Bekering is de weg tot geluk
Joh. de Heer / ds. Henk Schouten • 91 - 2015 • Uitgave: 13
Een woord dat menig modern mens onaangenaam in de oren klinkt is het woord ‘bekering’ en nog veel meer de werkwoordsvorm: ‘zich bekeren’. Al houden we ons nog zo serieus met veel dingen bezig, we moeten bij de betekenis en inhoud van dit woord bepaald worden.
Eugen Zeller schreef met treffende woorden: “In Jeremia 36 lezen we:
‘Neem u een boekrol en schrijf daarop alle woorden die Ik tot u gesproken heb over Israël, over Juda en over alle volken, vanaf de dag dat Ik tot u gesproken heb, vanaf de dagen van Josia tot op deze dag. Misschien zullen die van het huis van Juda luisteren naar al het onheil dat Ik hun denk aan te doen, zodat zij zich bekeren, ieder van zijn slechte weg en Ik hun ongerechtigheid en hun zonden zal vergeven’ (vers 2,3, HSV).
Volgens Gods bevel moet Jeremia al de boetepreken die hij gehouden heeft in een boek samenvatten. Met welk doel? Opdat de Israëlieten ontzet zullen zijn over het onheil dat daarin dreigt en zich zullen bekeren. Direct daarop krijgt de schrijver van Jeremia, Baruch, het bevel het boek in de voorhof van de tempel aan de mensen voor te lezen. Waarom? Opdat God hun de misdaden vergeeft en hen met Zijn Vaderliefde kan omringen. God wacht erop dat u zich bekeren zult. Hij laat geen middel onbeproefd om u daartoe te bewegen. Hij zendt allerlei mensen en situaties die op allerlei manieren u tot bekering aansporen. Ieder woord dat uw geweten wakker schudt; elke vriendelijkheid die God u bewijst; iedere ziekte die Hij u oplegt; al deze dingen roepen u toe: Bekeert u tot uw God.”
Failliet verklaard
Waarom laat God zich aan onze bekering zoveel gelegen liggen? Waarom spant God zich zo in opdat we ons bekeren? Omdat Hij zo graag al onze zonden vergeeft, alles uit de weg wil ruimen, om in een goede verstandhouding met ons te komen. Hij dringt daartoe aan in uw en ons belang.
Een mens tot over de oren in schuld kan niet gelukkig zijn. Nooit zal ik vergeten wat een man me ooit vertelde. Hij was failliet verklaard, dat was voor hem een verademing, ondanks de schande. Hij was vrij van het opgejaagd zoeken naar een oplossing voor zijn schuld. Die ontving hij toen hij failliet verklaard was.
Wij staan allemaal schuldig tegenover God, daarom is ons geweten bezwaard en kunnen we geen geluk ervaren. Zonder een genadig God kan de mens, voor God geschapen, zeker niet gelukkig zijn. Daarom dringt God er zo op aan en zet Hij alles in het werk om de mens te redden en zo zijn geluk volkomen te maken.
Voltooiing van het karakter
Een mens moet zich niet bekeren omdat de dominee dat zegt, niet omdat het in de Bijbel staat, maar omdat God dit als de voltooiing van de normale menselijke ontwikkeling heeft gesteld. Je bent pas een volwassen mens als je je van de wereld hebt afgewend en tot God gekeerd hebt; door de Heilige Geest wedergeboren, een nieuw mens. De bekering is de voltooiing van het menselijk karakter. De mens hoeft niets anders te doen dan het voorbeeld van de verloren zoon te volgen, terug naar huis, terug naar Vader, zichzelf schuldig verklaren om daarop Gods onverdiende genade te ontvangen. Wilt u die weg inslaan?
Wat blijde hymne uit ’s hemels eng’len rij?
Wat heerlijk lofakkoord, wat zoete harmonie?
Hoe gaan de zaal’ge scharen, op klank van stem en snaren,
dus wuivend met de palm, Gods glorie troon voorbij?
Een zondaar is gered! Herhaalt het juichend koor:
Een afgedwaalde zoon, die rust en lust verloor,
kwam tot de Vader weer: in tranen boog hij neer,
in vreugde rees hij op en koos het rechte spoor!
Mijn ziel, om uwentwil dat heerlijk harpgeruis!
Voor u, die lust en rust in God hervond bij ’t kruis,
Voor u die jubelgalmen, voor u die zegepalmen,
Voor u dit vreugdefeest in ’t zalig Vaderhuis!
