Als jouw ogen opengaan (4)
Willem de Vink • 78 - 2002/03 • Uitgave: 11
"Ziet gij iets?"
Marcus 8:2)
Je weet niet half hoeveel Jezus van jou houdt. Niemand kan peilen met welke diepe gevoelens Hij om jou geeft. Hij komt in de Bijbel naar voren als iemand die het beste voor jou zoekt en honderd procent voor je klaar staat. Kijk hoe Hij de blinde van Betsaïda bij de hand neemt. Wat ziet Hij eigenlijk in die man? Daar gaan ze, hand in hand, voetje voor voetje, samen, tot buiten de poort. Hij maakt hem geen verwijt en wordt niet ongeduldig als het niet opschiet. Jezus leidt, de blinde volgt, zwijgend. In de stilte groeit verwachting, gevoed door die vastberaden hand. Jezus spuugt op de ogen van de blinde en drukt zijn handen erop. Hij raakt de zwakke plek aan, verdoemde ogen, gaten vol duisternis. Dan klinkt voor het eerst Jezus' stem: "Zie je iets?" Of je iets ziet? Nee! Dat is uitgesloten, al is het misschien wel een diep weggestopte wens. Blind is blind. Sleur is sleur. Het is niet anders. En toch. Heeft Jezus met zijn handdruk het verlangen wakker geknepen dat wat onmogelijk is alsnog kan gebeuren? Je hebt Jezus' liefde gevoeld, je hebt je laten meenemen, je bent door Hem aangeraakt. Wat zegt Hij nu? "Zie je iets?" Die vraag
heeft scheppingskracht. Alles wat uit Jezus' mond komt heeft dat. Jezus brengt een creatief proces op gang waarin iets nieuws kan gebeuren. Het begint bij een aanraking, een liefdesverklaring. Er wordt verwachting gewekt: er gaat iets gebeuren en Jezus zal het mogelijk maken. Met die warme gevoelens komt de blinde in beweging. Jezus leidt de man op een weg die hij niet kent. Hij moet zich overgeven en vertrouwen hebben. Hij moet zelfs bereid zijn om door het slijk gehaald te worden. Waar iets nieuws gebeurt moet weerstand overwonnen worden.
Elke geboorte doet pijn. Maar dan zijn drie woorden genoeg om te scheppen wat nog niet geschapen was: nieuwe ogen die kunnen zien. "Zie je iets?" Ja nou en of! Kijk! Licht in de duisternis! Mensen om je heen! Jezus! Zijn woorden brengen je terug in het leven, onder de mensen, daar waar de liefde kan schitteren. Jezus mocht je aanraken, meenemen, toespreken. Nu zie je wat je nog nooit eerder hebt gezien: hoe mooi en zinvol het leven is. Ook al is alles om je heen misschien nog vaag, er is iets nieuws op gang gebracht. Je was' blind en je kunt zien. Nee, niet die
blinde uit Betsaïda — jij!
Willem de Vink
Marcus 8:2)
Je weet niet half hoeveel Jezus van jou houdt. Niemand kan peilen met welke diepe gevoelens Hij om jou geeft. Hij komt in de Bijbel naar voren als iemand die het beste voor jou zoekt en honderd procent voor je klaar staat. Kijk hoe Hij de blinde van Betsaïda bij de hand neemt. Wat ziet Hij eigenlijk in die man? Daar gaan ze, hand in hand, voetje voor voetje, samen, tot buiten de poort. Hij maakt hem geen verwijt en wordt niet ongeduldig als het niet opschiet. Jezus leidt, de blinde volgt, zwijgend. In de stilte groeit verwachting, gevoed door die vastberaden hand. Jezus spuugt op de ogen van de blinde en drukt zijn handen erop. Hij raakt de zwakke plek aan, verdoemde ogen, gaten vol duisternis. Dan klinkt voor het eerst Jezus' stem: "Zie je iets?" Of je iets ziet? Nee! Dat is uitgesloten, al is het misschien wel een diep weggestopte wens. Blind is blind. Sleur is sleur. Het is niet anders. En toch. Heeft Jezus met zijn handdruk het verlangen wakker geknepen dat wat onmogelijk is alsnog kan gebeuren? Je hebt Jezus' liefde gevoeld, je hebt je laten meenemen, je bent door Hem aangeraakt. Wat zegt Hij nu? "Zie je iets?" Die vraag
heeft scheppingskracht. Alles wat uit Jezus' mond komt heeft dat. Jezus brengt een creatief proces op gang waarin iets nieuws kan gebeuren. Het begint bij een aanraking, een liefdesverklaring. Er wordt verwachting gewekt: er gaat iets gebeuren en Jezus zal het mogelijk maken. Met die warme gevoelens komt de blinde in beweging. Jezus leidt de man op een weg die hij niet kent. Hij moet zich overgeven en vertrouwen hebben. Hij moet zelfs bereid zijn om door het slijk gehaald te worden. Waar iets nieuws gebeurt moet weerstand overwonnen worden.
Elke geboorte doet pijn. Maar dan zijn drie woorden genoeg om te scheppen wat nog niet geschapen was: nieuwe ogen die kunnen zien. "Zie je iets?" Ja nou en of! Kijk! Licht in de duisternis! Mensen om je heen! Jezus! Zijn woorden brengen je terug in het leven, onder de mensen, daar waar de liefde kan schitteren. Jezus mocht je aanraken, meenemen, toespreken. Nu zie je wat je nog nooit eerder hebt gezien: hoe mooi en zinvol het leven is. Ook al is alles om je heen misschien nog vaag, er is iets nieuws op gang gebracht. Je was' blind en je kunt zien. Nee, niet die
blinde uit Betsaïda — jij!
Willem de Vink
