Alles wordt anders
Feike ter Velde • 78 - 2002/03 • Uitgave: 25
Honderdduizenden in de wereld demonstreerden op zaterdag 15 februari jl. in de grote steden van onze westerse wereld tegen een eventuele aanval op Irak. Linkse partijtjes sloegen de handen ineen. Anti-Amerikaanse leuzen werden gescandeerd, president George Bush werd soms heel grof beledigd en even leken we terug in de jaren van de Vietnam - oorlog. Onbenullige idealisten bieden zichzelf aan als menselijk schild in Bagdad. Duitsland is populair bij Saddam en Chirac is de zijn grote held. Wellicht is aanval op Irak begonnen. Maar hoe zal het nu gaan?
We moeten vrezen dat na de 11e september 2OO1, toen de Twin Towers in New York ineen zakten, er veel, heel veel, veranderd is in onze wereld. Beter gezegd: die verandering is reeds ingezet na de Tweede Wereldoorlog„, de holocaust op zes miljoen Joden en de oprichting van de staat Iraël. Met de komst van de staat Israël op het wereldtoneel ontwaakte ook de Islam. De Arabieren die, samen niet de Joden in Palestina woonden. wezen in 1947 een eigen staat van de hand en gingen zich organiseren en sinds liet begin van de laren '60 het 'Palestijnse volk' noemen. Hun leider werd: Jasser Arafat. Sinds die dagen werd terreur een wereldwijd en steeds angstiger gebeuren. Arafat liet vliegtuigen kapen en opblazen. Dat vond hij uit! In Israël niet op de West Bank en niet in Gaza (dat was nog Arabisch) — maar binnen de grenzen van vóór 1967 (Zesdaagse oorlog). In de zomer van 1964 stak Arafat de rivier de Jordaan over, vanuit Jordanië, beklom een heuvel nabij Nablus (het bijbelse Sichem), trok zijn pistool, schoot in de lucht en zei: "De Jihad — de heilige Islamitische oorlog — is begonnen".
Tien jaar later beklom hij het spreekgestoelte in de assemblee van de Verenigde Naties te New York, als eerste en enige met een geladen pistool op zijn heup. In zijn hand hield hij een takje van een olijfboom, zijn andere hand aan het pistool en zei dreigend: "Laat deze olijftak van de vrede niet uit mijn hand vallen". Toen hij zijn anderhalf uur durende geraaskal had beëindigd kreeg hij een daverde ovatie van de deftige gedelegeerden van de `wereldgemeenschap' .
De ovatie van de wereldgemeenschap betrof Arafats oproep tot de vestiging van een "democratisch Palestina onder president Arafat op de puinhopen van deze staat Israël, waarin Arabieren en Joden in vrede samen zouden leven". Hij riep uit: "Mijn claim op een Palestijns thuisland is ondeelbaar". Tal van, vooral Arabische- en Derde Wereld afgevaardigden gaven als commentaar op Arafats Islamitische orakel dat de VN nu de gelegenheid moet krijgen de historische fout van 1947 — het verdelingsplan van Palestina in een Joods en Arabisch deel — te herstellen.
De Palestijnse terreur breidde zich uit over de hele wereld en in aan het begin van het Derde Millennium hebben grote terreurgroepen uit de Islamitische wereld — Al Qaida van Osama bin Laden voorop — Arafats voorbeeld gevolgd. De Balkan werd door Albanese terreurgroepen opgehitst, die zich specialiseerde in het vermoorden van Servische politiemensen. Indonesië kwam aan de beurt, natuurlijk te beginnen op de Molukken, want daar kon men zich het beste `verkopen' aan de wereld, omdat de Molukkers naar zelfstandigheid streven. Zij zijn per definitie de oorzaak van het geweld, dat in werkelijkheid door Islamitische terreurgroepen uit Java werd uitgevoerd. Oost-Timor telt duizenden doden te wijten aan Javaanse moslimgroepen. De Filippijnen werden het toneel van Islamitische 'vrijheidstrijders' die toeristen ontvoerden en vermoordden. Kortom: de hele wereld, tot aan New York en Washington toe, werd het strijdtoneel.
