Beelddrager God tot nazaat aap
Henk van Blijderveen • 93 - 2017 • Uitgave: 18
Het geloof van veel christenen dreigt onder druk van de evolutietheorie te bezwijken. Met zijn boek En de aarde bracht voort biedt kopstuk van de Gereformeerde Bond, prof.dr. Gijsbert van den Brink, deze mensen een totaaloplossing; én de Bijbel én de evolutietheorie. Een ongekende doorbraak binnen de christelijke orthodoxie!
Eindelijk krijgt de reformatorische christen de geruststellende zekerheid aangereikt dat hij niet naar Gods beeld is geschapen, maar dat hij afstamt van een aap…
Geleidelijke ommezwaai
De bekering van bondsman Van den Brink tot Darwins gedachtegoed is geleidelijk gegaan. Als docent aan de VU ontmoette hij christelijke wetenschappers die hem adviseerden om de evolutietheorie toch vooral serieus te nemen. En zo begon zijn zoektocht. Een zoektocht met veel geloofsvragen die schreeuwden om een antwoord. En omdat deze vragen alleen met geloof te verklaren waren, beantwoordde Van den Brink ze maar met zijn eigen intellect, om zodoende de evolutietheorie verenigbaar te maken met de orthodoxe leer.
Zondeval 2.0
Neem bijvoorbeeld Adam en Eva. Die kunnen bij aanname van de evolutietheorie natuurlijk nooit geschapen zijn. Maar waar een wil is, is een weg. En wel door ‘recontextualiseren’, zoals Van den Brink dat noemt. Een geniale oplossing waardoor Adam en Eva worden gereformeerd tot een door evolutie gevormde groep mensachtigen. Een groep immorele mensen waarvan Adam en Eva het eerst kozen voor de verkeerde dingen, om vervolgens de andere leden van de groep te besmetten. En zie daar de evolutie van de Bijbelse zondeval tot een zondeval 2.0!
Van den Brink: “Ook mensen die niet van Adam afstammen, zijn zondaren. Daarom kunnen Christus’ verdiensten hun ten goede komen. Een biologische afstamming is daarvoor niet per se noodzakelijk. Ik probeer met deze benadering geloof en wetenschap bij elkaar te houden.”
Merk in deze zwabberende, on-Bijbelse quote vooral de veelzeggende woordjes “ik probeer” op.
Domino-effect!
Uit het voorgaande mag duidelijk zijn dat Van den Brink de Bijbelteksten die leren dat de dood pas ontstond toen de mens zondigde, niet kan accepteren. En zo zien we dat door de evolutietheorie te omarmen een domino-effect ontstaat, waardoor de ene na de andere Bijbeltekst tot menselijke dwaasheid vervalt en daarom dringend aan recontextualisering toe is.
Ik denk dat dit moeilijke woord straks algemeen goed gaat worden in christelijk Nederland. Een soort toverspreuk die, sim sala bim, al te wonderlijke teksten uit Gods woord begrijpelijk maakt.
Wetenschap boven Bijbel
Van den Brink: “Ik neem de theologie serieus en ik neem de natuurwetenschap serieus. Die twee vullen elkaar aan. Wat niet mag, lijkt me, is dat de theologie dingen zegt waarvan we wetenschappelijk weten dat ze niet waar zijn.”
Uitgaande van deze uitspraak moet Van den Brink nog veel meer Bijbelteksten in twijfel trekken. Zoals manna uit de hemel, een pratende ezel, een drijvende ijzeren bijl, de maagdelijke geboorte van Jezus en Zijn opstanding uit de dood, om maar eens wat te noemen. Want volgens de wetenschap zijn dit onmogelijkheden.
Nee, ze zijn niet te beredeneren, maar laten wél de ongekende mogelijkheden van de almachtige God zien. God Die boven natuurwetten staat. Het zijn wonderen die slechts door de leiding van de heilige Geest tot waarheid worden.
Bijbel wordt polderboek
Van den Brink: “Maakt het zo veel uit of God alle soorten afzonderlijk heeft geschapen of dat ze er zijn gekomen door geleidelijke ontwikkeling? De wetenschap heeft daar goede verklaringen voor en ik heb geen reden die in twijfel te trekken. Mijn geloof is daardoor niet veranderd.”
Zomaar een uitspraak van deze professor, die aantoont hoe menselijk zijn geloof is. Want natuurlijke selectie door toevallige veranderingen gaat fundamenteel in tegen Gods Woord, waarin ons wordt geleerd dat God alles wel degelijk per soort schiep.
De Bijbel is een scherp tweesnijdend zwaard. Een zwart-wit boek, van kaft tot kaft. En niet het polderboek dat Van den Brink er door recontextualisering van maakt.
Bevrijding van knellende banden
Ik ben bang dat Van den Brink de groep wankelende gelovigen, die worstelt met de grootheid van God en het waarheidsgehalte van de Bijbel, valse hoop geeft. Een hoop die kortstondig bevrijding van knellende Bijbelse banden lijkt te bewerkstelligen, maar die uiteindelijk de geloofstwijfel alleen maar zal voeden. Met als resultaat, een door redenatie afgekalfd fundament, waar een grote groep christenen met geloof en al vanaf valt.
Geloof is namelijk onberedeneerbaar en heeft alles te maken met het volkomen vertrouwen op een rechtvaardige God die zichzelf openbaart op iedere bladzijde, in iedere zin, in ieder woord en ieder leesteken van Zijn Woord de Bijbel; God Die zichtbaar wordt in hét Woord, in Zijn Zoon Jezus.
