Veracht de profetieën niet
Jeep van der Schoot • 90 - 2014 • Uitgave: brochure
Inleiding op Openbaring
Veracht de profetieën niet!
Openbaring is een profetisch Bijbelboek. Het Griekse woord voor Openbaring is ‘Apocalyps’. Een inmiddels voor velen bekend woord. Niet alleen in de Kerk, maar ook in de wereld nemen de speculaties over het einde van de wereld toe, dat hebben we de afgelopen jaren duidelijk gemerkt, bijvoorbeeld door de media!
Belangrijk is dat we begrijpen dat profetie niet hetzelfde is als voorspelling. We moeten ook niet gaan speculeren, als het gaat om datums of specifieke personen. Veelal zien wij slechts in grote lijnen Gods toekomstig heilsplan. Daarbij mogen wij weten dat het uiteindelijk zal uitlopen op: ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw’ (Openbaring 21:5).
De bekende profetie-expert Clarence Larkin zegt: “Openbaring is toch wel het belangrijkste en meest waardevolle profetische Boek in de Bijbel.” Dat klopt m.i., want het is gegeven aan de Gemeente, om haar te openbaren wat spoedig geschieden moet. Die dingen zullen met haast in vervulling gaan en plotseling gebeuren (Openbaring 1:1; 1 Tessalonicenzen 5:1-2).
In de visioenen zag Johannes de eindtijd als een film aan zich voorbij gaan. Hij moest zien, horen en opschrijven, dat de Here Jezus als Rechter en Koning bezet grondgebied gaat bevrijden en in bezit nemen. Om vervolgens Zijn Koninkrijk hier op aarde te vestigen. Openbaring is daarom ook een troostboek, want na de overwinning breekt Zijn Koninkrijk van Vrede en Gerechtigheid aan.
Veracht de profetieën niet!
Al vrijwel direct in het eerste hoofdstuk belooft de Here een zegen aan hen die de Openbaring willen voorlezen, horen en bewaren (Openbaring 1:3). Hij verklaart hen gelukkig. Dit is iets wat alleen wedergeboren christenen kunnen begrijpen. Zo worden we in Openbaring herhaaldelijk opgeroepen met de woorden: ‘Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt’ (Openbaring 2 en 3; 1 Korintiërs 2:14). Alleen al deze twee oproepen zouden bij elke christen de nodige nieuwsgierigheid moeten opwekken om het profetisch Woord serieus te gaan onderzoeken. Dat kan soms zwaar op de maag liggen, maar het smaakt wel zoet als honing (vgl. Openbaring 10:8-11). Tijdens het schatgraven in het profetisch Woord zal de Heilige Geest ons meenemen door allerlei Schriften in de Bijbel. Want ongeveer een derde deel van de Bijbel bestaat uit profetie!
In plaats van het feit dat Openbaring enige nieuwsgierigheid bij gelovigen zou moeten opwekken, bleef dit Bijbelboek ruim 1600 jaar voor veel gelovigen gesloten. Dit kon gebeuren omdat na de derde eeuw de meeste theologen Openbaring niet hoog achtten. Waarschijnlijk omdat de leer van de Kerk over Israël anders is dan in Openbaring wordt onthuld. Nog een reden kan zijn dat dit boek veelal alleen door niet-theologen werd onderzocht (en dat is nog steeds zo). Men beschouwde hen als ‘leken’, die in de visioenen een werkelijk bestaande toekomst wilden zien.
Mede doordat het boek Openbaring veracht werd, bleef de Kerk eeuwenlang een dwaalleer aanhangen, namelijk dat de Kerk voor Israël in de plaats is gekomen (de zogenaamde ‘vervangingstheologie’). De Kerk ziet men als het geestelijk Israël, met een vanuit de hemel regerende Christus samen met de gestorven heiligen. Maar het is inmiddels wel duidelijk dat het Koninkrijk nog niet is gekomen, zodat er nog steeds wordt gebeden: ‘Uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde’ (Matteüs 6:10).
Na de reformatie
Helaas hadden ook de beide belangrijkste reformatoren, Luther en Calvijn, niets met het boek Openbaring. Dat is jammer, omdat zij andere dingen wel goed zagen. Zoals de rechtvaardiging door geloof en niet door werken. Dit is een belangrijke oorzaak geweest, dat Openbaring ook onder veel protestanten een gesloten boek bleef. Veelal wist men er geen raad mee en helaas is dat in deze tijd nog steeds zo.