Dwars door dit alles heen kwam het Shi'itische moslimfundamentalisme onder Khomeini in Iran op en Saddam Hoessein had inmiddels in zijn Soenitische Irak voldoende militaire kracht opgebouwd, compleet met chemische en biologische wapens, om aan de verovering van de Arabische wereld te gaan denken. Hij begon met Iran, maar kon niet onmiddellijk winnen. Hij zette gifgas in en doodde meer dan vijfhonderdduizend (!) mensen. Hij zette later ook het gifgas in tegen de Koerden in het noorden van Irak, waar binnen een uur vijfduizend burgers stierven. Hij viel Koeweit binnen, waar Amerika en Engeland een einde aan maakten in de Golfoorlog. Hoessein wil zijn onderdrukte volk doen geloven dat hij die oorlog heeft gewonnen.
Toen is niet gekozen voor een aanval op Bagdad, omdat dat wellicht vele duizenden doden zou kosten. Zelfs de vrees dat Saddam dan gifgas zou inzetten tegen de Amerikaanse en Engelse soldaten was een overweging. Men dacht dat Saddam wel genoeg verliezen had geleden en zou inbinden. Sindsdien is, gedurende elf jaar, via de VN geprobeerd Saddam te ontwapenen. Maar vooral door de voortdurende ondermijning van Frankrijk waar het ging om vreedzame middelen als economische sancties kon Irak doorgaan met het tegenwerken van de VN-wapeninspecteurs.
In 1981 bombardeerde Israël de kerncentrale van Irak, gebouwd door Frankrijk. De toenmalige Franse premier Jacques Chirac had de deal met Saddam Hoessein gesloten en tekende feestelijk het contract. Hij zag zijn klus door Israël weggebombardeerd op die zaterdagmorgen. Heel de wereld stond op zijn kop. Zelfs Amerika keurde die daad af. Was dit echter niet gebeurd dan had Saddam Hoessein vandaag de atoombom tot zijn beschikking gehad. Nu zijn de verstandige mensen op deze wereld blij dat premier Menachim Begin tot dit bombardement besloten had.
Bagdad heeft veel massavernietigingswapens, dat is zeker. Heeft Saddam reeds chemische en bacteriologische wapens aan Osama bin Laden en zijn trawanten overgedragen? Waarom niet? Hebben andere groepen, zoals die van Jasser Arafat of van Harnas deze wapens van gifgas en pokken- of pestvirussen? Waarom niet? Hoeveel `slapende' terreurcellen in de Westerse wereld zullen in actie komen als Saddams of Osama's bazuin zal klinken?
Alles is veranderd in onze wereld en zal snel verder veranderen. Staat de Grote Verdrukking (Matth. 24:21) voor de deur? Zo ja, laten we ons oprichten, ons hoofd opheffen, want de Verlossing genaakt voor een ieder die gelooft in de Here Jezus Christus, die Zijn Gemeente zal thuis brengen.
Feike ter Velde
We moeten vrezen dat na de 11e september 2OO1, toen de Twin Towers in New York ineen zakten, er veel, heel veel, veranderd is in onze wereld. Beter gezegd: die verandering is reeds ingezet na de Tweede Wereldoorlog„, de holocaust op zes miljoen Joden en de oprichting van de staat Iraël. Met de komst van de staat Israël op het wereldtoneel ontwaakte ook de Islam. De Arabieren die, samen niet de Joden in Palestina woonden. wezen in 1947 een eigen staat van de hand en gingen zich organiseren en sinds liet begin van de laren '60 het 'Palestijnse volk' noemen. Hun leider werd: Jasser Arafat. Sinds die dagen werd terreur een wereldwijd en steeds angstiger gebeuren. Arafat liet vliegtuigen kapen en opblazen. Dat vond hij uit! In Israël niet op de West Bank en niet in Gaza (dat was nog Arabisch) — maar binnen de grenzen van vóór 1967 (Zesdaagse oorlog). In de zomer van 1964 stak Arafat de rivier de Jordaan over, vanuit Jordanië, beklom een heuvel nabij Nablus (het bijbelse Sichem), trok zijn pistool, schoot in de lucht en zei: "De Jihad — de heilige Islamitische oorlog — is begonnen".
Tien jaar later beklom hij het spreekgestoelte in de assemblee van de Verenigde Naties te New York, als eerste en enige met een geladen pistool op zijn heup. In zijn hand hield hij een takje van een olijfboom, zijn andere hand aan het pistool en zei dreigend: "Laat deze olijftak van de vrede niet uit mijn hand vallen". Toen hij zijn anderhalf uur durende geraaskal had beëindigd kreeg hij een daverde ovatie van de deftige gedelegeerden van de `wereldgemeenschap' .