Zangbundel Joh. de Heer 663:1,2,3
(Uit: ‘Hoe kom ik tot bekering?’, Joh. de Heer. Overgenomen en bewerkt door Henk Schouten)
Eugen Zeller schreef met treffende woorden: “In Jeremia 36 lezen we:
‘Neem u een boekrol en schrijf daarop alle woorden die Ik tot u gesproken heb over Israël, over Juda en over alle volken, vanaf de dag dat Ik tot u gesproken heb, vanaf de dagen van Josia tot op deze dag. Misschien zullen die van het huis van Juda luisteren naar al het onheil dat Ik hun denk aan te doen, zodat zij zich bekeren, ieder van zijn slechte weg en Ik hun ongerechtigheid en hun zonden zal vergeven’ (vers 2,3, HSV).
Volgens Gods bevel moet Jeremia al de boetepreken die hij gehouden heeft in een boek samenvatten. Met welk doel? Opdat de Israëlieten ontzet zullen zijn over het onheil dat daarin dreigt en zich zullen bekeren. Direct daarop krijgt de schrijver van Jeremia, Baruch, het bevel het boek in de voorhof van de tempel aan de mensen voor te lezen. Waarom? Opdat God hun de misdaden vergeeft en hen met Zijn Vaderliefde kan omringen. God wacht erop dat u zich bekeren zult. Hij laat geen middel onbeproefd om u daartoe te bewegen. Hij zendt allerlei mensen en situaties die op allerlei manieren u tot bekering aansporen. Ieder woord dat uw geweten wakker schudt; elke vriendelijkheid die God u bewijst; iedere ziekte die Hij u oplegt; al deze dingen roepen u toe: Bekeert u tot uw God.”
Failliet verklaard
Waarom laat God zich aan onze bekering zoveel gelegen liggen? Waarom spant God zich zo in opdat we ons bekeren? Omdat Hij zo graag al onze zonden vergeeft, alles uit de weg wil ruimen, om in een goede verstandhouding met ons te komen. Hij dringt daartoe aan in uw en ons belang.
Een mens tot over de oren in schuld kan niet gelukkig zijn. Nooit zal ik vergeten wat een man me ooit vertelde. Hij was failliet verklaard, dat was voor hem een verademing, ondanks de schande. Hij was vrij van het opgejaagd zoeken naar een oplossing voor zijn schuld. Die ontving hij toen hij failliet verklaard was.
Wij staan allemaal schuldig tegenover God, daarom is ons geweten bezwaard en kunnen we geen geluk ervaren. Zonder een genadig God kan de mens, voor God geschapen, zeker niet gelukkig zijn. Daarom dringt God er zo op aan en zet Hij alles in het werk om de mens te redden en zo zijn geluk volkomen te maken.
Voltooiing van het karakter
Een mens moet zich niet bekeren omdat de dominee dat zegt, niet omdat het in de Bijbel staat, maar omdat God dit als de voltooiing van de normale menselijke ontwikkeling heeft gesteld. Je bent pas een volwassen mens als je je van de wereld hebt afgewend en tot God gekeerd hebt; door de Heilige Geest wedergeboren, een nieuw mens. De bekering is de voltooiing van het menselijk karakter. De mens hoeft niets anders te doen dan het voorbeeld van de verloren zoon te volgen, terug naar huis, terug naar Vader, zichzelf schuldig verklaren om daarop Gods onverdiende genade te ontvangen. Wilt u die weg inslaan?
Wat blijde hymne uit ’s hemels eng’len rij?
Wat heerlijk lofakkoord, wat zoete harmonie?
Hoe gaan de zaal’ge scharen, op klank van stem en snaren,
dus wuivend met de palm, Gods glorie troon voorbij?
Een zondaar is gered! Herhaalt het juichend koor:
Een afgedwaalde zoon, die rust en lust verloor,
kwam tot de Vader weer: in tranen boog hij neer,
in vreugde rees hij op en koos het rechte spoor!
Mijn ziel, om uwentwil dat heerlijk harpgeruis!
Voor u, die lust en rust in God hervond bij ’t kruis,
Voor u die jubelgalmen, voor u die zegepalmen,
Voor u dit vreugdefeest in ’t zalig Vaderhuis!
Zangbundel Joh. de Heer 663:1,2,3
(Uit: ‘Hoe kom ik tot bekering?’, Joh. de Heer. Overgenomen en bewerkt door Henk Schouten)