Henk van Blijderveen
Bron citaten: Trouw (28 juni), Gereformeerde theoloog: ‘Darwin en God gaan prima samen’
Eindelijk krijgt de reformatorische christen de geruststellende zekerheid aangereikt dat hij niet naar Gods beeld is geschapen, maar dat hij afstamt van een aap…
Geleidelijke ommezwaai
De bekering van bondsman Van den Brink tot Darwins gedachtegoed is geleidelijk gegaan. Als docent aan de VU ontmoette hij christelijke wetenschappers die hem adviseerden om de evolutietheorie toch vooral serieus te nemen. En zo begon zijn zoektocht. Een zoektocht met veel geloofsvragen die schreeuwden om een antwoord. En omdat deze vragen alleen met geloof te verklaren waren, beantwoordde Van den Brink ze maar met zijn eigen intellect, om zodoende de evolutietheorie verenigbaar te maken met de orthodoxe leer.
Zondeval 2.0
Neem bijvoorbeeld Adam en Eva. Die kunnen bij aanname van de evolutietheorie natuurlijk nooit geschapen zijn. Maar waar een wil is, is een weg. En wel door ‘recontextualiseren’, zoals Van den Brink dat noemt. Een geniale oplossing waardoor Adam en Eva worden gereformeerd tot een door evolutie gevormde groep mensachtigen. Een groep immorele mensen waarvan Adam en Eva het eerst kozen voor de verkeerde dingen, om vervolgens de andere leden van de groep te besmetten. En zie daar de evolutie van de Bijbelse zondeval tot een zondeval 2.0!
Van den Brink: “Ook mensen die niet van Adam afstammen, zijn zondaren. Daarom kunnen Christus’ verdiensten hun ten goede komen. Een biologische afstamming is daarvoor niet per se noodzakelijk. Ik probeer met deze benadering geloof en wetenschap bij elkaar te houden.”
Merk in deze zwabberende, on-Bijbelse quote vooral de veelzeggende woordjes “ik probeer” op.
Domino-effect!
Uit het voorgaande mag duidelijk zijn dat Van den Brink de Bijbelteksten die leren dat de dood pas ontstond toen de mens zondigde, niet kan accepteren. En zo zien we dat door de evolutietheorie te omarmen een domino-effect ontstaat, waardoor de ene na de andere Bijbeltekst tot menselijke dwaasheid vervalt en daarom dringend aan recontextualisering toe is.
Ik denk dat dit moeilijke woord straks algemeen goed gaat worden in christelijk Nederland. Een soort toverspreuk die, sim sala bim, al te wonderlijke teksten uit Gods woord begrijpelijk maakt.
Wetenschap boven Bijbel
Van den Brink: “Ik neem de theologie serieus en ik neem de natuurwetenschap serieus. Die twee vullen elkaar aan. Wat niet mag, lijkt me, is dat de theologie dingen zegt waarvan we wetenschappelijk weten dat ze niet waar zijn.”
Uitgaande van deze uitspraak moet Van den Brink nog veel meer Bijbelteksten in twijfel trekken. Zoals manna uit de hemel, een pratende ezel, een drijvende ijzeren bijl, de maagdelijke geboorte van Jezus en Zijn opstanding uit de dood, om maar eens wat te noemen. Want volgens de wetenschap zijn dit onmogelijkheden.
Nee, ze zijn niet te beredeneren, maar laten wél de ongekende mogelijkheden van de almachtige God zien. God Die boven natuurwetten staat. Het zijn wonderen die slechts door de leiding van de heilige Geest tot waarheid worden.
Bijbel wordt polderboek
Van den Brink: “Maakt het zo veel uit of God alle soorten afzonderlijk heeft geschapen of dat ze er zijn gekomen door geleidelijke ontwikkeling? De wetenschap heeft daar goede verklaringen voor en ik heb geen reden die in twijfel te trekken. Mijn geloof is daardoor niet veranderd.”
Zomaar een uitspraak van deze professor, die aantoont hoe menselijk zijn geloof is. Want natuurlijke selectie door toevallige veranderingen gaat fundamenteel in tegen Gods Woord, waarin ons wordt geleerd dat God alles wel degelijk per soort schiep.
De Bijbel is een scherp tweesnijdend zwaard. Een zwart-wit boek, van kaft tot kaft. En niet het polderboek dat Van den Brink er door recontextualisering van maakt.
Bevrijding van knellende banden
Ik ben bang dat Van den Brink de groep wankelende gelovigen, die worstelt met de grootheid van God en het waarheidsgehalte van de Bijbel, valse hoop geeft. Een hoop die kortstondig bevrijding van knellende Bijbelse banden lijkt te bewerkstelligen, maar die uiteindelijk de geloofstwijfel alleen maar zal voeden. Met als resultaat, een door redenatie afgekalfd fundament, waar een grote groep christenen met geloof en al vanaf valt.
Geloof is namelijk onberedeneerbaar en heeft alles te maken met het volkomen vertrouwen op een rechtvaardige God die zichzelf openbaart op iedere bladzijde, in iedere zin, in ieder woord en ieder leesteken van Zijn Woord de Bijbel; God Die zichtbaar wordt in hét Woord, in Zijn Zoon Jezus.
Henk van Blijderveen
Bron citaten: Trouw (28 juni), Gereformeerde theoloog: ‘Darwin en God gaan prima samen’