De ovatie van de wereldgemeenschap betrof Arafats oproep tot de vestiging van een "democratisch Palestina onder president Arafat op de puinhopen van deze staat Israël, waarin Arabieren en Joden in vrede samen zouden leven". Hij riep uit: "Mijn claim op een Palestijns thuisland is ondeelbaar". Tal van, vooral Arabische- en Derde Wereld afgevaardigden gaven als commentaar op Arafats Islamitische orakel dat de VN nu de gelegenheid moet krijgen de historische fout van 1947 — het verdelingsplan van Palestina in een Joods en Arabisch deel — te herstellen.
De Palestijnse terreur breidde zich uit over de hele wereld en in aan het begin van het Derde Millennium hebben grote terreurgroepen uit de Islamitische wereld — Al Qaida van Osama bin Laden voorop — Arafats voorbeeld gevolgd. De Balkan werd door Albanese terreurgroepen opgehitst, die zich specialiseerde in het vermoorden van Servische politiemensen. Indonesië kwam aan de beurt, natuurlijk te beginnen op de Molukken, want daar kon men zich het beste `verkopen' aan de wereld, omdat de Molukkers naar zelfstandigheid streven. Zij zijn per definitie de oorzaak van het geweld, dat in werkelijkheid door Islamitische terreurgroepen uit Java werd uitgevoerd. Oost-Timor telt duizenden doden te wijten aan Javaanse moslimgroepen. De Filippijnen werden het toneel van Islamitische 'vrijheidstrijders' die toeristen ontvoerden en vermoordden. Kortom: de hele wereld, tot aan New York en Washington toe, werd het strijdtoneel.
Dwars door dit alles heen kwam het Shi'itische moslimfundamentalisme onder Khomeini in Iran op en Saddam Hoessein had inmiddels in zijn Soenitische Irak voldoende militaire kracht opgebouwd, compleet met chemische en biologische wapens, om aan de verovering van de Arabische wereld te gaan denken. Hij begon met Iran, maar kon niet onmiddellijk winnen. Hij zette gifgas in en doodde meer dan vijfhonderdduizend (!) mensen. Hij zette later ook het gifgas in tegen de Koerden in het noorden van Irak, waar binnen een uur vijfduizend burgers stierven. Hij viel Koeweit binnen, waar Amerika en Engeland een einde aan maakten in de Golfoorlog. Hoessein wil zijn onderdrukte volk doen geloven dat hij die oorlog heeft gewonnen.
Toen is niet gekozen voor een aanval op Bagdad, omdat dat wellicht vele duizenden doden zou kosten. Zelfs de vrees dat Saddam dan gifgas zou inzetten tegen de Amerikaanse en Engelse soldaten was een overweging. Men dacht dat Saddam wel genoeg verliezen had geleden en zou inbinden. Sindsdien is, gedurende elf jaar, via de VN geprobeerd Saddam te ontwapenen. Maar vooral door de voortdurende ondermijning van Frankrijk waar het ging om vreedzame middelen als economische sancties kon Irak doorgaan met het tegenwerken van de VN-wapeninspecteurs.
In 1981 bombardeerde Israël de kerncentrale van Irak, gebouwd door Frankrijk. De toenmalige Franse premier Jacques Chirac had de deal met Saddam Hoessein gesloten en tekende feestelijk het contract. Hij zag zijn klus door Israël weggebombardeerd op die zaterdagmorgen. Heel de wereld stond op zijn kop. Zelfs Amerika keurde die daad af. Was dit echter niet gebeurd dan had Saddam Hoessein vandaag de atoombom tot zijn beschikking gehad. Nu zijn de verstandige mensen op deze wereld blij dat premier Menachim Begin tot dit bombardement besloten had.
Bagdad heeft veel massavernietigingswapens, dat is zeker. Heeft Saddam reeds chemische en bacteriologische wapens aan Osama bin Laden en zijn trawanten overgedragen? Waarom niet? Hebben andere groepen, zoals die van Jasser Arafat of van Harnas deze wapens van gifgas en pokken- of pestvirussen? Waarom niet? Hoeveel `slapende' terreurcellen in de Westerse wereld zullen in actie komen als Saddams of Osama's bazuin zal klinken?
Alles is veranderd in onze wereld en zal snel verder veranderen. Staat de Grote Verdrukking (Matth. 24:21) voor de deur? Zo ja, laten we ons oprichten, ons hoofd opheffen, want de Verlossing genaakt voor een ieder die gelooft in de Here Jezus Christus, die Zijn Gemeente zal thuis brengen.
Feike ter Velde
