Arme Palestijnen
Talrijker dan de haren op mijn hoofd zijn zij, die mij zonder oorzaak haten. Machtig zijn zij die mij willen verdelgen, mijn valse vijanden. Wat ik niet geroofd heb moet ik toch teruggeven. Want God zal Sion verlossen en de steden van Juda bouwen, opdat zij daar wonen en het bezitten. (Psalm 69:5 en 36).
Het gevaarlijkste en machtigste wapen van Satan tegen Gods werk op aarde is de leugen. We moeten ons niet verbazen dat dit wapen vooral tegen Israël wordt ingezet. Mythen en leugens worden, vooral door de herhaling ervan, tot feiten en zelfs in historische handboeken opgenomen. De oude mythe van een Joodse samenzwering krijgt binnenkort, tijdens de boekenweek in Frankfurt, een nieuwe impuls. Daar wordt speciaal aandacht gegeven aan het Arabische boek. Er zullen boeken aangeboden worden die terrorisme verheerlijken en de vernietiging van Israël eisen. Boeken die de geschiedenis vervalsen en die de jihad tegen Israël propageren. De leugen van de bezette gebieden, mythen over de vluchtelingen en over het Palestijnse volk zullen nieuw leven ingeblazen worden. In ons land zal binnenkort de leugen van Deïr Yassin in een nieuw, vroom jasje opgediend worden. Waarom al die leugens rond Israël? Het is altijd de bedoeling van de boze geweest het Joodse volk uit te roeien. Zelfs Farao begon met zijn genocide programma met leugens. De R.K. kerk deed dat. Hitler deed hetzelfde. Door leugens en intimidatie wordt Israël geïsoleerd. Daarna volgen de pogingen tot liquidatie. Door het toenemende antisemitisme en antizionisme is de wereld ver op die gevaarlijke weg gevorderd. De aarde is nu vol met mensen die Israël zonder oorzaak haten. De vijanden die Israël zoeken te verdelgen worden steeds machtiger. Iedereen is, door de verspreiding van leugens en van Palestijnse mythen, ervan overtuigd dat Israël geroofd land moet teruggeven. Het is bijna geen doen om al die leugens te weerleggen. Mijn boek Om Sions wil niet zwijgen probeert dat te doen. Ten diepste kan alleen het Woord van God tegen die leugens op. Maar de plicht om voor de zaak van Israël en voor de waarheid te staan, blijft.
Enkele voorbeelden
Het verhaal over Jenin gaat nog steeds rond. Jenin is een zogenaamd vluchtelingenkamp, een broeinest van terroristen. April 2002 wilde het Israëlische leger ruim 200 (zelfmoord)-terroristen arresteren. Om twee redenen viel het leger voorzichtig het gebied binnen. Ten eerste om zoveel mogelijk burgerslachtoffers te vermijden. Maar ook omdat de terroristen heel het gebied hadden vergeven van de explosieven. Onmiddellijk schreeuwde de hele wereld: Massamoord, genocide, totale verwoesting, gruwelen die het voorstellingsvermogen te boven gaan, enz.Verzonnen verhalen werden ongecontroleerd door de Israël-vijandige pers de wereld ingestuurd. Men schreef over massagraven en over 500 tot 1500 doden. Echter op 1 augustus 2002 verscheen er een rapport van de VN waarin Israël grotendeels gelijk kreeg. Er waren 52 Palestijnse slachtoffers, waarvan de helft terroristen. De zeer te betreuren burgerslachtoffers waren voor het grootste deel omgekomen doordat de terroristen zich onder de burgerbevolking hadden gemengd. Het Israëlische leger telde 23 doden. Voornamelijk veroorzaakt doordat men voorzichtig, om burgerslachtoffers te vermijden, huis na huis heeft doorzocht. Dan is er het verhaal van Mohammed Dura. Dat jongetje is nog steeds held en voorbeeld voor de Palestijnse jeugd. U herinnert zich de beelden nog wel. Hij probeerde weg te kruipen bij zijn vader, achter een olievat. Hij zou door Israëlisch geweervuur zijn omgekomen. Achteraf is gebleken dat hij door Palestijnse terroristen is neergeschoten. Zo zijn er nog wel honderd verhalen te weerleggen. Leugen en laster zijn snel. Zij glijden weg in mensenharten en wekken sluimerende anti-Joodse gevoelens tot antisemitisme.
