Babylon symbool van alle kwaad
Feike ter Velde • 78 - 2002/03 • Uitgave: 16
De grote stad Babel, de eerste stad sinds de schepping van de mens, is de moeder van alle steden. Hoor naam roept negatieve gevoelens op in het collectieve geheugen van de mensheid.
Haar reputatie is er een van hoogmoed, slechtheid en schrikbarend zedenbederf. Babvlon: nog steeds hart van de tegenstand tegen God, geestelijk centrum van waaruit de mensheid wordt beïnvloed in haar rebellie tegen de Allerhoogste.
Maar eens zal Babylon vallen.
De geestelijke macht wordt ons door de profeten getekend
Destijds was Babel de grootste stad ter wereld van zo'n twintig vierkante kilometer. doorsneden door de trotse waterstromen van de Eufraat. De Griekse geschiedschrijver Herodotus tekent rond 450 v. Christus het grote aantal stadspoorten die uitkomen op de rivier, alsof elke dwarsstraat van cle stad zijn eigen uitgang naar de machtige Eufraat heeft. In beide stadsdelen domineert een groot gebouw, in het ene het koninklijk paleis, in het andere de grote tempel met in de top van de toren een gouden bed. Waarop tijdens liet nieuwjaarsfeest in opdracht van de god Mardoek de opperpriester zijn ultieme seksuele, maar -heilige' rituelen uitvoert met een priesteres - beter: een tempelconcubine. In dienst van de machtige god Mardoek bloeit de tempelprostitutie weelderig.
In de rijke naar zondige stad met zijn bizarre torens en hoge gebouwen, zoals Herodotus haar beschrijft, denkt de moderne mens aan de skyline van New York. zegt de Duitse geschiedschrijver Rudolf Pörtner. De dubbele muurring maakt de stad tot een schijnbaar onneembare vesting. Wie het ziet wordt van zijn stuk gebracht door haar overweldigende uitstraling van macht en schoonheid. De wereldstad bij uitstek, rijk, luxe, kunstzinnig, trots, maar vooral ook zondig, zedeloos en occult. Het oerbeeld van alle grote steden in onze wereld.
Twaalfhonderd jaar domineerde het machtige Babylon haar omgeving in het rijk van de Sumerische stadstaten in het oude Mesopotamië, waaronder het Ur van Abraham, totdat de Grieken kwamen en Babylon moest buigen.
De geestelijke invloed van Babylon was groot en is nog steeds groot in onze wereld. Niet vanwege die stad van toen en haar macht, maar vanwege die enorme onzichtbare, geestelijke werkelijkheid achter de aardse macht van Babylon. Die geestelijke macht wordt ons in de Bijbel getekend door de profeten. Wie daar geen oog voor krijgt, voor de werkelijkheid àchter de werkelijkheid, verstaat de profetie en haar reikwijdte niet. De grote wereldmachten op aarde, die zich in politieke termen aan ons voordoen kennen hun geestelijke inspiratie in de onzichtbare wereld, in het rijk der duisternis, waar duivelen en demonen huizen. Babylon staat daar in de Bijbel als 't ware `model' voor. Daarom staat de hele bijbelse openbaring — met eerbied gesproken - te trillen tussen twee hoofdmomenten: Babel als de eerste stad van de mens (Gen. 10) en Babel als de laatste stad, waarover het oordeel Gods komt (Openb. 17 en 18).
In de Openbaring is Babylon uitgegroeid tot het geestelijk centrum van waaruit alle machthebbers der aarde worden beïnvloed en drinken uit de beker van haar bedwelming. Waarlijk een schokkende ontdekking met diepe consequenties voor onze kijk op de werkelijkheid waarin wij vandaag leven. Velen doen de beschrijvingen van de Bijbel af als beeldspraak en symboliek, die men niet al te serieus en vooral ook niet al te letterlijk moet opvatten. De geestelijke bedwelming van Babylons gifdrank heeft niet weinig ook de theologie van de christelijke kerk bepaald. De verpolitiekte Roomse kerk van de Middeleeuwen schildert een helder beeld van die werkelijkheid. Machtsdenken binnen de kerk vinden we ook vandaag nog volop. Men hoeft niet alleen te denken aan de Oosters-Orthodoxe kerken in Oost-Europa, die het vandaag evangelische christenen bijzonder moeilijk maken, ook op kleinere schaal zien we vaak een krampachtig heersen van geestelijke leiders over hun onderdanen. Voeg daar nog bij de verkwanseling van de profetie aan de zogenaamde vervangingstheologie - waarin geen plaats is voor Israël — en de Babylonische verwarring is al compleet. De verduistering van de Schriftuurlijke openbaring en de onwetendheid van kerkmensen is er het directe gevolg van.