De verandering
Het profetisch Woord bleef tot ongeveer de 19e eeuw voor velen verborgen. Door broeders als J.N. Darby, C.I. Scofield, C. Larkin, Arno C. Gaebelein en nog niet zolang geleden ook uit ons eigen land, broeder Johannes de Heer, kwam er weer een goed Bijbels zicht op Gods plan met de Gemeente, Israël en de volken. Dit waren broeders die het Woord recht sneden, zodat er weer een geordend zicht kwam op het profetisch Woord (2 Timoteüs 2:15).
Mede door de terugkeer van het Joodse volk sinds 1880, de stichting van de Staat Israël in 1948 en de herovering van Jeruzalem in 1967, kwam er steeds meer aandacht en Bijbels zicht op Gods toekomstig plan met Israël en de Gemeente.
Geschiedenis, een ‘mythe’ of profetie?
Over het algemeen komen we de volgende vier interpretaties tegen van het boek Openbaring: 1. de Kerkhistorische, 2. de preteristische, 3. de idealistische en 4. de futuristische uitleg. Inderdaad, dit is vaktaal. Daarom is hier een korte toelichting van deze begrippen op z’n plaats.
Veelal zijn de oudere verklaringen op Openbaring Kerkhistorische. Volgens deze visie gaat Openbaring voornamelijk over de geschiedenis van de Kerk. De visie van de preteristen is dat de in Openbaring beschreven gebeurtenissen zich afspeelden ten tijde van het Romeinse Rijk en de christenvervolgingen onder keizer Nero en Domitianus. De idealisten daarentegen hebben een vergeestelijkende visie op Openbaring. Zij zien het als een tijdloze en poëtische beschrijving van de strijd tussen goed en kwaad (christendom en heidendom). Wij van Het Zoeklicht bevinden ons in de school van de futuristen en beschouwen Openbaring niet als een ‘mythe’ of slechts als een geschiedenisboek.
Hoewel het laatste boek in de Bijbel veel symboliek bevat, wil dit niet zeggen dat het niet vertaald kan worden in begrijpelijke werkelijkheid. De futuristische (of eschatologische) uitleg is dat Openbaring vanaf hoofdstuk 4:1 profetie betreft: ‘Klim hierheen op en ik zal u tonen, wat na dezen geschieden moet.’ Dan is de verloste Gemeente reeds opgenomen in de hemel (1 Tessalonicenzen 4:15-18), vertegenwoordigd door de 24 oudsten (Openbaring 4:4). De Gemeente aller tijden vinden we in Openbaring 2 en 3. Daarna lezen we veel over Israël en de periode van de Grote Verdrukking, die ook wel ‘de toorn van God en het Lam’ wordt genoemd (Openbaring 6-19). Daarna is er het Duizendjarig Rijk en het laatste oordeel (Openbaring 20), gevolgd door de schepping van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde (Openbaring 21-22).
Het Woord recht snijden
Het profetisch Woord is voor ons als een lamp in de duisternis: ‘En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wél, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats…’ (2 Petrus 1:19). Het helpt de gelovigen om de juiste weg te blijven gaan. Vooral nu in deze tijd is dat nodig, omdat de Gemeente wereldwijd wordt overspoeld met allerlei wind van leer. Helaas is er bij velen geen inzicht en onderscheid in de volgende drie bedelingen: die van de wet, de genade en het Koninkrijk. Daardoor is er geen geordend zicht op de toekomstige dingen. Paulus waarschuwt niet voor niets: ‘Veracht de profetieën niet’ (1 Tessalonicenzen 5:20). En de Here Jezus beveelt: ‘Wie het leest, geve er acht op’ (Matteüs 24:15).
Openbaring. Het komende jaar hoop ik het hele boek te gaan behandelen in Het Zoeklicht. Lees je mee? Hopelijk geef je de Zoeklichten ook door aan anderen. Want Jezus komt en die boodschap willen wij graag door geven. Jij toch ook?