Deïr Yassin
Het verhaal van het Arabische dorpje Deïr Yassin, dat op een strategische heuvel ten Westen van Jeruzalem ligt, wordt gebruikt als de moeder van alle leugens over Israël. Voorjaar 1948 was er al een Arabische guerrillaoorlog tegen Israël aan de gang. De Onafhankelijkheidsoorlog van vijf Arabische landen tegen het pas gestichte Israël begon pas op 15 mei 1948. Naast de ongeveer 700 inwoners waren er ook een paar honderd terroristen (waaronder 150 uit Irak) in het dorp, dat van groot strategisch belang was in de strijd om Jeruzalem. Deïr Yassin had een pittige voorgeschiedenis van anti-Joodse activiteiten. In die felle oorlog besloten de Israëlische legertjes van de Irgoen (van de latere premier Menachim Begin) en Lehi, met goedkeuring van het normaleIsraëlische leger, de Haganah, het dorp te veroveren. Tevoren was afgesproken de burgers zoveel mogelijk te ontzien. Een truck met geluidsapparatuur waarschuwde op de 8e april de bewoners in vloeiend Arabisch, via de Westzijde van het dorp te vluchten voor de komende strijd. Velen zijn dan ook gevlucht. Het bleek dat de meeste huizen metalen deuren hadden en stevig waren gebarricadeerd. Zelfs Arabische vrouwen vochten mee. De strijd was zeer zwaar. Gevangen Arabieren werden naar een Arabisch gebied gebracht en daar vrij gelaten. Al snel na de strijd kwamen verhalen los van een massaslachting, verkrachtingen, plunderingen en vernietigingen. Het Internationale Rode Kruis, toen al anti-Israël, verspreidde overdreven verhalen over een massaslachting. Zij spraken over 350 doden. De vergelijking met de praktijken van Nazi-Duitsland wordt tot op heden als een smerige smet op Israël geworpen. Die verhalen gingen rond in Arabische dorpen en werden geloofd. Vooral omdat juist de Arabische landen gezworen hadden Israël op een gruwelijke manier te vernietigen. Zij verwachtten dat de Joden hen hetzelfde zouden aandoen. Zo zou het vluchtelingenprobleem zijn ontstaan en op de vernietiging van Deïr Yassin zou de staat Israël zijn gebouwd. Zo luidt de bijna algemeen aanvaarde versie van het verhaal. In 1987 heeft de Palestijnse Bir Zeit Universiteit een onderzoek ingesteld. Zij kwamen tot een lijst van 107 doden. Ook ik ben in de val van foute informatie getrapt door in mijn boek het algemeen aanvaarde getal van 254 slachtoffers te noemen. Dat getal gaf de Irgoen commandant in Deïr Yassin in april 1948 aan oorlogsverslaggevers door. Hij overdreef met opzet om, zoals hij later toegaf, paniek te zaaien onder de Arabieren. De eerste die sneuvelt in een oorlog is de waarheid. Hier zien we weer hoe leugen altijd zichzelf straft. Deïr Yassin was niet meer en niet minder dan een onderdeel van de strijd om Jeruzalem, waarbij helaas een aantal burgerslachtoffers gevallen zijn. Maar er was geen sprake van moord, roof, verkrachtingen of opzettelijke vernielingen.
Arme Palestijnen
Een belangrijk element van de leugenoorlog tegen Israël is het misbruik en het uitbuiten van het leed van de gewone Palestijnen. Dit leed is er. De wegblokkades en de invallen van het Israëlische leger vormen enorme problemen. Hun armoede en hopeloosheid zijn reëel. Maar het gaat niet aan en het is zelfs leugen om het leed van de Palestijnen Israël in de schoenen te schuiven. De vluchtelingen zijn decennia lang door de Arabische bondgenoten bewust en opzettelijk in ellendige kampen gelaten om als wapens tegen Israël te dienen. Hun ellende is door de eigen leiders over hen afgeroepen om haat en (zelfmoord)terrorisme tegen Israël op te wekken. Per hoofd van de bevolking krijgen de Palestijnen verreweg de meeste internationale hulp. Hulp waarvan het grootste deel in de zakken van hun leiders verdwijnt. Gebed voor die Palestijnen is van groot belang, want zij zijn de speerpunten van de haat tegen Israël geworden. Niet alleen van hun leiders en van de Arabische landen, maar intussen van de hele wereld. Als de HERE straks Sion zal verlossen en de steden van Juda gaat bouwen lopen zij de kans weer en de allerergste slachtoffers te worden.