Deze ‘goden’ zijn boze geesten, demonische krachten die hun invloed op de mens en samenleving doen gelden.
De geestelijke macht van Babylon strekt zich vandaag over onze hele wereld uit. Het is de macht vanuit het rijk der duisternis, de `engelenmacht' - een vorst in de hemelse gewesten, zoals met name de profeet Daniël onthult. "De vorst der Perzen" (Dan. 10:13) en "de vorst der Grieken" (Dan. 10:20) zijn niet alleen de elkaar opvolgende machthebbers van die twee rijken van toen, maar hoge demonische machten in "de hemelse gewesten", die achter deze aardse machthebbers staan. Net zoals "de goden van Egypte" de drijvende geestelijke krachten waren achter de farao (Ex. 12:12).
Deze "goden" zijn boze geesten, demonische krachten (Deut. 32:17) die hun invloed op mens en samenleving doen gelden. Het zijn "de overheden, de machten, de wereldbeheersers dezer duisternis, de boze geesten in de hemelse gewesten" (Ef. 6:12).
Deze wereld staat onder de heerschappij van deze "goden". Zoals Daniël de vier grote wereldrijken vanaf het Babylon van zijn dagen beschrijft als geestelijke werkelijkheden, zo moeten wij vandaag de dingen verstaan in deze wereld.
Babylon — "het hart van de tegenstand tegen de Here" (Jer. 51:1) — is ook vandaag nog springlevend. Het is het `geestelijk hoofdkwartier' van de grote Tegenstander. Zijn demonen en machten heersen in de wereld van vandaag.
Maar spoedig zal de val van Babylon werkelijkheid worden. Haar oordeel is al aangekondigd (Openb. 18:2). De vrouw, de grote stad, de grote hoer aan vele wateren en met welke namen ze verder wordt versierd: zij is het symbool van de steden dezer wereld en het symbool van alle kwaad.
Feike ter Velde
Haar reputatie is er een van hoogmoed, slechtheid en schrikbarend zedenbederf. Babvlon: nog steeds hart van de tegenstand tegen God, geestelijk centrum van waaruit de mensheid wordt beïnvloed in haar rebellie tegen de Allerhoogste.
Maar eens zal Babylon vallen.
De geestelijke macht wordt ons door de profeten getekend
Destijds was Babel de grootste stad ter wereld van zo'n twintig vierkante kilometer. doorsneden door de trotse waterstromen van de Eufraat. De Griekse geschiedschrijver Herodotus tekent rond 450 v. Christus het grote aantal stadspoorten die uitkomen op de rivier, alsof elke dwarsstraat van cle stad zijn eigen uitgang naar de machtige Eufraat heeft. In beide stadsdelen domineert een groot gebouw, in het ene het koninklijk paleis, in het andere de grote tempel met in de top van de toren een gouden bed. Waarop tijdens liet nieuwjaarsfeest in opdracht van de god Mardoek de opperpriester zijn ultieme seksuele, maar -heilige' rituelen uitvoert met een priesteres - beter: een tempelconcubine. In dienst van de machtige god Mardoek bloeit de tempelprostitutie weelderig.
In de rijke naar zondige stad met zijn bizarre torens en hoge gebouwen, zoals Herodotus haar beschrijft, denkt de moderne mens aan de skyline van New York. zegt de Duitse geschiedschrijver Rudolf Pörtner. De dubbele muurring maakt de stad tot een schijnbaar onneembare vesting. Wie het ziet wordt van zijn stuk gebracht door haar overweldigende uitstraling van macht en schoonheid. De wereldstad bij uitstek, rijk, luxe, kunstzinnig, trots, maar vooral ook zondig, zedeloos en occult. Het oerbeeld van alle grote steden in onze wereld.
Twaalfhonderd jaar domineerde het machtige Babylon haar omgeving in het rijk van de Sumerische stadstaten in het oude Mesopotamië, waaronder het Ur van Abraham, totdat de Grieken kwamen en Babylon moest buigen.
