarvan ieder woord en ieder leesteken vol zeggingskracht van boven is. Het is een boek dat uitnodigt om bestudeerd te worden, zodat de diepere lagen zichtbaar worden. Een boek vol woordnuances, punten en komma’s, die allemaal hun bedoeling hebben.
Dagobert Duck
De eerste 65.000 exemplaren van de Bijbel in Gewone Taal waren in een mum van tijd uitverkocht. Mijn vrees is dat dit niet zozeer door geestelijke honger komt, maar vooral omdat het een gadget is dat een plekje krijgt naast die vele andere vertalingen. Ik zie een parallel met onze materiële welvaart. Terwijl de rijke westerling als Dagobert Duck decadent zwemt in zijn pakhuis vol vertalingen, verhongeren elders op de wereld hele taalgroepen, omdat ze nog geen Bijbel in hun eigen taal hebben…
Henk van Blijderveen
