Bestemming bereikt…

ds. Theo Niemeijer • 93 - 2017 • Uitgave: 14/15
Maar wat is onze bestemming?

De zomermaanden blijven voor veel Nederlanders dé favoriete tijd om met vakantie te gaan. Verreweg de meeste mensen plannen zelf hun vakanties en hebben geen reisbureaus meer nodig. Via internet komen de mooiste vakantiebestemmingen aan ons voorbij. De keuze is overdadig, met vele verlokkende aanbiedingen.

Bent u er al uit, of bent u misschien al onderweg? Reisbestemmingen zoals Afrika, Azië, Australië en Amerika worden steeds meer de trend, je wilt ook wel eens wat anders zien en een andere cultuur leren kennen!
De één plant de reis zorgvuldig, de ander gaat op de bonnefooi en ziet wel waar hij of zij terechtkomt. De één zorgt dat alles goed voorbereid en zorgvuldig gepakt is, de ander neemt het niet zo nauw en propt z’n tas vol en ziet wel hoe hij of zij er mee uitkomt. De één laat de auto nog even nakijken, terwijl de ander zegt: “Hij doet het toch nog, dan zal hij het ook wel tijdens de vakantie volhouden!” En zo gaat iedereen weer heel verschillend op weg.

Met Abraham onderweg
Abraham was ook een reislustig man. Hij trok van pleisterplaats tot pleisterplaats, nergens kon hij het lang uithouden. Hij woonde dan ook niet in een huis, zoals zijn neef Lot, maar in een tent. Misschien had het met zijn beroep te maken. Hij had grote kuddes schapen, runderen en kamelen die steeds maar weer nieuwe weidegrond nodig hadden.
In de Bijbel lezen we echter ook dat Abraham zich nergens echt kon hechten en als ‘vreemdeling’ geleefd heeft. Hij werd door God uit de stad Ur geroepen om naar Kanaän te gaan, maar in Genesis 11:31 lezen we dat hij niet verder dan Haran (in het huidige Syrië) kwam. Pas toen zijn vader Terach overleed trok Abraham verder, naar het land dat God hem aangewezen had.
Niet alleen Abraham, maar ook wij zijn door God geroepen om op weg te gaan, op reis naar onze uiteindelijke bestemming. Net zoals bij Abraham, blijven ook vandaag velen onderweg steken en komen niet verder met Gods plan in hun leven. Pas nadat er iets ergs gebeurt (het sterven van vader Terach) trekken ze verder en komt God tot Zijn doel in hun leven.

Een perfecte navigatie
Zo werd het volk Israël uit Egypte geroepen om naar het land Kanaän te vertrekken. Het was een overhaast vertrek en de Israëlieten konden maar net het hoogstnodige meenemen, niet wetende dat het om een reis van zo’n veertig jaar zou gaan!
Toen het volk aan de rand van de woestijn stond, wees de Here hen niet alleen de richting aan die ze moesten gaan, maar Hij ging Zelf voor hen uit en wees hen de weg. Via een nauwkeurige navigatie met overdag een wolkkolom en ’s nachts een vuurkolom, wees de Here hen de weg door de woestijn. Deze navigatie bepaalde niet alleen de richting, maar ook de snelheid en de rustpauzes die onderweg ingelast werden. Elke dag was het een Godswonder dat op de plaats waar de wolk/vuurkolom hen naar toe geleid had, ’s morgen het manna voor het volk voor het oprapen lag. Ze waren onderweg met vol pension! Eten en drinken ontbrak hen niet, zelfs midden in de woestijn!

Onderweg gestrand
Toch lezen we dat velen van hen niet aangekomen zijn op de plaats van bestemming. Ze zijn wel allemaal uit Egypte vertrokken, maar lang niet allen in het land Kanaän aangekomen. In 1 Korintiërs 10:1-11 lezen waarom ze de bestemming niet bereikt hebben. Het volk gaf zich namelijk over aan afgoderij, hoererij, opstandigheid en ondankbaarheid. Niet alleen toen, maar ook nu vormen deze zaken de oorzaak waarom velen christenen nooit hun bestemming in dit leven bereiken.