De geestelijke invloed van Babylon was groot en is nog steeds groot in onze wereld. Niet vanwege die stad van toen en haar macht, maar vanwege die enorme onzichtbare, geestelijke werkelijkheid achter de aardse macht van Babylon. Die geestelijke macht wordt ons in de Bijbel getekend door de profeten. Wie daar geen oog voor krijgt, voor de werkelijkheid àchter de werkelijkheid, verstaat de profetie en haar reikwijdte niet. De grote wereldmachten op aarde, die zich in politieke termen aan ons voordoen kennen hun geestelijke inspiratie in de onzichtbare wereld, in het rijk der duisternis, waar duivelen en demonen huizen. Babylon staat daar in de Bijbel als 't ware `model' voor. Daarom staat de hele bijbelse openbaring — met eerbied gesproken - te trillen tussen twee hoofdmomenten: Babel als de eerste stad van de mens (Gen. 10) en Babel als de laatste stad, waarover het oordeel Gods komt (Openb. 17 en 18).
In de Openbaring is Babylon uitgegroeid tot het geestelijk centrum van waaruit alle machthebbers der aarde worden beïnvloed en drinken uit de beker van haar bedwelming. Waarlijk een schokkende ontdekking met diepe consequenties voor onze kijk op de werkelijkheid waarin wij vandaag leven. Velen doen de beschrijvingen van de Bijbel af als beeldspraak en symboliek, die men niet al te serieus en vooral ook niet al te letterlijk moet opvatten. De geestelijke bedwelming van Babylons gifdrank heeft niet weinig ook de theologie van de christelijke kerk bepaald. De verpolitiekte Roomse kerk van de Middeleeuwen schildert een helder beeld van die werkelijkheid. Machtsdenken binnen de kerk vinden we ook vandaag nog volop. Men hoeft niet alleen te denken aan de Oosters-Orthodoxe kerken in Oost-Europa, die het vandaag evangelische christenen bijzonder moeilijk maken, ook op kleinere schaal zien we vaak een krampachtig heersen van geestelijke leiders over hun onderdanen. Voeg daar nog bij de verkwanseling van de profetie aan de zogenaamde vervangingstheologie - waarin geen plaats is voor Israël — en de Babylonische verwarring is al compleet. De verduistering van de Schriftuurlijke openbaring en de onwetendheid van kerkmensen is er het directe gevolg van.
Deze ‘goden’ zijn boze geesten, demonische krachten die hun invloed op de mens en samenleving doen gelden.
De geestelijke macht van Babylon strekt zich vandaag over onze hele wereld uit. Het is de macht vanuit het rijk der duisternis, de `engelenmacht' - een vorst in de hemelse gewesten, zoals met name de profeet Daniël onthult. "De vorst der Perzen" (Dan. 10:13) en "de vorst der Grieken" (Dan. 10:20) zijn niet alleen de elkaar opvolgende machthebbers van die twee rijken van toen, maar hoge demonische machten in "de hemelse gewesten", die achter deze aardse machthebbers staan. Net zoals "de goden van Egypte" de drijvende geestelijke krachten waren achter de farao (Ex. 12:12).
Deze "goden" zijn boze geesten, demonische krachten (Deut. 32:17) die hun invloed op mens en samenleving doen gelden. Het zijn "de overheden, de machten, de wereldbeheersers dezer duisternis, de boze geesten in de hemelse gewesten" (Ef. 6:12).
Deze wereld staat onder de heerschappij van deze "goden". Zoals Daniël de vier grote wereldrijken vanaf het Babylon van zijn dagen beschrijft als geestelijke werkelijkheden, zo moeten wij vandaag de dingen verstaan in deze wereld.
Babylon — "het hart van de tegenstand tegen de Here" (Jer. 51:1) — is ook vandaag nog springlevend. Het is het `geestelijk hoofdkwartier' van de grote Tegenstander. Zijn demonen en machten heersen in de wereld van vandaag.
Maar spoedig zal de val van Babylon werkelijkheid worden. Haar oordeel is al aangekondigd (Openb. 18:2). De vrouw, de grote stad, de grote hoer aan vele wateren en met welke namen ze verder wordt versierd: zij is het symbool van de steden dezer wereld en het symbool van alle kwaad.
Feike ter Velde