Jeep van der Schoot
Dit artikel is ook geplaatst in Het Zoeklicht nr. 21, als begin van de serie artikelen over het Bijbelboek Openbaring
Veracht de profetieën niet!
Openbaring is een profetisch Bijbelboek. Het Griekse woord voor Openbaring is ‘Apocalyps’. Een inmiddels voor velen bekend woord. Niet alleen in de Kerk, maar ook in de wereld nemen de speculaties over het einde van de wereld toe, dat hebben we de afgelopen jaren duidelijk gemerkt, bijvoorbeeld door de media!
Belangrijk is dat we begrijpen dat profetie niet hetzelfde is als voorspelling. We moeten ook niet gaan speculeren, als het gaat om datums of specifieke personen. Veelal zien wij slechts in grote lijnen Gods toekomstig heilsplan. Daarbij mogen wij weten dat het uiteindelijk zal uitlopen op: ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw’ (Openbaring 21:5).
De bekende profetie-expert Clarence Larkin zegt: “Openbaring is toch wel het belangrijkste en meest waardevolle profetische Boek in de Bijbel.” Dat klopt m.i., want het is gegeven aan de Gemeente, om haar te openbaren wat spoedig geschieden moet. Die dingen zullen met haast in vervulling gaan en plotseling gebeuren (Openbaring 1:1; 1 Tessalonicenzen 5:1-2).
In de visioenen zag Johannes de eindtijd als een film aan zich voorbij gaan. Hij moest zien, horen en opschrijven, dat de Here Jezus als Rechter en Koning bezet grondgebied gaat bevrijden en in bezit nemen. Om vervolgens Zijn Koninkrijk hier op aarde te vestigen. Openbaring is daarom ook een troostboek, want na de overwinning breekt Zijn Koninkrijk van Vrede en Gerechtigheid aan.
Veracht de profetieën niet!
Al vrijwel direct in het eerste hoofdstuk belooft de Here een zegen aan hen die de Openbaring willen voorlezen, horen en bewaren (Openbaring 1:3). Hij verklaart hen gelukkig. Dit is iets wat alleen wedergeboren christenen kunnen begrijpen. Zo worden we in Openbaring herhaaldelijk opgeroepen met de woorden: ‘Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt’ (Openbaring 2 en 3; 1 Korintiërs 2:14). Alleen al deze twee oproepen zouden bij elke christen de nodige nieuwsgierigheid moeten opwekken om het profetisch Woord serieus te gaan onderzoeken. Dat kan soms zwaar op de maag liggen, maar het smaakt wel zoet als honing (vgl. Openbaring 10:8-11). Tijdens het schatgraven in het profetisch Woord zal de Heilige Geest ons meenemen door allerlei Schriften in de Bijbel. Want ongeveer een derde deel van de Bijbel bestaat uit profetie!
In plaats van het feit dat Openbaring enige nieuwsgierigheid bij gelovigen zou moeten opwekken, bleef dit Bijbelboek ruim 1600 jaar voor veel gelovigen gesloten. Dit kon gebeuren omdat na de derde eeuw de meeste theologen Openbaring niet hoog achtten. Waarschijnlijk omdat de leer van de Kerk over Israël anders is dan in Openbaring wordt onthuld. Nog een reden kan zijn dat dit boek veelal alleen door niet-theologen werd onderzocht (en dat is nog steeds zo). Men beschouwde hen als ‘leken’, die in de visioenen een werkelijk bestaande toekomst wilden zien.
Mede doordat het boek Openbaring veracht werd, bleef de Kerk eeuwenlang een dwaalleer aanhangen, namelijk dat de Kerk voor Israël in de plaats is gekomen (de zogenaamde ‘vervangingstheologie’). De Kerk ziet men als het geestelijk Israël, met een vanuit de hemel regerende Christus samen met de gestorven heiligen. Maar het is inmiddels wel duidelijk dat het Koninkrijk nog niet is gekomen, zodat er nog steeds wordt gebeden: ‘Uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde’ (Matteüs 6:10).
Na de reformatie
Helaas hadden ook de beide belangrijkste reformatoren, Luther en Calvijn, niets met het boek Openbaring. Dat is jammer, omdat zij andere dingen wel goed zagen. Zoals de rechtvaardiging door geloof en niet door werken. Dit is een belangrijke oorzaak geweest, dat Openbaring ook onder veel protestanten een gesloten boek bleef. Veelal wist men er geen raad mee en helaas is dat in deze tijd nog steeds zo.
