3 bemoedigingen in een angstige wereld
“De Russen komen!” Met grote ogen kijkt hij naar z’n papa. Al een paar nachten kon hij niet slapen. Nu was het hoge woord eruit: “De Russen komen!” Hij had op het nieuws de luchtfoto’s gezien van toenemende Russische troepen en materieel bij de grens met de Oekraïne. En hij wist, dit was geen game, waar je als je ‘dood’ bent weer opnieuw kunt beginnen. Dit was… éng. Hij was bang!
Hoe zou jij reageren als een bang kind zijn of haar angst zo met jou deelt? En, om het nog wat dichterbij te brengen, hoe reageer je op jouw eigen kwetsbare kant dat erkent angstig en ongerust te zijn? Onterechte angst kan misschien nog weggewimpeld worden, maar terechte angst laat zich niet wegpraten. We weten dat spoken onder het bed niet bestaan, maar wat doen we met spoken in ons hoofd?
Uit de droom geholpen
De wereld is niet veilig. Zo bleek de angst van het jongetje niet onterecht toen de Russen Oekraïne binnenvielen. Als veel je meezit en het weer is mooi, dan lijkt het echter even of alles goed is. Maar één telefoontje later, en je bent uit de droom geholpen en staat weer met beide benen op de grond: in onveiligheid. Wanneer je collega door ellebogenwerk de promotie voor je neus wegkaapt. Of wanneer de arts jou het nieuws vertelt dat je wereld op z’n kop zet. Of als je kind op school gepest wordt. En hoe moet het verder nu alles duurder wordt en je banksaldo niet meegroeit? Hoe leven wij, met angst, als christenen in deze onveilige wereld? Ik wil in het kort drie punten benoemen die hierin kunnen helpen.
1) Ken de Heere. Dit vraagt een voortdurende, dus dagelijkse afstemming op Hem. Laat je ziel zich met Zijn Woord voeden. Leer Hem beter kennen en raak daardoor meer van Hem onder de indruk. De ‘vreze des Heren’ zal je hart vullen: je zult díep onder de indruk raken van Hem. De Bijbel laat Zijn tedere liefde voor zondaren zien, maar ook Zijn absolute soevereine macht over alles en iedereen! Ook over Poetin… ook over de kankerdiagnose, ook over die oorlog in jouw denken.
2) Wees bang. Bang zijn is niet verkeerd – het waarschuwt ons voor gevaar, wat ons in staat stelt om ons in veiligheid te brengen. Door alle gewoel, onrust en lelijkheid van deze wereld, klinkt steeds duidelijker het werkelijke gevaar door: satan, die weet dat zijn tijd kort is en alles doet wat in zijn vermogen ligt om zielen voor de eeuwigheid naar de verdoemenis te helpen. Oogkleppen opdoen en gevaar ontkennen is absoluut niet het antwoord, maar juist een groter gevaar!
3) Wees een voorbeeld. We zijn graag een voorbeeld wanneer we ons goed en sterk voelen. “Kijk maar naar mij, zo doe je dat!” Maar willen we ook een voorbeeld zijn in Godvruchtig bang zijn?
Daadkrachtige liefde
Het is een spannende tijd. Als christenen mogen wij daarin moedig en vol daadkrachtige liefde leven. En ja, in alle gevaren, zijn ook wij bang. Maar daar doorheen is die stille zekerheid: Mijn tijden zijn in Uw hand.
Een gezegde luidt: “moed is angst die gebeden heeft.” Moed is niet dom. Moed ziet gevaar. Maar het gevaar veroorzaakt geen verlammende angst meer, omdat je met je angst naar de Heere God gegaan bent. En, je focus weer scherp op Hem, zie je de dingen in Zijn perspectief waardoor je moedig, door vertrouwen op God, voort kunt. En soms is dat echt met bibberende knietjes. Maar ook in die zwakte zijn we sterk – door Hem die ons draagt en gaande houdt!
Corine Daane
