Actief onder Gods wil
Jef de Vriese • 88 - 2012 • Uitgave: 16
Op wat God wil en toelaat, kun je reageren met ongezonde passiviteit. “Ik vertrouw op God” kan vrome taal zijn, zonder geestelijke inhoud. Dat zie je bijvoorbeeld in het leven van Eli. Wanneer Samuël hem aankondigt dat Gods oordeel over zijn huis komt, reageert hij met: “Hij is de HEERE; laat Hij doen wat goed is in Zijn ogen” (1 Samuël 3:18b). Het lijkt overgave aan God, maar het is het niet. Het is passieve onverschilligheid.
De stad Ninevé krijgt ook het oordeel aangekondigd, maar ze reageert ijverig met bekering. Als het Woord van God in vruchtbare grond valt, bewerkt het altijd een actief antwoord, een reactie die de levende werkzaamheid van het Woord openbaart en veelvoudig vrucht draagt.
Wanneer God spreekt, staan de belangen van het Koninkrijk op het spel. Dan is een vorm van gelatenheid nodig die ontzag heeft voor Gods soevereiniteit en die tegelijkertijd al wat in je is activeert om daar naar te handelen.
Mannen als Hizkia (Jesaja 38), Habakuk (Habakuk 3), Jeremia (Klaagliederen) en de Psalmisten bleven niet bij de pakken neer zitten. Ze veegden al hun woelige emoties en gedachten niet onder het tapijt. Enerzijds keken ze met eerlijke ontzetting naar wat hen overkwam. Anderzijds bepleitten zij hun zaak bij God en kwamen zij tot vreugdevolle aanbidding en gehoorzame overgave. Ze leefden niet in zak en as als mensen die geen hoop hebben (1 Tessalonicenzen 4:13). Hun droefheid was doordrenkt met hemelse blijdschap, te allen tijde (Filippenzen 4:4).
Wacht niet passief af, maar sta en ga actief in geloof!
Jef De Vriese
De stad Ninevé krijgt ook het oordeel aangekondigd, maar ze reageert ijverig met bekering. Als het Woord van God in vruchtbare grond valt, bewerkt het altijd een actief antwoord, een reactie die de levende werkzaamheid van het Woord openbaart en veelvoudig vrucht draagt.
Wanneer God spreekt, staan de belangen van het Koninkrijk op het spel. Dan is een vorm van gelatenheid nodig die ontzag heeft voor Gods soevereiniteit en die tegelijkertijd al wat in je is activeert om daar naar te handelen.
Mannen als Hizkia (Jesaja 38), Habakuk (Habakuk 3), Jeremia (Klaagliederen) en de Psalmisten bleven niet bij de pakken neer zitten. Ze veegden al hun woelige emoties en gedachten niet onder het tapijt. Enerzijds keken ze met eerlijke ontzetting naar wat hen overkwam. Anderzijds bepleitten zij hun zaak bij God en kwamen zij tot vreugdevolle aanbidding en gehoorzame overgave. Ze leefden niet in zak en as als mensen die geen hoop hebben (1 Tessalonicenzen 4:13). Hun droefheid was doordrenkt met hemelse blijdschap, te allen tijde (Filippenzen 4:4).
Wacht niet passief af, maar sta en ga actief in geloof!
Jef De Vriese