De verandering
Het profetisch Woord bleef tot ongeveer de 19e eeuw voor velen verborgen. Door broeders als J.N. Darby, C.I. Scofield, C. Larkin, Arno C. Gaebelein en nog niet zolang geleden ook uit ons eigen land, broeder Johannes de Heer, kwam er weer een goed Bijbels zicht op Gods plan met de Gemeente, Israël en de volken. Dit waren broeders die het Woord recht sneden, zodat er weer een geordend zicht kwam op het profetisch Woord (2 Timoteüs 2:15).
Mede door de terugkeer van het Joodse volk sinds 1880, de stichting van de Staat Israël in 1948 en de herovering van Jeruzalem in 1967, kwam er steeds meer aandacht en Bijbels zicht op Gods toekomstig plan met Israël en de Gemeente.
Geschiedenis, een ‘mythe’ of profetie?
Over het algemeen komen we de volgende vier interpretaties tegen van het boek Openbaring: 1. de Kerkhistorische, 2. de preteristische, 3. de idealistische en 4. de futuristische uitleg. Inderdaad, dit is vaktaal. Daarom is hier een korte toelichting van deze begrippen op z’n plaats.
Veelal zijn de oudere verklaringen op Openbaring Kerkhistorische. Volgens deze visie gaat Openbaring voornamelijk over de geschiedenis van de Kerk. De visie van de preteristen is dat de in Openbaring beschreven gebeurtenissen zich afspeelden ten tijde van het Romeinse Rijk en de christenvervolgingen onder keizer Nero en Domitianus. De idealisten daarentegen hebben een vergeestelijkende visie op Openbaring. Zij zien het als een tijdloze en poëtische beschrijving van de strijd tussen goed en kwaad (christendom en heidendom). Wij van Het Zoeklicht bevinden ons in de school van de futuristen en beschouwen Openbaring niet als een ‘mythe’ of slechts als een geschiedenisboek.
Hoewel het laatste boek in de Bijbel veel symboliek bevat, wil dit niet zeggen dat het niet vertaald kan worden in begrijpelijke werkelijkheid. De futuristische (of eschatologische) uitleg is dat Openbaring vanaf hoofdstuk 4:1 profetie betreft: ‘Klim hierheen op en ik zal u tonen, wat na dezen geschieden moet.’ Dan is de verloste Gemeente reeds opgenomen in de hemel (1 Tessalonicenzen 4:15-18), vertegenwoordigd door de 24 oudsten (Openbaring 4:4). De Gemeente aller tijden vinden we in Openbaring 2 en 3. Daarna lezen we veel over Israël en de periode van de Grote Verdrukking, die ook wel ‘de toorn van God en het Lam’ wordt genoemd (Openbaring 6-19). Daarna is er het Duizendjarig Rijk en het laatste oordeel (Openbaring 20), gevolgd door de schepping van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde (Openbaring 21-22).
Het Woord recht snijden
Het profetisch Woord is voor ons als een lamp in de duisternis: ‘En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wél, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats…’ (2 Petrus 1:19). Het helpt de gelovigen om de juiste weg te blijven gaan. Vooral nu in deze tijd is dat nodig, omdat de Gemeente wereldwijd wordt overspoeld met allerlei wind van leer. Helaas is er bij velen geen inzicht en onderscheid in de volgende drie bedelingen: die van de wet, de genade en het Koninkrijk. Daardoor is er geen geordend zicht op de toekomstige dingen. Paulus waarschuwt niet voor niets: ‘Veracht de profetieën niet’ (1 Tessalonicenzen 5:20). En de Here Jezus beveelt: ‘Wie het leest, geve er acht op’ (Matteüs 24:15).
Openbaring. Het komende jaar hoop ik het hele boek te gaan behandelen in Het Zoeklicht. Lees je mee? Hopelijk geef je de Zoeklichten ook door aan anderen. Want Jezus komt en die boodschap willen wij graag door geven. Jij toch ook?
Jeep van der Schoot
Dit artikel is ook geplaatst in Het Zoeklicht nr. 21, als begin van de serie artikelen over het Bijbelboek Openbaring