Afgoderij
Bij afgoderij denken we al gauw aan de beeldendienst waarbij ander goden aanbeden worden. Afgoderij wil niets anders zeggen dan dat andere personen, dingen, zaken of bezigheden belangrijker worden dan de Here God in het leven. Het woord ‘God’ betekent: ‘eerste’ of ‘enige’. In 2 Timoteüs 3:4 waarschuwt Paulus ons voor een leven met ‘meer liefde voor genot dan voor God’. Dit is de moderne afgoderij van vandaag. Velen geven zich over aan deze vorm van afgoderij, waardoor ze niet op hun bestemming aankomen en dus onderweg blijven steken.

Hoererij
Anderen hebben aan ‘hoererij’ ruimte in hun leven gegeven. Het gaat hier om allerlei onreinheden, waardoor ons geestelijk leven afsterft en niet tot bloei en vrucht dragen kan komen. Via internet kan deze vorm van hoererij volkomen in de anonimiteit beleefd worden, niemand die er achter komt! Op deze manier worden vele christenlevens verwoest. Wat een teleurstellend leven, dat helaas ook niet tot zijn of haar bestemming komt!

Opstandigheid
Verder lezen we hoe het volk Israël opstandig werd en daarmee de Here God verzocht. Velen van het volk wilden het gezag van Mozes niet meer erkennen en waren zelfs van plan om Mozes te stenigen en een andere leider aan te stellen. Ze hadden moeite om het door God aangestelde gezag te erkennen.
We lezen in de Bijbel dat in tijden ‘waarin iedereen deed wat in eigen ogen goed was’ het bergafwaarts ging met het volk Israël. Ook vandaag hebben we te maken met het moderne christendom, waarin het aanvaarden van Goddelijk gezag steeds problematischer wordt. De christen voelt zich autonoom en hoeft aan niemand verantwoording af te leggen. Deze vorm van christendom vormt een enorme blokkade in het bereiken van Gods bestemmingsplan met de gemeente.

Ondankbaarheid
Als laatste lezen we over hen die ondankbaar worden. Ondanks de goede zorgen van God voor Zijn volk zien we de ondankbaarheid toenemen. Het manna is niet meer goed, er is te weinig water, het duurt te lang, enzovoorts en het volk begint te morren.
Ondankbaarheid is niet iets vreemds. Ook wij krijgen hier steeds meer mee te maken. De moderne mens is onverzadigbaar op zoek naar meer, meer en nog meer! Ook binnen de kerk is de Here Jezus niet meer genoeg en zoekt men meer dan alleen de Bijbel. Zo krijgen we het evangelie+-model, waarin men niet meer tevreden is met alleen Jezus en alleen de Bijbel. Ook hierbij moeten we constateren dat deze christenen halverwege blijven steken en niet tot hun bestemmingsdoel komen.

Met de bestemming in zicht
De tekenen van deze tijd laten ons zien dat ons verblijf hier op aarde bijna voorbij is. Dan gaan we naar onze eeuwige bestemming. Voor hen die de Here Jezus niet kennen zal het een eeuwige verlorenheid zijn. Voor hen die in de Here Jezus geloven als hun Verlosser van de zonden, zal het een eeuwige heerlijkheid zijn.
Onze eeuwige bestemming hangt echter ook af van de bestemming die Hij tijdens ons aardse leven in ons bereikt heeft. Is Hij hier op aarde tot Zijn doel in ons leven gekomen? Hebben we afgerekend met de hiervoor beschreven vier hindernissen, waar het volk Israël zo mee te kampen had? Hebben we de Here Jezus als onze Heiland, maar ook als onze Heer aanvaard?
Ik hoop dat niet alleen aan het einde van uw vakantiereis, maar ook bij de komst van de Here Jezus deze woorden voor u zullen klinken: “Bestemming bereikt”!

Theo Niemeijer