Kritiek
Natuurlijk doet Israël niet alles goed. In elke oorlog gebeuren verkeerde dingen. Maar zij die de fouten van Israël uitvergroten, of met twee maten meten, of leugens doorvertellen, zullen door de Allerhoogste, de God van Israël aan de kaak gesteld worden. Want de HERE zal tot Zijn doel komen. Sion zal door recht verlost worden. Hoe Hij tot Zijn doel komt hangt ook van ons af. Van onze gebeden, onze houding en van ons bewandelen van de bijbelse weg.
drs. Jan van Barneveld
Het gevaarlijkste en machtigste wapen van Satan tegen Gods werk op aarde is de leugen. We moeten ons niet verbazen dat dit wapen vooral tegen Israël wordt ingezet. Mythen en leugens worden, vooral door de herhaling ervan, tot feiten en zelfs in historische handboeken opgenomen. De oude mythe van een Joodse samenzwering krijgt binnenkort, tijdens de boekenweek in Frankfurt, een nieuwe impuls. Daar wordt speciaal aandacht gegeven aan het Arabische boek. Er zullen boeken aangeboden worden die terrorisme verheerlijken en de vernietiging van Israël eisen. Boeken die de geschiedenis vervalsen en die de jihad tegen Israël propageren. De leugen van de bezette gebieden, mythen over de vluchtelingen en over het Palestijnse volk zullen nieuw leven ingeblazen worden. In ons land zal binnenkort de leugen van Deïr Yassin in een nieuw, vroom jasje opgediend worden. Waarom al die leugens rond Israël? Het is altijd de bedoeling van de boze geweest het Joodse volk uit te roeien. Zelfs Farao begon met zijn genocide programma met leugens. De R.K. kerk deed dat. Hitler deed hetzelfde. Door leugens en intimidatie wordt Israël geïsoleerd. Daarna volgen de pogingen tot liquidatie. Door het toenemende antisemitisme en antizionisme is de wereld ver op die gevaarlijke weg gevorderd. De aarde is nu vol met mensen die Israël zonder oorzaak haten. De vijanden die Israël zoeken te verdelgen worden steeds machtiger. Iedereen is, door de verspreiding van leugens en van Palestijnse mythen, ervan overtuigd dat Israël geroofd land moet teruggeven. Het is bijna geen doen om al die leugens te weerleggen. Mijn boek Om Sions wil niet zwijgen probeert dat te doen. Ten diepste kan alleen het Woord van God tegen die leugens op. Maar de plicht om voor de zaak van Israël en voor de waarheid te staan, blijft.
Enkele voorbeelden
Het verhaal over Jenin gaat nog steeds rond. Jenin is een zogenaamd vluchtelingenkamp, een broeinest van terroristen. April 2002 wilde het Israëlische leger ruim 200 (zelfmoord)-terroristen arresteren. Om twee redenen viel het leger voorzichtig het gebied binnen. Ten eerste om zoveel mogelijk burgerslachtoffers te vermijden. Maar ook omdat de terroristen heel het gebied hadden vergeven van de explosieven. Onmiddellijk schreeuwde de hele wereld: Massamoord, genocide, totale verwoesting, gruwelen die het voorstellingsvermogen te boven gaan, enz.Verzonnen verhalen werden ongecontroleerd door de Israël-vijandige pers de wereld ingestuurd. Men schreef over massagraven en over 500 tot 1500 doden. Echter op 1 augustus 2002 verscheen er een rapport van de VN waarin Israël grotendeels gelijk kreeg. Er waren 52 Palestijnse slachtoffers, waarvan de helft terroristen. De zeer te betreuren burgerslachtoffers waren voor het grootste deel omgekomen doordat de terroristen zich onder de burgerbevolking hadden gemengd. Het Israëlische leger telde 23 doden. Voornamelijk veroorzaakt doordat men voorzichtig, om burgerslachtoffers te vermijden, huis na huis heeft doorzocht. Dan is er het verhaal van Mohammed Dura. Dat jongetje is nog steeds held en voorbeeld voor de Palestijnse jeugd. U herinnert zich de beelden nog wel. Hij probeerde weg te kruipen bij zijn vader, achter een olievat. Hij zou door Israëlisch geweervuur zijn omgekomen. Achteraf is gebleken dat hij door Palestijnse terroristen is neergeschoten. Zo zijn er nog wel honderd verhalen te weerleggen. Leugen en laster zijn snel. Zij glijden weg in mensenharten en wekken sluimerende anti-Joodse gevoelens tot antisemitisme.
