Andermans ellende… We genieten ervan

Henk van Blijderveen • 94 - 2018 • Uitgave: 13
Onlangs sneed een man zichzelf, pal voor een vol Roosendaals terras, de keel door. Honderden mensen vergaapten zich aan het bloederige tafereel of beleefden er zelfs plezier aan. Toch snelden er nog verrassend veel omstanders naar het slachtoffer toe, om de handen uit de mouwen te steken.
Niet om te helpen, maar om deze bijzondere gebeurtenis met hun smartphone vast te leggen. Ja, met dit soort berichten kun je scoren op de sociale media!


Zo vraagt de een aandacht door zelfmoord te plegen en de ander door het te delen met zijn volgers. Ik weet niet wie beklagenswaardiger is…
Voor al die fotografen en filmers was het wel sneu dat het voorval midden op de dag plaatsvond en niet in de nachtelijke uurtjes. Want dan was de kans groot geweest, dat ze hun digitale volgers nog een spectaculaire toegift hadden kunnen geven. Van aangeschoten terrasgangers in gevecht met ambulancemedewerkers, omdat die hun gratis horror-show voortijdig wilden beëindigen.

Wees eens eerlijk
Nu denkt u waarschijnlijk hetzelfde als wat ik dacht: wat afschuwelijk dat die Somalische man niet werd geholpen! Maar zouden wij zoveel anders hebben gehandeld? Zouden nu juist wij tweeën uit dat grote publiek naar voren zijn gestapt om de man bijstand te verlenen? Het had natuurlijk gekund, maar gezien de getoonde realiteit is het aannemelijker dat ook wij passief hadden toegekeken.
Verwonderlijk is het niet, want dat is onze egocentrische inborst. Een inborst die onder normale omstandigheden niet zo opvalt, omdat de meesten van ons hebben geleerd zich sociaal en netjes te gedragen. Maar als we eerlijk zijn, dan zullen we moeten toegeven dat achter die mooie buitenkant heel wat onhebbelijkheden en tekortkomingen schuil gaan.

Andermans ellende
Een roddeltje op zijn tijd, het leedvermaak bij een mislukt ‘Ik Vertrek’-avontuur op tv. Het lachen om soms behoorlijk pijnlijke bloopers. Het kijken naar real-life shows, die vooral door de immorele dingen het kijken waard lijken te zijn. En dan heb ik het nog niet eens over onze gedachten…
Weet u trouwens waarom er zo genoten wordt van andermans misère? Omdat het onze eigen situatie relativeert. Zolang we positief afsteken bij de ander, dan is het goed. Heeft die ander het echter beter getroffen, dan ontstaan al snel gevoelens van jaloezie en zetten we een verkleinmechanisme in werking, die het slachtoffer onder ons eigen maaiveld moet werken.

100% genade
Jezus was ook zo iemand die met kop en schouders boven het maaiveld uitstak. Hij beweerde zelfs de Zoon van God te zijn en confronteerde de mensen ook nog eens met hun fouten. Daarom moest deze lastpost, die hun verborgen binnenkant zo pijnlijk bloot legde, tot zwijgen worden gebracht. In drommen vergaapten ze zich aan Jezus’ kruisiging en hadden zelfs leedvermaak: ‘Als U de Zoon van God bent, kom dan van het kruis af!’ (Matteüs 27:40).
Maar al deze mensen hadden er geen weet van dat Jezus geen slachtoffer was, in de zin dat het Hem overkwam. Nee, Hij koos voor deze dood. Het was een soort zelfmoord om u en mij nieuw leven te geven. Door met Zijn leven plaatsvervangend de doodstraf te betalen voor onze zondige inborst. Een inborst waardoor niemand rechtvaardig is voor God. Niet één! (Romeinen 3:10) Zelfs de mensen die de Somalische man wél hielpen, zijn daardoor niet rechtvaardig geworden. Rechtvaardiging kan namelijk niet verdiend worden. Het is alleen weggelegd voor hen die het offer van Jezus aannemen. Gods reddingsplan is dus 100% genade. Een onverdiende gift, die maakt dat een kind van God uit dankbaarheid wil leven tot eer van zijn opgestane Heer.

Henk van Blijderveen