Adopteer een Zuid-Soedanese migrantenkerk
Joop Schotanus • 77 - 2001/02 • Uitgave: 10
Er zijn verschillende acties gaande om christen-vluchtelingen die om vervolgingsredenen in ons land terecht gekomen zijn, te helpen. Een hervormde predikant houdt al jarenlang de vinger aan de pols om te vernemen wat plaatselijke gemeenten doen om de 'vreemdeling binnen onze poorten' op te vangen. Nog niet zo lang geleden heeft de EO drie zaterdagavondprogramma's gewijd aan allerlei facetten van hulp voor deze ontheemden. Daaruit bleek dat er officiële kerken zijn die vaak heel vindingrijk zijn in het betrekken van de onverwachte bezoekers bij hun diensten, maar dat er nog teveel zijn die er geen raad mee weten. Soms worden deze verwezen naar Evangelische Gemeenten, die vanwege hun lossere structuur het vaak gemakkelijker vinden om gasten op te nemen. Als er een groter aantal in de regio is, gaat men over tot het steun verlenen aan de totstandkoming van een eigen zelfstandige immigrantenkerk.
BUITENLANDSE STUDENTEN
In onze universitaire steden schenkt men in eerste instantie aandacht aan buitenlanders, die hier gewoon voor het volgen van een studie zijn. Vanuit de christelijke Nederlandse studenten organisaties zijn al heel veel jaren geleden voor hen samenkomsten en bijbelstudies georganiseerd. Vaak met steun uit de kleine gereformeerde gezindte en de Evangelische Gemeenten. In deze samenkomsten gaan vaak ex-zendingswerkers en leiders uit de studentenbeweging voor. Soms wordt er in een plaatselijke kerk een kerkdienst gehouden, waarin Engels de voertaal is, om de buitenlanders en Nederlandse christenen met elkaar in contact te brengen. Enige affiniteit van de predikant met de buitenlanders is hierbij wel belangrijk. Dus niet alleen of hij goed Engels spreekt. Hiermee is dus ook even het probleem van de taal aangegeven. In vele gevallen komt men heel ver met het Engels, maar niet altijd.
PRAKTISCHE ZAKEN
Even terugkomen op de hervormde predikant, die een netwerk van contacten heeft opgebouwd om te weten te komen hoe men hier in den lande met onze asielzoekers e.d. omgaat. Hij belt hen dan geregeld op om te weten te komen hoe de ontwikkelingen zijn. Hij stelt vragen over het aantal dat zondags in de samenkomsten komt en hoe het vervoer daarvoor geregeld is. Ook hoe de leiding van een AZC reageert op de chauffeurs, die zich aanmelden om gasten voor de dienst op te halen. In welke vorm er tijdens de dienst aandacht aan hen geschonken wordt, maar bovenal hoe de vertaling(en) geregeld zijn. Veelal gaat het dan om Engels en/of Frans.
Voor de hele gemeente is het natuurlijk belangrijk om te weten waarom er vanuit een bepaalde hoek geroezemoes komt. Het gebeurt dat iemand, die al fluisterend vertaalt, door onwetende mede-kerkgangers gemaand wordt om stil te zijn. Het kan ook nog voorkomen dat een gastspreker niet op de hoogte is van het gebeuren en zich al prekende afvraagt, waarom het zo onrustig in de gemeente is. Tegenwoordig hebben al vele gemeenten een vertaalinstallatie aangeschaft met koptelefoons, zodat de vertaler niet al te luid hoeft te spreken. Men kan deze installatie ook heel geriefelijk gebruiken als er bezoek is van mensen uit een zustergemeente elders uit Europa. De liederen die voor een dergelijke samenkomst gekozen worden, mogen dan ook het internationale karakter van de dienst weerspiegelen. Onze jeugd is er ook wel voor in om zo nu en dan een niet-Nederlands lied te zingen.
EEN ANDERE OPLOSSING
In plaats van hen op te nemen in een Nederlandse gemeente is er de mogelijkheid bij voldoende deelname eigen samenkomsten te beginnen. Zo verliep het in Houten. Een tiental Zuid-Soedanese gezinnen werden aanvankelijk hartverwarmend opgenomen in een plaatselijke Evangelie Gemeente. Na verloop van tijd had men toch de behoefte om op eigen manier met eigen inbreng samen te komen op zondag. Men kon daarvoor de aula van de Johan Bogermanschool huren. Een hele grote stap in het geloof om elke maand het geld op te brengen voor dit doel. De grote vraag was of dit vol te houden zou zijn. Toen er een achterstand van een half jaar was, is het AIM-comité bijgesprongen in het vertrouwen dat er genoeg gemeenten te vinden zouden zijn om bij te springen. Van de gemeenten, die hiervoor aangeschreven zijn hebben er niet genoeg gereageerd. De vraag is nu of er in ons land genoeg kerken en particulieren te vinden zijn die het een voorrecht zullen vinden om er aan mee te doen om gezamenlijk het jaarbedrag bijeen te brengen. Misschien zijn er zendingscomité's die namens hun kerk of gemeente al lang op zoek zijn naar zo'n adoptie-mogelijkheid. Broeder Henk Blok heeft vanaf 1988 de AIM en NGW gestimuleerd om hun Hemelvaartszendingsdag op Het Brandpunt te houden. Het Zoeklicht weet zich verbonden met allerlei zendingswerk, maar onderneemt hiervoor geen eigen acties. Ze wil graag attent maken op wat er gaande is.