Deïr Yassin
Het verhaal van het Arabische dorpje Deïr Yassin, dat op een strategische heuvel ten Westen van Jeruzalem ligt, wordt gebruikt als de moeder van alle leugens over Israël. Voorjaar 1948 was er al een Arabische guerrillaoorlog tegen Israël aan de gang. De Onafhankelijkheidsoorlog van vijf Arabische landen tegen het pas gestichte Israël begon pas op 15 mei 1948. Naast de ongeveer 700 inwoners waren er ook een paar honderd terroristen (waaronder 150 uit Irak) in het dorp, dat van groot strategisch belang was in de strijd om Jeruzalem. Deïr Yassin had een pittige voorgeschiedenis van anti-Joodse activiteiten. In die felle oorlog besloten de Israëlische legertjes van de Irgoen (van de latere premier Menachim Begin) en Lehi, met goedkeuring van het normaleIsraëlische leger, de Haganah, het dorp te veroveren. Tevoren was afgesproken de burgers zoveel mogelijk te ontzien. Een truck met geluidsapparatuur waarschuwde op de 8e april de bewoners in vloeiend Arabisch, via de Westzijde van het dorp te vluchten voor de komende strijd. Velen zijn dan ook gevlucht. Het bleek dat de meeste huizen metalen deuren hadden en stevig waren gebarricadeerd. Zelfs Arabische vrouwen vochten mee. De strijd was zeer zwaar. Gevangen Arabieren werden naar een Arabisch gebied gebracht en daar vrij gelaten. Al snel na de strijd kwamen verhalen los van een massaslachting, verkrachtingen, plunderingen en vernietigingen. Het Internationale Rode Kruis, toen al anti-Israël, verspreidde overdreven verhalen over een massaslachting. Zij spraken over 350 doden. De vergelijking met de praktijken van Nazi-Duitsland wordt tot op heden als een smerige smet op Israël geworpen. Die verhalen gingen rond in Arabische dorpen en werden geloofd. Vooral omdat juist de Arabische landen gezworen hadden Israël op een gruwelijke manier te vernietigen. Zij verwachtten dat de Joden hen hetzelfde zouden aandoen. Zo zou het vluchtelingenprobleem zijn ontstaan en op de vernietiging van Deïr Yassin zou de staat Israël zijn gebouwd. Zo luidt de bijna algemeen aanvaarde versie van het verhaal. In 1987 heeft de Palestijnse Bir Zeit Universiteit een onderzoek ingesteld. Zij kwamen tot een lijst van 107 doden. Ook ik ben in de val van foute informatie getrapt door in mijn boek het algemeen aanvaarde getal van 254 slachtoffers te noemen. Dat getal gaf de Irgoen commandant in Deïr Yassin in april 1948 aan oorlogsverslaggevers door. Hij overdreef met opzet om, zoals hij later toegaf, paniek te zaaien onder de Arabieren. De eerste die sneuvelt in een oorlog is de waarheid. Hier zien we weer hoe leugen altijd zichzelf straft. Deïr Yassin was niet meer en niet minder dan een onderdeel van de strijd om Jeruzalem, waarbij helaas een aantal burgerslachtoffers gevallen zijn. Maar er was geen sprake van moord, roof, verkrachtingen of opzettelijke vernielingen.
Arme Palestijnen
Een belangrijk element van de leugenoorlog tegen Israël is het misbruik en het uitbuiten van het leed van de gewone Palestijnen. Dit leed is er. De wegblokkades en de invallen van het Israëlische leger vormen enorme problemen. Hun armoede en hopeloosheid zijn reëel. Maar het gaat niet aan en het is zelfs leugen om het leed van de Palestijnen Israël in de schoenen te schuiven. De vluchtelingen zijn decennia lang door de Arabische bondgenoten bewust en opzettelijk in ellendige kampen gelaten om als wapens tegen Israël te dienen. Hun ellende is door de eigen leiders over hen afgeroepen om haat en (zelfmoord)terrorisme tegen Israël op te wekken. Per hoofd van de bevolking krijgen de Palestijnen verreweg de meeste internationale hulp. Hulp waarvan het grootste deel in de zakken van hun leiders verdwijnt. Gebed voor die Palestijnen is van groot belang, want zij zijn de speerpunten van de haat tegen Israël geworden. Niet alleen van hun leiders en van de Arabische landen, maar intussen van de hele wereld. Als de HERE straks Sion zal verlossen en de steden van Juda gaat bouwen lopen zij de kans weer en de allerergste slachtoffers te worden.
Kritiek
Natuurlijk doet Israël niet alles goed. In elke oorlog gebeuren verkeerde dingen. Maar zij die de fouten van Israël uitvergroten, of met twee maten meten, of leugens doorvertellen, zullen door de Allerhoogste, de God van Israël aan de kaak gesteld worden. Want de HERE zal tot Zijn doel komen. Sion zal door recht verlost worden. Hoe Hij tot Zijn doel komt hangt ook van ons af. Van onze gebeden, onze houding en van ons bewandelen van de bijbelse weg.
drs. Jan van Barneveld