Verdere inlichtingen voor het adopteren van de Zuid-Soedanese migrcntenkerk in Houten door kerken en particulieren kunt u krijgen bij AIM-Nederland, Dr. Hiemstra-laan 62; 4205 KN Gorinchem.
Joop Schotanus
BUITENLANDSE STUDENTEN
In onze universitaire steden schenkt men in eerste instantie aandacht aan buitenlanders, die hier gewoon voor het volgen van een studie zijn. Vanuit de christelijke Nederlandse studenten organisaties zijn al heel veel jaren geleden voor hen samenkomsten en bijbelstudies georganiseerd. Vaak met steun uit de kleine gereformeerde gezindte en de Evangelische Gemeenten. In deze samenkomsten gaan vaak ex-zendingswerkers en leiders uit de studentenbeweging voor. Soms wordt er in een plaatselijke kerk een kerkdienst gehouden, waarin Engels de voertaal is, om de buitenlanders en Nederlandse christenen met elkaar in contact te brengen. Enige affiniteit van de predikant met de buitenlanders is hierbij wel belangrijk. Dus niet alleen of hij goed Engels spreekt. Hiermee is dus ook even het probleem van de taal aangegeven. In vele gevallen komt men heel ver met het Engels, maar niet altijd.
PRAKTISCHE ZAKEN
Even terugkomen op de hervormde predikant, die een netwerk van contacten heeft opgebouwd om te weten te komen hoe men hier in den lande met onze asielzoekers e.d. omgaat. Hij belt hen dan geregeld op om te weten te komen hoe de ontwikkelingen zijn. Hij stelt vragen over het aantal dat zondags in de samenkomsten komt en hoe het vervoer daarvoor geregeld is. Ook hoe de leiding van een AZC reageert op de chauffeurs, die zich aanmelden om gasten voor de dienst op te halen. In welke vorm er tijdens de dienst aandacht aan hen geschonken wordt, maar bovenal hoe de vertaling(en) geregeld zijn. Veelal gaat het dan om Engels en/of Frans.
Voor de hele gemeente is het natuurlijk belangrijk om te weten waarom er vanuit een bepaalde hoek geroezemoes komt. Het gebeurt dat iemand, die al fluisterend vertaalt, door onwetende mede-kerkgangers gemaand wordt om stil te zijn. Het kan ook nog voorkomen dat een gastspreker niet op de hoogte is van het gebeuren en zich al prekende afvraagt, waarom het zo onrustig in de gemeente is. Tegenwoordig hebben al vele gemeenten een vertaalinstallatie aangeschaft met koptelefoons, zodat de vertaler niet al te luid hoeft te spreken. Men kan deze installatie ook heel geriefelijk gebruiken als er bezoek is van mensen uit een zustergemeente elders uit Europa. De liederen die voor een dergelijke samenkomst gekozen worden, mogen dan ook het internationale karakter van de dienst weerspiegelen. Onze jeugd is er ook wel voor in om zo nu en dan een niet-Nederlands lied te zingen.
EEN ANDERE OPLOSSING
In plaats van hen op te nemen in een Nederlandse gemeente is er de mogelijkheid bij voldoende deelname eigen samenkomsten te beginnen. Zo verliep het in Houten. Een tiental Zuid-Soedanese gezinnen werden aanvankelijk hartverwarmend opgenomen in een plaatselijke Evangelie Gemeente. Na verloop van tijd had men toch de behoefte om op eigen manier met eigen inbreng samen te komen op zondag. Men kon daarvoor de aula van de Johan Bogermanschool huren. Een hele grote stap in het geloof om elke maand het geld op te brengen voor dit doel. De grote vraag was of dit vol te houden zou zijn. Toen er een achterstand van een half jaar was, is het AIM-comité bijgesprongen in het vertrouwen dat er genoeg gemeenten te vinden zouden zijn om bij te springen. Van de gemeenten, die hiervoor aangeschreven zijn hebben er niet genoeg gereageerd. De vraag is nu of er in ons land genoeg kerken en particulieren te vinden zijn die het een voorrecht zullen vinden om er aan mee te doen om gezamenlijk het jaarbedrag bijeen te brengen. Misschien zijn er zendingscomité's die namens hun kerk of gemeente al lang op zoek zijn naar zo'n adoptie-mogelijkheid. Broeder Henk Blok heeft vanaf 1988 de AIM en NGW gestimuleerd om hun Hemelvaartszendingsdag op Het Brandpunt te houden. Het Zoeklicht weet zich verbonden met allerlei zendingswerk, maar onderneemt hiervoor geen eigen acties. Ze wil graag attent maken op wat er gaande is.
Verdere inlichtingen voor het adopteren van de Zuid-Soedanese migrcntenkerk in Houten door kerken en particulieren kunt u krijgen bij AIM-Nederland, Dr. Hiemstra-laan 62; 4205 KN Gorinchem.
Joop Schotanus
